Σας παρακαλώ, μη με χτυπάτε άλλο… Η φράση αυτή, ίσως η τελευταία που μπόρεσε να ψελλίσει ο 19χρονος Άρης Καμπανός την ώρα που τον χτυπούσαν και τον μαχαίρωναν με λύσσα, προκαλεί ανατριχίλα σε όποιον μπορεί να διανοηθεί τι έγινε πριν από μερικά βράδια στη Θεσσαλονίκη. Θα περίμενε κανείς ότι το περιστατικό αυτό, που συγκλόνισε το πανελλήνιο, θα αποτελούσε την αφορμή για να ξαναδούμε την όλη φάση από την αρχή.
Κι όμως, 40 χρόνια από την πρώτη δολοφονία με οπαδικά κίνητρα, στην Ελλάδα τίποτα δεν μοιάζει να έχει αλλάξει. Η αγωνιστική του πρωταθλήματος θα διεξαχθεί κανονικά, οι επιχορηγήσεις θα συνεχίσουν να δίνονται, οι ομάδες μας θα παίξουν Ευρώπη και οι γονείς του Άλκη θα θρηνούν το παιδί τους που τόσο άδικα χάθηκε. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες, τουλάχιστον 12 άνθρωποι (σ.σ. οι περισσότεροι νεαρής ηλικίας) στη χώρα μας έπεσαν νεκροί στον βωμό της οπαδικής βίας, είτε σε προγραμματισμένες συναντήσεις είτε επειδή βρέθηκαν «στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή».
Άρης Δημητριάδης: Το μοιραίο πείραγμα για το σκορ
Ένας 18χρονος αθλητής ποδηλασίας, που ελάχιστη σχέση είχε με το ποδόσφαιρο, είναι ο πρώτος καταγεγραμμένος νεκρός σε αυτόν τον παράλογο οπαδικό πόλεμο. Μαζί με τον αδερφό του κι έναν φίλο τους κινούνται προς το σπίτι τους στην περιοχή του Χαριλάου, όταν κάνει το… «λάθος» να ρωτήσει πόσο έληξε η ποδοσφαιρική αναμέτρηση του Άρη με τον Παναθηναϊκό στην Αθήνα, το 1983. Στο άκουσμα του σκορ (σ.σ. 5-1 υπέρ των «πρασίνων») κάνει ένα πείραγμα στους άλλους δύο, όταν ξαφνικά μία ομάδα τριών ατόμων τους ορμάει με γροθιές, κλωτσιές με αρβύλες και μαχαιριές. Το περιστατικό συμβαίνει στη συμβολή των οδών Μαρασλή και Πλαταιών της Χαριλάου και όταν όλα τελειώνουν, ο 18χρονος Άρης είναι πεσμένος και ακίνητος στο κράσπεδο. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και εισήχθη αμέσως στο θάλαμο εντατικής παρακολούθησης της νευρολογικής κλινικής, αλλά άντεξε μόλις έξι ημέρες…
Χαράλαμπος Μπλιώνας: Φωτοβολίδα του έκοψε την καρωτίδα
Το ημερολόγιο δείχνει 26 Οκτωβρίου 1986 και ο 29χρονος καθηγητής Χαράλαμπος Μπλιώνας είχε επισκεφτεί την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Λουτρό Ελασσόνας. Μία καθυστέρηση του ταξί που τον μετέφερε στον σταθμό των ΚΤΕΛ έχει ως αποτέλεσμα την παραμονή για μερικές ώρες παραπάνω, μέχρι να ξεκινήσει το επόμενο λεωφορείο για την Αθήνα. Για να περάσει η ώρα αποφασίζει να πάει στο «Αλκαζάρ» για να δει από κοντά έναν αγώνα της ΑΕΛ που τότε είχε εξαιρετική ομάδα. Είναι η πρώτη του φορά στο γήπεδο και κόβει εισιτήριο για την «Θύρα 1», απέναντι από τα επίσημα. Γρήγορα το ματς της Λάρισας με τον ΠΑΟΚ θα εκτραχυνθεί και στις εξέδρες οι οπαδοί θα ανταλλάξουν υβριστικά συνθήματα. Από την «ασπρόμαυρη» κερκίδα θα εκτοξευθούν τρεις ναυτικές φωτοβολίδες προς το μέρος των «βυσσινί». Μία απ’ αυτές θα καρφωθεί στον λαιμό του Χαράλαμπου Μπλιώνα, ο οποίος θα πέσει αιμόφυρτος στο έδαφος και μέσα σε ελάχιστα λεπτά θα καταλήξει. Στο γήπεδο δεν υπήρχε ασθενοφόρο και οι οπαδοί αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν μία διαφημιστική πινακίδα προκειμένου να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο πάνω σε αγροτικό όχημα. Εκεί απλά διαπιστώθηκε ο θάνατος του από ακατάσχετη αιμορραγία λόγω κομμένης καρωτίδας…
Ευθύμιος Λιάκας – Κώστας Ντόλιας: Νεκροί από μολότοφ
Πέντε χρόνια αργότερα, στις 10 Απριλίου 1991, οπαδοί του ΠΑΟΚ γυρίζουν στη Θεσσαλονίκη μετά από τον χαμένο τελικό κυπέλλου μπάσκετ με τον Πανιώνιο. Στο πίσω κάθισμα ενός Ι.Χ. αυτοκινήτου κάθονται ο 21χρονος Ευθύμιος Λιάκας και ο 25χρονος Κώστας Ντόλιας, ενώ οδηγός και συνοδηγός είναι οι Γιάννης Γεωργούσης και Χρήστος Τσολακίδης, οι οποίοι βγάζουν από το παράθυρο ένα ασπρόμαυρο κασκόλ. Στη διασταύρωση του Αγίου Στεφάνου, στο 24ο χλμ. της Εθνικής Οδού, ένα άλλο όχημα -που τους ακολουθούσε- σταματάει δίπλα τους κι ένας κουκουλοφόρος πετάει μέσα στο Ι.Χ. αυτοκίνητο τους μία βόμβα μολότοφ. Το όχημα παραδίδεται στις φλόγες, οδηγός και συνοδηγός πετάγονται έξω, όχι όμως οι Ευθύμιος Λιάκας και Κώστας Ντόλιας που εγκλωβίζονται στα πίσω καθίσματα και βρίσκουν τραγικό θάνατο. Για την ιστορία, μετά από αρκετά χρόνια οι αρχικές καταθέσεις άλλαξαν και το μοιραίο συμβάν από ανθρωποκτονία με ενδεχόμενο δόλο, μετατράπηκε σε… δυστύχημα από φωτοβολίδες.
Γιώργος Καρνέζης: Η μοιραία συνάντηση πριν το ντέρμπι
Τη δεκαετία του ’90 οι ελληνικές ομάδες πρωταγωνιστούν στα κύπελλα Ευρώπης, ενώ εντός των συνόρων το δίπολο Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός μονοπωλεί το ενδιαφέρον. Δυστυχώς, είναι και η περίοδος κατά την οποία το οπαδικό μίσος έχει χτυπήσει κόκκινο (σ.σ. όπως τώρα…), με τις συμπλοκές και τις ενέδρες να διαδέχονται η μία την άλλη. Ο Γιώργος Καρνέζης, ένας 21χρονος οπαδός του Παναθηναϊκού με την παρέα του πηγαίνουν στη Γλυφάδα προκειμένου να παρακολουθήσει το ντέρμπι των αιωνίων με τον Ολυμπιακό, ωστόσο, γίνονται αντιληπτοί από μερίδα αντίπαλων οπαδών και ξεκινάει άγρια συμπλοκή στην πλατεία. Πέφτουν γροθιές, κλωτσιές, αλλά και μαχαιριές, ενώ στο σώμα του θα βρεθούν χτυπήματα και από σπασμένα μπουκάλια! Ήταν μία συμπτωματική, αλλά μοιραία συνάντηση, σε μία βραδιά (σ.σ. Απρίλιος του 1993) που ακολούθησαν πλείστες όσες συμπλοκές και από τύχη δεν θρηνήσαμε κι άλλον νεκρό…
Μιχάλης Φιλόπουλος: Το «ραντεβού θανάτου»
Η δολοφονία του 22χρονου Μιχάλη Φιλόπουλου, στο «ραντεβού θανάτου» της λεωφόρου Λαυρίου, είναι ίσως η πιο μαύρη σελίδα στα περιστατικά οπαδικής βίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Το ημερολόγιο δείχνει 29 Μαρτίου 2007 και όλοι γνωρίζουν ότι οι χούλιγκαν που δηλώνουν οπαδοί του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού έχουν κανονίσει μεσημεριανή «συνάντηση» για να… λύσουν τις διαφορές τους όπως αυτοί γνωρίζουν: με ωμή βία. Τα «κεφάλια» έχουν επιλέξει μέρος, ημερομηνία, ώρα, στρατούς και όπλα… Βόμβες μολότοφ, κοντάρια, σιδερογροθιές, στιλέτα, αεροβόλα πιστόλια, «στυλό», κριπτονάιτ, πτυσσόμενα γκλοπ, φωτοβολίδες κ.ά. είναι μερικά μόνο απ’ αυτά που θα χρησιμοποιήσουν στο πεδίο της μάχης. Η συμφωνία προβλέπει ότι κάθε στρατόπεδο θα παρατάξει περίπου 250 άτομα, αποφασισμένα για μάχη μέχρι θανάτου.
Το ρολόι δείχνει 16:00 το μεσημέρι. Οι διερχόμενοι στη λεωφόρο Λαυρίου βλέπουν να γεμίζει ο δρόμος από μαυροφορεμένους άνδρες, που φορούν κράνη. Σαν μονομάχοι παρατάσσονται και ετοιμάζονται για πόλεμο, με τον κόσμο να τρέχει να κρυφτεί καθώς αντιλαμβάνεται ότι κακό θα συμβεί. Οι δύο «στρατοί» αρχίζουν να συγκρούονται με «όπλα μακρού πλήγματος» (σ.σ. βόμβες μολότοφ, ναυτικές φωτοβολίδες, αεροβόλα, πέτρες κ.ά.), ωστόσο, η πραγματική μάχη ξεκινάει αμέσως μετά, με μοναδικό κανόνα να μην «πέσουν» μαχαιριές πάνω από το μηρό. Ο 22χρονος Μιχάλης Φιλόπουλος, οπαδός του Παναθηναϊκού, δέχεται δύο απανωτά χτυπήματα με σίδερο στο κεφάλι. Πέφτει στο έδαφος και «τυφλωμένοι» από το μίσος οπαδοί του Ολυμπιακού, συνεχίζουν να τον χτυπάνε στο κεφάλι και στο σώμα, αλλά και να τον μαχαιρώνουν στους μηρούς. Όταν θα μεταφερθεί στο ΚΑΤ είναι πλέον πολύ αργά, καθώς έχει χάσει τη μάχη. Το αίμα του Μιχάλη Φιλόπουλου, μαζί και άλλων που τη γλίτωσαν μόνο με τραυματισμούς, κυλάει στην άσφαλτο και δείχνει τι είχε προηγηθεί. Είναι θαύμα που αυτό το «ραντεβού θανάτου» είχε μόνο ένα νεκρό…
Γιάννης Ρουσάκης: Τον μαχαίρωσαν σε κοιλιά και θώρακα
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2011 οι οπαδοί Παναθηναϊκού και ΟΦΗ κλείνουν «ραντεβού» για να συγκρουστούν στο Ηράκλειο της Κρήτης. Στη συμπλοκή βγαίνουν μαχαίρια και στιλέτα, με τον 21χρονο Γιάννη Ρουσάκη από τα Μάλλια (σ.σ. οπαδός του Ηρόδοτου και των «πρασίνων»), να πέφτει νεκρός από τραύματα στον θώρακα και την κοιλιά. Ο δράστης συνελήφθη και σε πρώτο βαθμό δήλωσε ότι «δεν είχα άλλη επιλογή…».
Κώστας Κατσούλης: Τον σκότωσαν με γροθιές και κλωτσιές
Τρία χρόνια αργότερα, στην Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης, ο 46χρονος Κώστας Κατσούλης, παρακολουθεί την ποδοσφαιρική αναμέτρηση ανάμεσα σε Ηρόδοτο και Εθνικό για τη Γ’ Εθνική. Το… «λάθος» του; Είναι οπαδός της πειραϊκής ομάδας και μπαίνει μπροστά για να προστατέψει γυναίκες και παιδιά που βρίσκονται στην κερκίδα των οπαδών του Εθνικού, τουλάχιστον τέσσερα άτομα όμως τον απομονώνουν και τον χτυπούν άγρια με γροθιές και κλωτσιές. Ο άτυχος φίλος του Εθνικού μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο «Βενιζέλειο Νοσοκομείο» και από εκεί στο «401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο», όπου και έχασε τη μάχη για τη ζωή λίγες ημέρες αργότερα.
Τόσκο Μποζατζίσκι: Τον πάτησαν με το αυτοκίνητο
Η περίπτωση του 28χρονου Τόσκο Μποζατζίσκι, ενός οπαδού της βουλγαρικής Λοκομοτίβ Πλόβτντιβ που έχει έρθει μαζί με συμπατριώτες του στη Θεσσαλονίκη για διακοπές και για να παρακολούθησαν το ποδοσφαιρικό ντέρμπι του Άρη με τον ΠΑΟΚ, ήταν αυτή που έδειξε ότι η οπαδική βία στη συμπρωτεύουσα έχει ξεφύγει για τα καλά. Το ημερολόγιο δείχνει 5 Ιανουαρίου 2020 κι ένα μισθωμένο Ι.Χ. αυτοκίνητο που οδηγάει μία 27χρονη κοπέλα πέφτει πάνω στον Τόσκο, ο οποίος έχει δεχτεί επίθεση από χούλιγκαν και βρίσκεται πεσμένος και αιμόφυρτος στο οδόστρωμα έξω από το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Η κατάθεση του φίλου του κατά την ακροαματική διαδικασία είναι συγκλονιστική: «(…) Ξεπετάχθηκαν 30 μαυροντυμένοι που φορούσαν μάσκες και κράνη μηχανής. Κρατούσαν σίδερα και άλλα αντικείμενα . Μας επιτέθηκαν. Είχαν στα ρούχα το σήμα του ΠΑΟΚ. Τρέξαμε. Το παιδί (σ.σ. ο Τόσκο) σκόνταψε και έπεσε. Μας πλησίασαν και άρχισαν να μας χτυπούν, επί 15 λεπτά. Μετά ήρθε ένα άσπρο αυτοκίνητό, με χαμηλή ταχύτητα, από την πλευρά των οπαδών. Πέρασε πάνω από τον Τόσκο που ήταν πεσμένος δίπλα σε μένα. Είδα ότι οδηγούσε γυναίκα και συνοδηγός ήταν ένας άνδρας ο οποίος με κοιτούσε με βλέμμα φονιά».
