Το φαινόμενο δεν είναι πρωτοφανές. Τα γήπεδα ήταν πάντα, ακόμα και την περίοδο των «παχιών αγελάδων» στην Ευρώπη, πεδίο δόξης λαμπρό για τον εθνικισμό κάθε χώρας. Πόσο μάλλον στο Euro 2024 την ώρα που οι εθνικισμοί στην Ευρώπη φουντώνουν, όπως αποδεικνύουν οι Ευρωεκλογές, που διεξήχθησαν πέντε ημέρες πριν από την πρώτη σέντρα του τουρνουά, εκτοξεύοντας την ακροδεξιά σε ολόκληρη την ήπειρο σε μεγέθη πρωτοφανή, μεταπολεμικά.
Ταυτόχρονα, η οικονομική κρίση, τα αποτελέσματα της οποίας δεν έχουν ακόμα ξεπεραστεί, τα δύο ανοιχτά πολεμικά μέτωπα σε Ουκρανία και Γάζα αλλά και η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια συνθέτουν ένα «εκρηκτικό μείγμα», στο οποίο κάποιοι βρίσκουν ευκαιρία να δυναμιτίσουν το κλίμα, «βάφοντας» τις κερκίδες και παραδίδοντάς τις στον εθνικιστικό παροξυσμό.
Κάποιες φορές, όπως στην αναμέτρηση της Τουρκίας με την Αυστρία, οι παροξυσμοί αυτοί μεταφέρονται και στον αγωνιστικό χώρο. Εκεί, δηλαδή, όπου ο Μερίχ Ντεμιράλ, αφού σκόραρε τα δύο γκολ που έστειλαν την ομάδα του στους «8» της διοργάνωσης, πανηγύρισε σχηματίζοντας με τα χέρια του το σήμα των Γκρίζων Λύκων.
Η τουρκική ακροδεξιά οργάνωση, που έχει τον μεγαλύτερο της πυρήνα στη Γερμανία, όπου διεξάγεται το Euro 2024, απαγορεύτηκε στη Γαλλία τον Νοέμβριο του 2020 για «ρητορική μίσους και πολιτική βία». Τον Μάιο του 2021, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τη χαρακτηρίσουν «τρομοκρατική οργάνωση».
Η περίπτωση του τούρκου αμυντικού δεν είναι η μοναδική αθλητή με τέτοια συμπεριφορά. Με δύο αγωνιστικές τιμωρήθηκε και ο Μίρλιντ Ντακού της Αλβανίας, ο οποίος με μια ντουντούκα τραγουδούσε μαζί με τους Αλβανούς οπαδούς «Γαμ… η Μακεδονία» μετά τον αγώνα μεταξύ Κροατίας και Αλβανίας.
Aντίστοιχο ήταν και το κλίμα στις εξέδρες του συγκεκριμένου αγώνα, όπου Κροάτες και Αλβανοί αγκαλιασμένοι τραγουδούσαν «Πνίξε τον Σέρβο». Η Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία της Σερβίας αντέδρασε απειλώντας πως θα αποσυρθεί από το Euro, εάν δεν τιμωρούνταν η αλβανική και η κροατική Ομοσπονδία. Η UEFA, πάντως, δεν χρειάστηκε να παρέμβει, καθώς και οι τρεις εθνικές ομάδες Σερβίας, Αλβανίας και Κροατίας δεν χρειάστηκε να τιμωρηθούν διοικητικά, αφού προηγήθηκε η αγωνιστική τους κατάρρευση και ο αποκλεισμός τους από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Η αλβανική κερκίδα είχε, πάντως, αρκετά ακόμα εθνικιστικά σύμβολα. Από σημαίες του UCK, της αλβανικής εθνικιστικής πολιτοφυλακής, που δρούσε με αγριότητα στο Κόσοβο, όσο το τελευταίο ήταν μέρος της Γιουγκοσλαβίας, την περίοδο του 1990. Δεν έλειψαν, βέβαια, και οι σημαίες της Μεγάλης Αλβανίας.
Πανό για τη «Μεγάλη Σερβία» ανέβηκε και στη σέρβικη κερκίδα στον αγώνα με την Αγγλία, την ίδια ώρα που οι Άγγλοι τραγουδούσαν τα «Δέκα γερμανικά βομβαρδιστικά», σύνθημα εναντίον της χιτλερικής Γερμανίας, όχι βέβαια λόγω του αντιφασιστικού τους αισθήματος, όσο για να πικάρουν τους οικοδεσπότες Γερμανούς. «Το Κόσσοβο είναι Σερβία» και «Το Κόσσοβο είναι Αλβανία» εμφανίστηκε αντίστοιχα στη σέρβικη και στην αλβανική κερκίδα.
Στην κερκίδα των Ουκρανών σηκώθηκε γιγαντοπανό με τον πεσόντα 21χρονο στρατιώτη του Αζόφ, Ναζάρι Χρίντσεβιτς, έναν από τους νεότερους υπερασπιστές του Αζοφστάλ, του «τάγματος Αζόφ» που έχει ενταχθεί πλέον στον ουκρανικό στρατό. Το «τάγμα Αζόφ» ξεκίνησε ως παραστρατιωτική οργάνωση με ναζιστική ιδεολογία. Πλέον συνιστά ειδικό τμήμα της Εθνικής Φρουράς της Ουκρανίας, αναγνωρισμένο από το κράτος.
Αν και η UEFA είναι θιασώτης του δόγματος «No Politica» στις διοργανώσεις της, οι αντιδράσεις της είναι και αργές και μονόπλευρες. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι τα εθνικιστικά σύμβολα που προαναφέρθησαν πέρασαν κανονικά στα γήπεδα της Γερμανίας. Αντίθετα, εκείνα που απαγορεύονται με εξαιρετική επιτυχία είναι εκείνα της Παλαιστίνης, που πολλοί οπαδοί προσπάθησαν να περάσουν στις εξέδρες, για να δηλώσουν τη στήριξή τους στον παλαιστινιακό λαό, που συνεχίζει να δοκιμάζεται.
