Ο χαρισματικός μπαλαδόρος κατάφερε διαγράφοντας μια λαμπρή προσωπική πορεία στα γήπεδα να συμπεριληφθεί στην εκλεκτή ελίτ του πάνθεου της μπάλας ως ένας από τους κορυφαίους των κορυφαίων. Με τρεις συνεχόμενες Χρυσές Μπάλες στην πλούσια τροπαιοθήκη του (1983, 1984, 1985), ο Πλατινί χάραξε τη δική του διαδρομή στο ποδόσφαιρο, παραμένοντας ωστόσο ο μεγάλος χαμένος του Μουντιάλ, καθώς το υπέρτατο τρόπαιο του Παγκοσμίου Κυπέλλου δεν περιλήφθηκε ποτέ στο παλμαρέ του. Ο φοβερός και τρομερός Γάλλος των Τρικολόρ και ο καλύτερος Bianconero της Γιουβέντους πέτυχε τέρματα με το τσουβάλι, 356 τον αριθμό, σήκωσε κούπες, έγινε ίνδαλμα της νέας γενιάς και ο αγαπημένος της εξέδρας. Παρά τα 41 γκολ του σε 72 διεθνή ματς με τα χρώματα της Γαλλίας ωστόσο και τα τρία συνεχόμενα Μουντιάλ που έφερε τους Τρικολόρ του (1978, 1982, 1986), ο Πλατινί δεν ευτύχησε να σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο, αν και η συνεισφορά του ήταν τέτοια που η Γαλλία δεν θα προκρινόταν ξανά σε Παγκόσμιο Κύπελλο παρά χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1998! Λίγοι παίκτες έχουν απολαύσει την απήχηση που είχε ο Πλατινί στα λαϊκά στρώματα, ο οποίος μετά την απόσυρσή του και τη δουλειά του ως προπονητής στον πάγκο της Γαλλίας, βρήκε τελικά τη θέση που του άξιζε ως πρόεδρος της UEFA…
Πρώτα χρόνια
Ποδοσφαιρική καριέρα
Ενδεικτικό εδώ είναι το γεγονός ότι μόλις στην πρώτη του εμφάνιση με τα χρώματα της Νανσί σημειώνει χατ τρικ και από τον Μάιο του 1973 ξεκινά πια τις αναμετρήσεις ως βασικός. Αποτέλεσμα; Μέχρι να πάρει μεταγραφή το 1979, είχε 181 συμμετοχές και 98 τέρματα, την ίδια ώρα που χάρισε στη Νανσί το πρωτάθλημα της β’ κατηγορίας το 1975 και το 1978 την έστεψε κυπελλούχο Γαλλίας!
Εντωμεταξύ, το 1976 βοήθησε την εθνική Γαλλίας να φτάσει στα προημιτελικά των Ολυμπιακών Αγώνων, την ίδια στιγμή που στέφθηκε Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς της Γαλλίας και το 1976 και το 1977. Βασικό πια μέλος των Τρικολόρ, ο 23χρονος Πλατινί οδηγεί τη Γαλλία στο Μουντιάλ του 1978, αν και δεν καταφέρνει να σπάσει την κατάρα των Τρικολόρ με τα Μουντιάλ (είχαν να προκριθούν σε τελική φάση από το 1966!), βλέποντας την ομάδα του να παίρνει από τον πρώτο γύρο το εισιτήριο της επιστροφής, με την Ιταλία και την τροπαιούχο τελικά Αργεντινή να σφραγίζουν τη μοίρα της.
Ο μεσοεπιθετικός μετακινήθηκε κατόπιν στο γαλλικό μεγαθήριο της εποχής, τη Σεντ-Ετιέν, το 1979, γευόμενος προσωπικές και συλλογικές επιτυχίες τόσο εντός των τειχών όσο και στα ευρωπαϊκά σαλόνια. Στα τρία χρόνια που παρέμεινε στη Σεντ-Ετιέν, σημείωσε 58 τέρματα σε 104 συμμετοχές, πανηγυρίζοντας το πρωτάθλημα Γαλλίας το 1981 και φέρνοντας την ομάδα του σε δύο απανωτούς τελικούς Κυπέλλου (1981,1982).
Αν και το απόγειο της καριέρας του δεν θα ερχόταν πριν από τη μεταγραφή του στη μεγάλη κυρία των ευρωπαϊκών σαλονιών το 1982: η μετακίνησή του στη Γιουβέντους συνοδεύτηκε από διακρίσεις και έπαθλα βροχή, τόσο για τον ίδιο όσο και τη Γιούβε του! Το 1983 έκανε την αρχή στους τίτλους με το Κύπελλο Ιταλίας και παρά το γεγονός ότι η Γιουβέντους ηττήθηκε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου (από το Αμβούργο), η πρώτη Χρυσή Μπάλα ήταν αναμφισβήτητα δική του.
Με την εθνική Γαλλίας στο Ευρωπαϊκό του 1984 ο Πλατινί σημείωσε μάλιστα δύο τέλεια χατ τρικ (γκολ και με τα δύο πόδια και το κεφάλι!), σε μια απίστευτη απόδοση που κατέληξε με 9 γκολ σε πέντε ματς! Παρά το γεγονός ότι με τον Πλατινί στις τάξεις της η Γαλλία προκρίθηκε για τρίτη συνεχόμενη φορά στην τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, τώρα στα γήπεδα του Μεξικού το 1986, η Δυτική Γερμανία θα αποδεικνυόταν για άλλη μια φορά ο ζοφερότερος εφιάλτης της.
Και όπως ήταν φυσικό, ο Πλατινί βρήκε δίχτυα και στους δύο αγώνες, με το τέρμα που σημείωσε μάλιστα κατά της Σελεσάο, το 41ο γκολ του σε διεθνές ματς, να έρχεται τη μέρα που έκλεινε το 31ο έτος της ηλικίας του. «Αν τα Παγκόσμια Κύπελλα διοργανώνονταν κάθε χρονιά μεταξύ 1982 και 1986», σχολίασε χρόνια αργότερα ο μεγάλος γκολτζής, «τότε η Γαλλία θα είχε κατακτήσει τα δύο από τα τρία»…
Προπονητής και παράγοντας
Σε αναγνώριση της σπουδαίας ποδοσφαιρικής καριέρας του Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής που ο γαλλικός αθλητικός Τύπος συνήθιζε να αποκαλεί «Βασιλιά», δεν θα μπορούσε να μην περιληφθεί τόσο στο βρετανικό Football Hall of Fame το 2008 και στο ιταλικό το 2011…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr