Μάντσεστερ Σίτι-Τσέλσι την Κυριακή, πράγμα που σημαίνει ότι η προσοχή θα είναι στραμμένη στους δύο Αργεντίνους επιθετικούς.
Εχουν 706 γκολ για κλαμπ και εθνική ομάδα και οι δύο μαζί. Οχι άσχημα για έναν 30χρονο και έναν 31χρονο. Είναι αριθμοί που θα έμοιαζαν εκπληκτικοί, αν δεν ίσχυε κάτι: Ενας συνάδελφος τους και στενός φίλος, τουλάχιστον του ενός εκ των δύο, έχει 647 μόνος του, δημιουργώντας πολλά άλλα. Καθώς οι Σέρχιο Αγουέρο και Γκονσάλο Ιγκουαΐν προετοιμάζονται να αντιμετωπίσουν ο ένας τον άλλον για πρώτη φορά μετά το γκολ του δεύτερου στη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης με 3-2 επί της Ατλέτικο τον Μάρτιο του 2010, οι υπόλοιποι μπορούμε να συγκρίνουμε τις σημειώσεις.
Είναι δύο superstars που μπορούν να αγνοηθούν επειδή έχουν επισκιαστεί. Πέρασαν τις μέρες τους στην εθνική ομάδα -και κατά κάποιο τρόπο τις καριέρες τους συνολικά- στη σκιά του Λιονέλ Μέσι. Κανείς εκ των δύο δεν είναι ο Αργεντίνος παίκτης της γενιάς του. Βασικά, κανείς εκ των δύο δεν είναι έστω ο Νο2 σε αυτό τον ανεπίσημο διαγωνισμό: Χαβιέρ Μασεράνο και Ανχελ Ντι Μαρία έχουν έκαστος 100 συμμετοχές στην εθνική. Ο καθένας τους υπήρξε αυτόματη επιλογή, ενώ οι Αγουέρο και Ιγουαΐν πέρασαν μια δεκαετία συχνά ανταγωνιζόμενοι για την ίδια θέση. Ηταν τέτοιος ο ανταγωνισμός, ώστε ο τότε πεθερός του Αγουέρο, Ντιέγκο Μαραντόνα, να προτιμήσει τον Ιγουαΐν για το Μουντιάλ 2010. Ηταν αυτού του είδους η σχέση: Περίπλοκη, όχι και τόσο χαρούμενη και ατελείωτη.
Εχουν καθοριστεί, μερικώς, από τον Μέσι. Ο Αγουέρο υπήρξε ο συγκάτοικος του στο δωμάτιο, αυτός που ο παίκτης της Μπαρτσελόνα έχει περιγράψει σαν «αδερφός μου». Ο Ιγουαΐν έχει περιγραφεί, μάλλον σκληρά, ως αυτός που αρνήθηκε στον Μέσι τον τίτλο του σπουδαιότερου ποδοσφαιριστή όλων των εποχών. Ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Μπαρτσελόνα έφτασε κοντά στην κατάκτηση ενός τίτλου με την εθνική ομάδα, αλλά τρεις τελικοί είχαν ως συνέπεια μια τριλογία χαμένων ευκαιριών από τον Ιγουαΐν. Στο Μουντιάλ 2014, στο Κόπα Αμέρικα 2016 και στο Κόπα Αμέρικα 2016.
Σε όλα αυτά έπαιξε και ο Αγουέρο, σκοράροντας στη διαδικασία των πέναλτι το 2016 αλλά αποτυγχάνοντας να σκοράρει σε κανονική ροή παιχνιδιού σε οποιαδήποτε από τις άλλες διοργανώσεις. Το 2014, ειδικά, κόντρα στη Γερμανία έμοιαζε να προσπαθεί να αποβληθεί… Το 2014, όπως και το 2010 και το 2015, ήταν αναπληρωματικός του Ιγουαΐν. Είναι τελικά, αν το σκεφτείς, αξιοθαύμαστο το γεγονός ότι είναι δύο από τις έξι κορυφαίους σκόρερ της εθνικής Αργεντινής, αν σκεφτείς ότι ο καθένας τους έπρεπε να κάτσει τόσες πολλές φορές στον πάγκο παρακολουθώντας τους άλλους να παίζουν.
Αυτή η συχνή προτίμηση στον Ιγουαΐν δείχνει μια αντιστροφή ρόλων. Ο Αγουέρο ήταν το «θαύμα», ο νεότερος αλλά ο πρώτος που έπαιξε και σκόραρε στην 1η κατηγορία της Αργεντινής, ο πρώτος που πήγε στην Ευρώπη και μετά στην Αγγλία, ο πρώτος που έπαιξε στην εθνική ομάδα. Πιο γρήγορος και πιο κομψός παίκτης, τραβούσε περισσότερο την προσοχή. Ο Ιγουαΐν ήταν πάντα περισσότερο σαν το κλασικό Νο9. Σε μια εποχή με επιθετικά δίδυμα και σε μια ομάδα χωρίς τον Μέσι, ίσως να ήταν απολύτως φυσιολογικά δίδυμο μπροστά, ο κλασικός φορ και ο γρήγορος δίπλα του.
Τελικά, είναι σε έναν ανεπίσημο διαγωνισμό, κοντράροντας ο ένας τον άλλον σε όλη την πορεία της καριέρας τους. Ο Αγουέρο έχει βάλει 20 γκολ σε επίπεδο συλλόγων στις 11 από τις τελευταίες 12 σεζόν, σκοράροντας 314 φορές από την έναρξη της σεζόν 2007-08 κι έπειτα. Ο Ιγουαΐν έχει βάλει 264 γκολ μετά τη δική του σεζόν που έκανε το «ξεπέταγμα», το 2008-09, αποτυγχάνοντας να φτάσει τουλάχιστον τα 18 γκολ μόνο το 2011-12 που είχε τραυματισμούς και -προς το παρόν δηλαδή- φέτος. Ολα αυτά, σε μια άλλη εποχή, θα ήταν απίθανα, με τον Αγουέρο να έχει ως κορυφαία επίδοση τα 33 γκολ σε μια σεζόν και ο Ιγουαΐν τα 38: Επιδόσεις που ο Μέσι έκανε για εννιά συνεχόμενα χρόνια. Είναι λυπηρά προφανές γιατί κανείς εκ των δύο δεν αναδείχθηκε ποτέ καλύτερος Αργεντίνος ποδοσφαιριστής της χρονιάς.
Ετσι, αμφότεροι παρηγορήθηκαν με άλλα ρεκόρ. Αυτό του καλύτερου σκόρερ της Μάντσεστερ Σίτι για τον Αγουέρο, αυτό της καλύτερης επίδοσης σε μια σεζόν στη Serie A (36) για τον Ιγουαΐν. Η Γιουβέντους έκανε τον Γκονσάλο, το καλοκαίρι του 2016, τον 4ο πιο ακριβοπληρωμένο παίκτη στην ιστορία του ποδοσφαίρου, ο Μανουέλ Πελεγκρίνι συνήθιζε να τονίζει ότι ο Αγουέρο είναι ο 3ος καλύτερος παίκτης του πλανήτη πίσω από τους γνωστούς δύο, αλλά στην πραγματικότητα κανείς εκ των Ιγουαΐν ή Αγουέρο δεν έφτασε σε αυτό το επίπεδο. Το 2016 ήταν στη λίστα για την Χρυσή Μπάλα και οι δύο, αλλά κανείς τους δεν πήρε κάποια ψήφο.
Το σταθερό σκοράρισμα τους σε επίπεδο συλλόγων, δεν τους έδωσε αυτό που ήθελαν. Αφήνοντας στην άκρη τους Ρονάλντο και Μέσι, υπάρχουν δύο άλλοι παράγοντες που το εξηγούν αυτό. Η έλλειψη διεθνών τίτλων. Υπάρχει η άποψη, σε πάρα πολλούς, ότι δεν μπορούν να κάνουν το κάτι παραπάνω, αν και ο Ιγουαΐν, ο άνθρωπος που κατηγορείται για τις χαμένες ευκαιρίες, έχει τρία γκολ σε ημιτελικούς Κόπα Αμέρικα και περισσότερα γκολ σε Μουντιάλ από ό,τι ο Αγουέρο.
Και μετά υπάρχει ένα άλλο κενό στα βιογραφικά τους: Ο Ιγουαΐν έφυγε από τη Ρεάλ Μαδρίτης το καλοκαίρι πριν αρχίσει να κατακτάει ξανά το Champions League. Ο Αγουέρο, από την άλλη, αν και πολλές φορές φαινόταν ότι θα πάει στη Ρεάλ, δεν το έκανε ποτέ και δεν έχει κατακτήσει κάτι στην Ευρώπη με τη φανέλα της Σίτι. Κανείς τους δεν έχει καλές επιδόσεις στα νοκ-άουτ του Champions League. Ο Αγουέρο, πάντως, έχει καλούς αριθμούς κόντρα στο top-6 της Premier League ενώ ο Ιγουαΐν έχει βάλει πολλά γκολ κόντρα στις καλύτερες ομάδες της Serie A. Αμφότεροι φέρνουν εγγυήσεις για γκολ καθώς πηγαίνουμε προς το κυριακάτικο ματς, αλλά είναι οι χαμηλότερες επιδόσεις τους στις ξεχωριστές στιγμές- και η παρουσία ενός ξεχωριστού παίκτη- που τους έχει αρνηθεί ένα άλλο επίπεδο αναγνώρισης…
Πηγή: gazzetta.gr
