Εκατομμύρια παιδιά σε όλον τον κόσμο, μετά το εκπληκτικό γκολ από φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος, στο φιλικό με της Βραζιλίας με τη Γαλλία το 1997, προσπάθησαν να μιμηθούν τον τότε άσο της Ρεάλ Μαδρίτης. Σχεδόν όλα, δεν τα κατάφεραν, παρά τις ώρες που σπατάλησαν σε γήπεδα, αλάνες και προαύλια σχολείων. Και όπως αποδείχθηκε 20 χρόνια μετά, αυτό δεν συνέβη επειδή δεν είχαν το -αποδεδειγμένο- ταλέντο του θρυλικού πλάγιου μπακ, αλλά γιατί πολύ απλά δεν είχαν μαζί τους έναν καθοριστικό παράγοντα: την τύχη.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος σε μια συνέντευξή του στη «L’ Equipe», η οποία αφορούσε ακριβώς αυτήν τη φάση, η βοήθεια του ανέμου ήταν καθοριστική στο να αλλάξει τροχιά η μπάλα στον αέρα και να καταλήξει στο αριστερό δοκάρι και συνέχεια στα δίχτυα του Φαμπιάν Μπαρτέζ.
Ο Βραζιλιάνος αστέρας φέρεται να είπε: «Η μπάλα πήγαινε εντελώς έξω, αλλά ο αέρας την έφερε πίσω προς την εστία. Ήταν ένα θαύμα».
Πλέον, ο Ρομπέρτο Κάρλος περνάει στη «μαύρη» λίστα μιας γενιάς που σήμερα κυμαίνεται στα 20 συν και στα 30 φεύγα, η οποία είδε μια από τις πιο μαγικές στιγμές της -ως παιδιά- να συνθλίβεται βάναυσα από μια παραδοχή που δεν έπρεπε να γίνει. Λες σε έναν πιτσιρικά ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης;
Ακόμη, πάντως, και αυτοί που πιστεύουν πιο πολύ στην επιστήμη από ό,τι στη μαγεία, σίγουρα αισθάνονται το ίδιο άβολα. Μην ξεχνάμε ότι μέχρι και ολόκληρη φυσικής διεξήχθη για να βρεθεί με ποιον τρόπο πήρε η μπάλα τόσα φάλτσα και σχηματίστηκε αυτή η περίφημη «μπανάνα». Αποδεικνύεται ότι όλα στη ζωή είναι πολύ πιο απλά από όσο μπορούμε να φανταστούμε…
