«Ελπίζω ο Θεός να με συγχωρέσει εγώ τον εαυτό μου δεν θα τον συγχωρέσω ποτέ…». Με τα λόγια αυτά ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος έκλεισε την μαραθώνια απολογία του ευχόμενος στους δικαστές «να είστε καλά».
«Μετά από όλα όσα είπαμε σήμερα δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να πω στον εαυτό μου, ούτε στη Καρολάιν, ούτε στη Λυδία ούτε σε κανένα. Δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να φτάσει το μέγεθος της καταστροφής που προκλήθηκε με δική μου ευθύνη. Κάθε μέρα θα ζητάω συγνώμη από τη γυναίκα μου. Το μόνο που θα ήθελα ήταν να γυρίσω το χρόνο πίσω και να ήταν εδώ η Καρολάιν και εγώ ας ήμουν μακριά. Συγνώμη θέλω να ζητήσω και από την κορούλα μου και την πεθερά μου, που με αγκάλιασε. Ελπίζω κάποτε όλοι όσοι έχουν πληγωθεί όσοι έχασαν κάποτε να με συγχωρέσουν…» είπε ενώ λίγο νωρίτερα απαντώντας σε ερωτήσεις της έδρας επέμεινε πως το μυαλό του είχε θολώσει και κινήθηκε χωρίς καμία λογική.
«Όποιος μου έλεγε ότι εγώ θα κάνω αυτό το κακό στην Καρολάιν και την Ροξούλα (η σκυλίτσα της οικογένειας) θα έλεγα ότι είναι τρελός δεν θα μπορούσα να το φανταστώ. Προσπαθώντας να βρει λογική κάποιος σε αυτό το δίωρο που συνέβησαν όλα, είναι σαν να προσπαθεί να μετρήσει το ύψος του με ζυγαριά. Δεν υπάρχει λογική. Προσπαθώ και εγώ τώρα να βρω απαντήσεις με τη ζωή μου και τη ζωή του παιδιού μου διαλυμένη… Δεν υπάρχει λογική» ανέφερε για το μοιραίο βράδυ της δολοφονίας της Καρολάιν πριν από ακριβώς ένα χρόνο.
Ο κατηγορούμενος απαντώντας σε ερωτήσεις της εισαγγελέως αλλά και των δικαστών του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου επανέλαβε ότι θα έκανε τα πάντα για να είναι ευτυχισμένη η Καρολάιν.
«Ακόμη και αν ήθελε να πάμε στο Βόρειο Πόλο» ανέφερε χαρακτηριστικά. «Το άξιζε. Δεν υπήρχε σκέψη μου για το μέλλον που να μην ήταν μέσα εκείνη. Τα λάθη μου για την υπόλοιπη ζωή μου θα είναι πάνω μου. Δεν προσπαθώ να περάσω την εικόνα του τέλειου συζύγου, αν ήμουν τέλειος δεν θα ήμουν εδώ και η Καρολάιν δεν θα είχε φύγει. Είμαι ο τελευταίος που θα δικαιολογήσω τον εαυτό μου….».
Η εισαγγελέας της έδρας σχολιάζοντας τις αφηγήσεις του είπε πως μοιάζουν σαν να μιλά για ένα επεισόδιο ενδοοικογενειακής βίας. «Να δείξετε ότι υπήρχε μια επιδεινούμενη ένταση ώστε να δικαιολογήσετε ένα βίαιο έγκλημα. Γνωρίζουμε από την ιατροδικαστική έκθεση ότι προσπαθούσατε εναγωνίως να σκοτώσετε. Δεν μπορεί σε αυτό το χρόνο να νομίζατε κάτι αντίθετο από αυτό που συνέβη. Δηλαδή ότι λιποθύμησε» είπε η εισαγγελέας με τον κατηγορούμενο να απαντά: «Ότι είπα είναι μια προσπάθεια όχι να πείσω για μια κατάσταση που πρώτος είπα ότι δεν επιδέχεται καμία δικαιολογία. Οποιοσδήποτε βρίσκετε σε μια κατάσταση τέτοιας σύγχυσης…».
Εισαγγελέας: Ακόμα και η χρήση του μαξιλαριού έχει έναν σκοπό να μην ακούγεται. Άρα θέλω να καταλάβω αυτή την υπερδιέγερση. Εγώ μόνο έναν στρογγυλεμένο λόγο είδα…
Κατηγορούμενος: Είναι πράγματα τα οποία συσσωρεύονται και αθροίζονται και εκείνη η στιγμή τα έβγαλε εκτός ορίων…
«Πρόθεση να τελέσετε φόνο και να την πιάσετε στον ύπνο»
Η εισαγγελέας διαπίστωσε μια «πρόθεση να τελέσετε φόνο και να την πιάσετε στον ύπνο». «Ήταν σαν να μη συγχωρήσετε το έλασσον και συγχωρείτε τον εαυτό σας για το μείζον που είναι το έγκλημα» ανέφερε χαρακτηριστικά η εισαγγελική λειτουργός η οποία παρατήρησε «μια διαρκή μεγάλη αντίφαση με την πραγματικότητα».
Κατηγορούμενος: Ο τρόπος που φερθήκαμε εκείνο το βράδυ ήταν απόλυτα κυριαρχικός. Με κάνει να πιστεύω ότι κάτι άλλο υπήρχε.
Κατηγορούμενος: Κάτι άλλο δεν υπήρχε πλην των προβλημάτων που έχουμε συζητήσει (…) Δεν είναι ένας άνθρωπος που την βάζεις να κάνει κάτι αν δεν το θέλει.
Εισαγγελέας: Μιλήσατε στον ενεστώτα.
Κατηγορούμενος: Ήταν εκ παραδρομής
Εισαγγελέας: Δεν πειράζει. Και εκ παραδρομής η γλώσσα λέει πολλά πράγματα.
Εισαγγελέας: Θέλω να καταλάβω μια προσωπικότητα που λέει ότι «αγαπώ τα αδέσποτα και τα μαζεύω από το δρόμο» και στη συνέχεια περιγράφει ότι κρεμάει το σκύλο και γυρίζει και φεύγει….
Κατηγορούμενος: Φεύγω για να μη δω επειδή δεν αντέχω. Μακάρι να μπορούσα να πάρω τα αποτελέσματα πίσω.
Η εισαγγελέας ανέφερε πως αυτό που βλέπει είναι ένας άνθρωπος με ψυχρό συναίσθημα.
Εισαγγελέας: Είδατε τη γυναίκα σας να πεθαίνει και να μην κάνετε πίσω. Είδατε το σκύλο σας να υποφέρει και να πεθαίνει και να μην κάνετε πίσω.
Κατηγορούμενος: Είναι αποτέλεσμα μιας ημέρας που δεν έχει καμία λογική και καμία σύνδεση με τον άνθρωπο που το έκανε. Είναι ένας άνθρωπος που δεν ήταν νηφάλιος που δεν είχε τίποτα να κερδίσει.
Εισαγγελέας: Δεν μου απαντάτε πως μέσα σας δεν λειτούργησε το σοκ. Να πείτε «να σταματήσω πριν προκαλέσω το θάνατο»….
Κατηγορούμενος: Μακάρι να είχε λειτουργήσει. Ήμουν τόσο θολωμένος που εκείνη τη στιγμή δεν λειτούργησε το ένστικτο που έχω μέσα στα βάθη της καρδιάς μου για την Καρολάιν και οποιοδήποτε ζωάκι.
Ο κατηγορούμενος έκανε λόγο για «μια σπασμωδική κίνηση χωρίς λογική….»
Σύνεδρος: Δηλαδή, όλα αυτά που πράξατε μετά σας φαίνονται σπασμωδικά γιατί εμένα μου φαίνονται απόλυτα ψύχραιμα. Θέλουν όλα αυτά μια λογική διεργασία.
Κατηγορούμενος: Το ότι υπήρχε μια σκέψη δεν σημαίνει ότι ήταν λογική….
«Ποια γεγονότα σας τον προκάλεσαν τέτοια υπερδιέγερση συναισθήματος;» ρωτήθηκε ο κατηγορούμενος ο οποίος επέμεινε ότι οι σκέψεις του εκείνη την στιγμή ήταν χαοτικές. «Είναι στιγμές που δεν υπάρχει διαύγεια…» είπε
Σύνεδρος: Αυτό θέλω να πείτε γιατί δεν είχατε διαύγεια.
Κατηγορούμενος: Ο φόβος και ο θυμός για το παιδί.
Σύνεδρος: Έπαθε κάτι το παιδί;
Κατηγορούμενος: Δεν χτύπησε αλλά ένιωσε φόβο. Δεν υπήρχε λογική να σπρώξει τη μικρή. Είχα μια αντίδραση που δεν κατάφερα να αποτρέψω και να ελέγξω αυτό που συνέβη….
«Ήταν λάθος ….» είπε ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος και συμπλήρωσε «Ήταν ένα πεντάλεπτο που χάθηκε η επαφή μου με το περιβάλλον…».
Ο κατηγορούμενος αναφέρθηκε και στην πεθερά του λέγοντας: «Θέλω να πω ότι στις 37 ημέρες ότι ήμουν αγκαλιά με τη μικρούλα. Έχασα τον πιο σημαντικό άνθρωπο της ζωής μου… Αυτές τις ημέρες θα μπορούσα να είχα φύγει …Όλο αυτό το διάστημα αν έφευγα με τη κόρη μου σε μια χώρα που δεν ξέρει κανείς αν το έκανα θα είχα προδώσει όλους και την πεθερα μου. Πως την αγκάλιαζα; «Δεν το άντεχα. Αλλά το να γυρίζω τη πλάτη θα ήταν το πιο άνανδρο πράγματα που μπορούσα να κάνω. Ο λόγος που ζω είναι η Λυδία και ο λόγος που ζει και εκείνη. Η πεθερά μου με είχε σαν παιδί της. Αξίζει όλα τα καλά και τίποτα από αυτά τα κακά που έγιναν. Το μόνο που μπορούσα να κάνω -το πιο σωστό μέσα σε τόσο λάθος κατάσταση – είναι να είναι κοντά τους η Λυδία. Εγώ αγκάλιαζα ένα άνθρωπο που ήξερε πόσο αγαπούσα την Καρολάιν»..
Πρόεδρος: Πως θα την παρηγορούσατε; Αυτή η γυναίκα δεν μπορεί να είναι καν εδώ. Και αυτό σας το κάνει πολύ πιο εύκολο. Πιστεύω ότι αν ήταν εδώ θα υπερασπιζόσασταν τόσες ώρες τον εαυτό σας; Θα είχατε τη δύναμη να την κοιτάξετε στα μάτια….
Κατηγορούμενος: Θα το άντεχα…..
Η δίκη θα συνεχιστεί θα στις 16 Μάιου.
