O θρίαμβος του ποδοσφαίρου και ο ξεχασμένος ρομαντισμός

«Τι θα κάνετε μετά την μεγάλη πρόκριση;». Μέσα στον πανικό, στην έκσταση, στον ενθουσιασμό ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Πολ Ντόσγουελ κάτι που μοιάζει προφανές. Η απάντηση, όμως, ήταν τόσο απροσδόκητη όσο και αυτό που είχε συμβεί στιγμές νωρίτερα. «Θα γιορτάσουμε και μετά θα φτιάξουμε την οροφή που στάζει». Ο τεχνικός και ευεργέτης της μικρής Σάτον ήταν απόλυτα προσγειωμένος μετά τον θρίαμβο της ομάδας του επί της Λιντς (1-0) και την πρόκριση στον τέταρτο γύρο του Κυπέλλου. Μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα είχε ανακαλύψει τη ζημιά στο δωμάτιο που βρίσκονται τα ηλεκτρικά του Gander Green Lane. Στο γήπεδο όπου όπως και μετά τη νίκη επί της Γουίμπλεντον το μπαρ ήταν ανοιχτό και όλοι οι οπαδοί έλαβαν την πρόσκληση να γιορτάσουν μαζί με τους ήρωές τους. Αυτό κάνουν, άλλωστε, οι οικογένειες. Είναι η τρίτη φορά στην ιστορία του συλλόγου που βρίσκεται στον τέταρτο γύρο και η πρώτη μετά το 1989. Το BBC, μάλιστα, πριν λίγες ημέρες γύρισε ένα μίνι ντοκιμαντέρ για την τότε πορεία και τη νίκη επί της Κόβεντρι, την μεγαλύτερη έκπληξη εκείνης της σεζόν στη διοργάνωση. Η προηγούμενη πορεία μέχρι τους «16» ήταν το 1970, όταν η Λιντς, τότε η καλύτερη ομάδα στο Νησί, είχε διαλύσει την Σάτον με 6-0. Φέτος, τις δύο ομάδες χώριζαν 83 θέσεις στη βαθμολογία. Ε και; Ο Γκάρι Μονκ έκανε ροτέισιον και ο Ντόσγουελ το εκμεταλλεύτηκε. Η αποφασιστικότητα, το πάθος έκαναν τη διαφορά. Ο 50χρονος τεχνικός ανέλαβε τον σύλλογο το 2008 και είναι παράλληλα ο χρηματοδότης του. Κανένας δεν τον γνώριζε μέχρι πριν λίγες εβδομάδες και, πλέον, το πρόσωπό του βρίσκεται σε όλες τις μεγάλες εφημερίδες της χώρας. Συνέταιρος σε μία κατασκευαστική, έχει επενδύσει περίπου 1 εκατ. λίρες στον σύλλογο από τη στιγμή που αποφάσισε να αναλάβει! Θαυμαστής του πάθους που δείχνουν Κλοπ και Κόντε και μεγάλος οπαδός της Σαουθάμπτον, είχε παρομοιάσει την κατάσταση που βρήκε στον σύλλογο σαν το σπίτι μίας… γιαγιάς. Εργάζεται δωρεάν, πληρώνει τους λογαριασμούς, καμιά φορές τις εργασίες, ενώ ο περίφημος 3G αγωνιστικός χώρος, που τοποθετήθηκε με σκοπό να τον χρησιμοποιούν όλοι στην κοινότητα, πληρώθηκε με δικό του άτοκο δάνειο ύψους 500.000 λιρών. Τα συνολικά έσοδα από τις δύο τελευταίες μεγάλες προκρίσεις υπολογίζονται στις 800.000 λίρες. «Δεν θέλω να αποπληρωθώ άμεσα, αλλά ο πρόεδρος Έλιοτ επιμένει», αποκάλυψε ο Ντόσγουελ και ήδη οι πρώτες εργασίες στα αποδυτήρια έγιναν. «Τώρα έχουμε κάποια χρήματα σε περίπτωση που χαλάσει ο θερμοσίφωνας. Εκεί βρίσκεται ο σύλλογος αυτή τη στιγμή», συνέχισε. Ακόμη και να απολύσει τον… εαυτό του είναι ικανός, όπως έχει κάνει και στο παρελθόν, όταν ήταν στην Ίστλαϊ. «Ξέρω ότι είμαι αρκετά άντρας να απολύσω τον εαυτό μου αν χρειαστεί», λέει χαρακτηριστικά. Προς το παρόν, φυσικά, δεν τίθεται κανένα θέμα. «Δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι φιλανθρωπία στον εαυτό μου, καθώς το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Χωρίς αυτό δεν θα ζούσα». Ο σύλλογος κάνει άλματα μέσω του Κυπέλλου, που φέτος έπειτα από πολλά χρόνια εξιτάρει και πάλι. Άλλωστε, για πρώτη φορά μετά την δημιουργία της Football League το 1888 δύο ερασιτεχνικοί σύλλογοι είναι ανάμεσα στους «16». Τον περασμένο Απρίλιο 3.142 οπαδοί πανηγύρισαν τη νίκη επί της Έμπσφλιτ, προσέλευση-ρεκόρ εδώ και 40 χρόνια. Φυσικά, στο ματς με την Λιντς αυτό το ρεκόρ έσπασε και πάλι, καθώς με τους 739 οπαδούς των φιλοξενούμενων, κόπηκαν 4.997 εισιτήρια. Πριν δύο χρόνια τα διαρκείας ήταν 120, ενώ το περασμένο καλοκαίρι πουλήθηκαν 1.200, αύξηση 900%! Ο θρίαμβος ήταν τέτοιος, που το Sky Sports άλλαξε την κεντρική φωτογραφία της σελίδας του στο facebook με πρωταγωνιστές, φυσικά, τους παίκτες της Σάτον. Οι U’s έγιναν η 10η ερασιτεχνική ομάδα που φτάνει στον τέταρτο γύρο μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, καθώς η Λίνκολν είχε κάνει την άλλη μεγάλη έκπληξη. «Η διαφορά είναι ότι δεν είμαστε η Λίνκολν», θα πει ο Ντόσγουελ, που όταν τελείωσε το ματς κοιτούσε στην άκρη με περηφάνια τους παίκτες του, όπως κάθε πατρική φιγούρα. «Παραμένει ένας μεγάλος σύλλογος με πολλούς οπαδούς και εξαιρετικές εγκαταστάσεις. Δεν μοιάζουμε καθόλου. Αυτό μας κάνει ακόμη πιο περήφανους». Λίγες ώρες νωρίτερα, λοιπόν, η Λίνκολν είχε κερδίσει την πρωτοπόρο της Championship Μπράιτον με ανατροπή (3-1). Πέντε χρόνια μετά τον υποβιβασμό από την League 2, ετοιμάζεται για την μεγάλη επιστροφή. «Τα κορίτσια στα γκισέ των εισιτηρίων έβαλαν τα κλάματα. Τους είπα ότι σύντομα θα ξεκουραστούν. Όλα θα τελειώσουν», αποκάλυψε ο τεχνικός Ντάνι Κόουλι, στο οποίον οφείλεται αυτή η επιτυχία. Δίπλα του ως βοηθός ο αδερφός του Νίκι. Αμφότεροι δάσκαλοι, αποφάσισαν να αφήσουν τις δουλειές τους για την πρώτη full-time στο ποδόσφαιρο, αναλαμβάνοντας την Λίνκολν το περασμένο καλοκαίρι. Το στάτους του συλλόγου μπορεί να είναι ερασιτεχνικό, όμως η δουλειά που γίνεται εκεί άκρως επαγγελματική. Στο εκτός έδρας ματς με την Ίπσουιτς για τον προηγούμενο γύρο ταξίδεψαν περισσότεροι από 5.000 οπαδοί, που είναι το μεγαλύτερο πλήθος αντιπάλων που γνώρισε το Portman Road! Είναι, επίσης, η μεγαλύτερη εκδρομή στο θεσμό από το 1978. Οι σαμπάνιες στα αποδυτήρια ήταν δικαιολογημένες, καθώς η πρόκριση ήρθε όχι με παράγοντα την τύχη, αλλά την σκληρή δουλειά. Την πρώτη μέρα στο γραφείο ο Κόουλι έδειξε σε όλους το βίντεο από την ημέρα που η ομάδα είχε υποβιβαστεί πριν από πέντε χρόνια. «Μου φαινόταν ότι ο σύλλογος ακόμα θρηνούσε. Θέλαμε να κάνουμε ένα νέο ξεκίνημα από το μηδέν», αποκάλυψε ο 37χρονος τεχνικός, που πρόσφατα επιβραβεύθηκε με νέο 5ετές συμβόλαιο. Η λεπτομέρεια στην ανάλυση και η επικοινωνία είναι τα σημαντικότερα όπλα της επιτυχίας. Οι οπαδοί μπορούν να παρακολουθήσουν όχι μόνο τις προπονήσεις, αλλά και τις συνεντεύξεις τύπου, ενώ το προπονητικό δίδυμο της Λίνκολν αποφάσισε να φέρει πολλούς εθελοντές, φοιτητές του τοπικού πανεπιστημίου, ώστε τα πάντα να αναλύονται. Δύο από αυτούς, η Πέιτζ και ο Τόμπι, βρίσκονται πάντα στην εξέδρα κατά τη διάρκεια των αγώνων, κάνοντας επί τόπου την ανάλυσή τους. Στο ημίχρονο κατεβαίνουν στον πάγκο και δίνουν τα στοιχεία τους. Έτσι, στο ματς με την Ίπσουιτς είδαν ότι ο αντίπαλος είναι πολύ επιρρεπής στις αντεπιθέσεις. Το νικητήριο γκολ του Άρνολντ στις καθυστερήσεις ήρθε με αυτόν τον τρόπο… «Όταν ήρθαμε με τον Νίκι, όλοι έλεγαν πώς ο Γκρέιαμ Τέιλορ είχε συνδέσει την ομάδα με την κοινότητα. Δεν έχω πρόβλημα να παραδεχθώ ότι αντιγράψαμε αυτή την προσέγγιση. Όταν οι οπαδοί βλέπουν πόσο σκληρά δουλεύουν οι παίκτες και ότι δεν είναι ρομπότ, τότε αυτό θα βοηθήσει πολύ στις δύσκολες στιγμές», θα πει ο Ντάνι Κόουλι, που οδήγησε την Λίνκολν για πρώτη φορά στον τέταρτο γύρο μετά το 1976, όταν τεχνικός ήταν ο Τέιλορ. «Ο σύλλογος είναι ένας κοιμώμενος γίγαντας. Ήρθε η ώρα να τον ξυπνήσουμε». Η προσπάθειά τους να έχουν τον έλεγχο των πάντων πριν κάθε παιχνίδι είναι εντυπωσιακή. «Όταν ο Νίκι έρχεται το πρωί καταλαβαίνεις ότι έμεινε ξύπνιος όλο το βράδυ, αναλύοντας κάθε λεπτομέρεια του παιχνιδιού μας. Οταν, όμως, ξεκινάει να μιλάει για τακτική, ζωντανεύει και αυτή η ζωντάνια μεταφέρεται σε ολόκληρο το δωμάτιο. Μας έχουν μετατρέψει σε εργασιομανείς, όπως είναι εκείνοι», θα πει ο τερματοφύλακας Φάρμαν, που όπως και οι συμπαίκτες του δέχεται κάθε λίγο και λιγάκι βίντεο ανάλυσης στο κινητό του. «Η κοπέλα μου γκρινιάζει συνέχεια και στο τέλος θα με χωρίσει!». Όλοι γνωρίζουν ότι πιθανότατα το ταξίδι θα ολοκληρωθεί στο επόμενο παιχνίδι. «Είμαστε αρκετά ρεαλιστές για να ξέρουμε ότι η πορεία μας κάπου θα σταματήσει. Οι ερασιτεχνικοί σύλλογοι δεν προκρίνονται στον πέμπτο γύρο. Έτσι, δεν θα πρέπει να αποπροσανατολιστούμε», τόνισε ο Ντάνι Κόουλι. Άλλωστε, ο στόχος είναι ένας: η άνοδος. «Όσο ωραία και να είναι η σύγκριση με τον Τέιλορ, θα έχουμε κάτι να δείξουμε αν πετύχουμε το ένα τέταρτο από όσα πέτυχε εκείνος», συμπλήρωσε ο Νίκι και τα αδέρφια Κόουλι δείχνουν ότι σύντομα θα μας απασχολήσουν και πάλι. Είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που το Κύπελλο στην Αγγλία επιφυλάσσει τέτοιες εκπλήξεις, τέτοια συναισθήματα. Θυμίζει τον ξεχασμένο ρομαντισμό. Ο θρίαμβος του αουτσάιντερ είναι πάντα θρίαμβος του ποδοσφαίρου. Πηγή: gazzetta.gr