Γιατί έφτασε η Αργεντινή στην απόλυτη ντροπή

Η Αργεντινή γνώρισε ντροπιαστική ήττα με 3-0 από την Κροατία και πλέον βρίσκεται αντιμέτωπη με το φάσμα του αποκλεισμού. Το gazzetta.gr προσπαθεί να εξηγήσει τους λόγους της παρακμής του Μέσι και της παρέας του. Για άλλο ένα ματς η Αργεντινή είχε τα μαύρα της τα χάλια και γνώρισε ντροπιαστική ήττα με 3-0 από την Κροατία, την πιο βαριά ήττα σε επίπεδο ομίλων Μουντιάλ από το 1958. Πολλοί βλέποντας την εικόνα αυτή θα έπεσαν από τα σύννεφα, αλλά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Από το 2016 και μετά τον τρίτο συνεχόμενο χαμένο τελικό (Μουντιάλ 2014, Copa America 2015 και 2016) η «αλμπιτσελέστε» πάει από το κακό στο χειρότερο και το βράδυ της Πέμπτης στο Νίζνι έπιασε πάτο. Ομάδα χωρίς πλάνο, χωρίς συνοχή, χωρίς καμία οργάνωση, με έναν προπονητή που μετά από ένα χρόνο παρουσίας στον πάγκο της ομάδας δεν έχει παρατάξει για δεύτερο συνεχόμενο ματς την ίδια ενδεκάδα, με ποδοσφαιριστές που είναι πριμαντόνες στους συλλόγους τους αλλά όταν φοράνε την φανέλα της Αργεντινής λυγίζουν κάτω από το βάρος της πίεσης. Τα προβλήματα της Αργεντινής ήταν εκεί, αλλά όλοι οι εμπλεκόμενοι προσπάθησαν να τα κρύψουν κάτω από το χαλάκι.

Λάθος επιλογή ο Σαμπάολι

Τον Μάιο του 2017 στο άκουσμα της πρόσληψης του Χόρχε Σαμπάολι από την Ομοσπονδία της Αργεντινής, πολλοί θεώρησαν ότι βρέθηκε επιτέλους ο άνθρωπος που θα οδηγήσει τον Μέσι στη Γη της Επαγγελίας. Και η αλήθεια είναι ότι ο Σαμπάολι εκείνη την στιγμή φαινόταν η πλέον κατάλληλη επιλογή. Ένας προπονητής που είχε καταφέρει να κατακτήσει με τη Χιλή το Copa America και να δημιουργήσει μια υπέροχη ομάδα στη Σεβίλλη. Ένας θεωρητικός του ποδοσφαίρου με επιρροές τόσο από τον Μαρσέλο Μπιέλσα όσο και από τον Πεπ Γκουαρντιόλα ο οποίος ήταν αποφασισμένος να πορευτεί με τις ιδέες του ακόμη και αν η τακτική πολυπλοκότητα που έχει στο μυαλό του χρειάζεται χρόνο για να αφομοιωθεί και να υποστηριχθεί. Η Αργεντινή όμως δεν είχε χρόνο για πειραματισμούς. Ο Σαμπάολι ανέλαβε σε μια δύσκολη εποχή που οι «γκαούτσος» κινδύνευαν ακόμα και το μην βρεθούν καν στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο 58χρονος τεχνικός -όπως και οι μέντορές του- αναζητεί καθημερινά νέους τρόπους αποκωδικοποίησης τακτικών και εξέλιξης του παιχνιδιού. Και αυτό προσπάθησε να κάνει και στην Αργεντινή και το πλήρωσε. Με τον Σαμπάολι στον πάγκο η «αλμπιτσελέστε» έχει δώσει 13 ματς στα οποία δεν έχει χρησιμοποιήσει την ίδια ενδεκάδα για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι. Μιλάμε για 13 διαφορετικές ενδεκάδες με 81 αλλαγές και χρησιμοποίηση 59 διαφορετικών παικτών! Την ώρα που η Αργεντινή χρειαζόταν ένα πλάνο και τη δημιουργία μιας βάσης στην οποία θα στηριζόταν ενόψει Ρωσίας, ο Σαμπάολι συνέχιζε να δοκιμάζει και να τεστάρει πρόσωπα και σχήματα. Και κάπως έτσι ήρθε η πρόκριση στο τελευταίο ματς των προκριματικών κόντρα στο Εκουαδόρ. Σε τέτοιους ανθρώπους που η μεγαλοφυΐα από την τρέλα απέχουν ελάχιστα, οι εμμονές τους μπορεί να μην τους επιτρέψει να δουν το πρόβλημα ακόμη και αν αυτό εμφανίζεται μπροστά τους όσο πιο ξεκάθαρα γίνεται. Και η συντριβή με 6-1 από την Ισπανία στις 27 Μαρτίου, μόλις τρεις μήνες πριν το Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν το ξεκάθαρο σημάδι πως κάτι δεν πάει καλά στην εθνική του Σαμπάολι, αλλά η τότε απουσία του Μέσι λόγω τραυματισμού, καθώς και η πειστική νίκη επί της Ιταλίας (άλλη μια τραγική και σε κρίση ομάδα) λίγες ημέρες νωρίτερα στο Μάντσεστερ είχαν ρίξει στάχτη στα μάτια. Μέχρι που ήρθαν τα δύο ματς με Ισλανδία και Κροατία για να αποδείξουν πως ο Σαμπάολι δεν έχει δουλέψει τίποτα απολύτως, πως δεν έχει εξελίξει καθόλου τακτικά την ομάδα. Με τους Ισλανδούς δεν κατάφερε ποτέ να απελευθερώσει τον Μέσι, ενώ κόντρα στην Κροατία το πλάνο του -όπως δήλωσε- δεν αφομοιώθηκε από τους παίκτες του. Οι φήμες θέλουν τον Σαμπάολι να έχει χάσει εντελώς τα αποδυτήρια, όπως φάνηκε και από την απάντηση του Αγουέρο στον προπονητή του στη μικτή ζώνη, ενώ στην Αργεντινή τονίζουν πως οι ποδοσφαιριστές ζήτησαν από την Ομοσπονδία να απαλλάξει τον έμπειρο τεχνικό από τα καθήκοντά του και κόντρα στη Νιγηρία να είναι ο Χόρχε Μπουρουσάγα στον πάγκο. Βέβαια, για να απολυθεί θα πρέπει η AFA να αποζημιώσει με 20 εκατ. δολάρια τον πρώην τεχνικό της Σεβίλλης, λεφτά που δεν διαθέτει.

Ποδοσφαιριστές-ντίβες

Εκτός από τον Σαμπάολι, μεγάλο μέρος της ευθύνης για αυτό το συνονθύλευμα έχουν και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Ποδοσφαιριστές ντίβες που θεωρούν ότι στην εθνική ομάδα της χώρας θα έχουν την νοοτροπία που τους διακατέχει και στους συλλόγους. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα ο Σέρχιο Αγουέρο ο οποίος με το εθνόσημο στο στήθος αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες απογοητεύσεις σε σχέση με την παρουσία του σε συλλογικό επίπεδο του, και αντιμετωπίζει πάντα τον Τύπο της χώρας αλλά και τον κόσμο ως μπας κλας, ως δευτεράτζες. Οι κακές σχέσεις του Τύπου με τους διεθνείς, οι οποίες συνεχίζονται ακόμα και τώρα, ξεκίνησαν από το περιστατικό με τον Λαβέτσι. Τότε ένα δημοσίευμα ανέφερε πως ο Λαβέτσι κάπνιζε χόρτο ενώ βρισκόταν με την εθνική, ένα δημοσίευμα που έφερε στα κάγκελα τους διεθνείς και τους έκανε ακόμη πιο επιφυλακτικούς αλλά και εχθρικούς με τους δημοσιογράφους. Η επικοινωνία μεταξύ των δύο πλευρών έγινε ακόμα πιο δύσκολη, με συνέπεια ακόμα και η όποια καλοπροαίρετη κριτική σε βασικά και απτά προβλήματα να αντιμετωπλιζεται με μίσος από τους παίκτες. Άλλωστε ακόμη και τώρα μνημονεύονται οι δηλώσεις του Αγουέρο προς τον Τύπο της χώρας σχετικά με  το τι θα κάνουν οι δημοσιογράφοι μόλις η γενιά του αποχωρήσει από την εθνική. Η εσωστρέφεια είχε κάνει την εμφάνισή της και οι Αργεντίνοι διεθνείς είχαν δημιουργήσει ένα Σινικό τοίχος μπροστά τους, αφού παντού έβλεπαν εχθρούς, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Κακή ομάδα

Να μην γελιόμαστε. Ομάδα που έχει ως βασικό αμυντικό χαφ, τον 35χρονο ξεζουμισμένο Μασεράνο ο οποίος κολλάει τα τελευταία του ένσημα στην Κίνα, και ο καλύτερος από τους τρεις τερματοφύλακες της αποστολής, ο Φράνκο Αρμάνι της Ρίβερ Πλέιτ, έχει μηδέν συμμετοχές με την εθνική, δείχνει ότι υπάρχει ένα θέμα με τους ποδοσφαιριστές που αποτελούν την αποστολή της Αργεντινής. Η αλήθεια είναι ότι η Αργεντινή είναι μια κακή ομάδα από το ξεκίνημα των προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου που δεν μπορούσε να κερδίσει ομάδες όπως η Βολιβία και η Παραγουάη. Ποδοσφαιριστές που άλλες εποχές δεν θα περνούσαν καν το κατώφλι της εθνικής και τώρα όχι απλά είναι μέλη, αλλά είναι βασικοί σε καίριες θέσεις και με τα λάθη τους κρεμάνε την ομάδα, όπως ο 36χρονος παγκίτης τερματοφύλακας της Τσέλσι, Βίλι Καβαγιέρο. Στην άμυνα με εξαίρεση τον Οταμέντι (τον οποίο παρασέρνει και η υπόλοιπη ομάδα) δεν υπάρχει ένας αξιόπιστος κεντρικός αμυντικός όπως και πλάγιος μπακ με τον Σαμπάολι να γυρίζει πίσω σε πολλά ματς τον εξτρέμ Σάλβιο

Ο Μέσι

Ο Χόρχε Βαλντάνο δήλωνε μετά το ματς με την Ισλανδία: «Ο Μέσι είναι η λύση και η ομάδα είναι το πρόβλημα». Δεν έχει άδικο. Από την πρώτη στιγμή ο Σαμπάολι ξεκαθάρισε πως στόχος του ίδιου είναι να βρει ένα πλάνο ένα τρόπο που θα δώσει στον Μέσι τη δυνατότητα να κάνει αυτά τα απίστευτα πράγματα που κάνει στην Μπαρτσελόνα. Να δημιουργήσει μια ομάδα που θα δίνει τη δυνατότητα στον Μέσι να βρίσκει τους χώρους και να δημιουργήσει. Για τον λόγο αυτό ο Σαμπάολι τον τοποθέτησε δίπλα στον Αγουέρο στη δυάδα της επίθεσης, αλλά το σχέδιο δεν λειτούργησε.   Ο σούπερ σταρ της Μπαρτσελόνα έδειχνε αποκομμένος με αποτέλεσμα στην πρεμιέρα να γυρίζει στον χώρο του κέντρου για να παίρνει την μπάλα και να προσπαθεί να περάσει πέντε-έξι παίκτες μπας και μπορέσει και δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Αποκομμένος όμως ήταν και κόντρα στην Κροατία όπως φάνηκε και από το γεγονός ότι οι συμπαίκτες του άλλαξαν περισσότερες πάσες με τον Καβαγιέρο (27 συνολικά) σε σχέση με τον ίδιο (25). Ένας Μέσι που ναι μεν δεν μπορεί να βοηθηθεί από την ομάδα, αλλά και ο ίδιος δείχνει απών. Την ώρα που ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει πάρει από το χέρι του την Πορτογαλία, ο Μέσι είναι εξαφανισμένος. Ο Μέσι συνηθίζει να είναι ο σωτήρας των ομάδων του. Τόσο με την Μπαρτσελόνα όσο και με την Αργεντινή αποτελεί το σημείο αναφοράς. Με τα χρόνια και όσο μεγαλώνει ο ίδιος έχει σταματήσει να κάνει τις ίδιες επελάσεις που συνήθιζε τα προηγούμενα χρόνια. Ο Μέσι του σήμερα είναι ένας άλλος Μέσι με αυτόν των προηγούμενων ετών. Στα 31 του πλέον είναι ένας «περιπατητής» που πλέον περιμένει και ψάχνει την κατάλληλη στιγμή πότε θα γλιστρήσει μέσα από τις άμυνες. Πλέον δεν έχει την ενέργεια ή τη ζωτικότητα του παρελθόντος. Κόντρα στην Ισλανδία έκανε τα λιγότερα χιλιόμετρα από όλους από όσους αγωνίστηκαν (7,61 χλμ), λιγότερα ακόμα και από τους Γιορίς και Σμάιχελ που αγωνίζονται στην θέση του τερματοφύλακα. Κανείς δεν μπορεί να μπει στο μυαλό του Μέσι για το τι μπορεί να γίνει ώστε να αλλάξει η ανάπτυξη της ομάδας, αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν ότι ίσως να μην έχει και νόημα να σκεφτεί κανείς ότι από ένα σημείο και μετά οι συμπαίκτες του έπαψαν να τον ψάχνουν. Δεν είναι δικό του λάθος, από την άλλη πλευρά όμως όταν μετά από 14 χρόνια στην εθνική ομάδα ακόμα γίνεται συζήτηση για το πως θα τον εκμεταλλευτούν καταλαβαίνει κανείς πως μιλάμε για μια χαμένη υπόθεση. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς πως αυτά που έκανε με την εθνική δεν τα έχει κάνει κανένας μετά τον Μαραντόνα και πως αν δεν ήταν αυτός η Αργεντινή δεν θα είχε περάσει τους προκριματικούς και θα φτάσει στη Ρωσία.

Η Ομοσπονδία

Τέλος, σημαντικός παράγοντας για τα χάλια αυτά αποτελεί και η ομοσπονδία. Όσο ο Χούλιο Γκροντόνα διοικούσε, τα όποια προβλήματα είχαν κρυφτεί κάτω από το χαλάκι. Μόλις ο μεγάλος «Πατέρας» έφυγε από τη ζωή, τα προβλήματα αυτά βγήκαν στην επιφάνεια. Οικονομικές ατασθαλίες, υπεξαιρέσεις και σύγκρουση συμφερόντων έφερε την απόλυτη αναρχία για μια τριετία με μοναδικό χαμένο το ποδόσφαιρο της χώρας. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Ολαρτικοετσέα για την έλλειψη βασικών ειδών ανάγκης από τα προπονητήρια. «Για μια εβδομάδα ολόκληρη τρώγαμε μόνο μακαρόνια και τίποτα άλλο αφού δεν υπήρχαν λεφτά για να αγοράσουμε βασικά τρόφιμα». Αρχικά ήταν η τοποθέτηση του Λουίς Σεγούρα μέχρι τις εκλογές στη θέση του προέδρου της AFA ο οποίος προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στο φάντασμα της 35ετίας του Γκροντόνα και τους νέους μνηστήρες της θέσης. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2015 έγινε το συμβάν που ανέδειξε ξεκάθαρα το πόσο μεγάλο πρόβλημα υπήρχε στα διοικητικά. Για τις εκλογές της ανάδειξης του νέου προέδρου με υποψήφιους τους Σεγούρα και Τινέλι οι ψήφοι ήταν 38-38. Που είναι το περίεργο θα πει κανείς. Αυτοί που ψήφιζαν ήταν 75! Αφού δεν βρέθηκε τι είχε γίνει, η διαδικασία αυτή, όπως ήταν λογικό, ακυρώθηκε. Χωρίς συμφωνία μεταξύ των μελών, η FIFA αποφάσισε να παρέμβει και υπό την απειλή της αποβολής της χώρας, τελικά τοποθετήθηκε προσωρινή επιτροπή που θα λειτουργούσε μεταβατικά μέχρι τη διεξαγωγή εκλογών. Τελικά μετά από σχεδόν τρία χρόνια, τον Μάρτιο του 2017 κατάφεραν να βγάλουν πρόεδρο.