Αγγελούδια που η μοίρα ήθελε να μείνουν ορφανά. Αθώες ψυχές που η ζωή δεν τους φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο. Παιδιά που δεν ένιωσαν ποτέ ένα χάδι. Ένα στοργικό άγγιγμα. Μία αγκαλιά.

Είκοσι εννέα παιδιά που τώρα γνωρίζουν τι θα πει χαρά, αγάπη, φροντίδα. 16 αγόρια και 13 κορίτσια, από 4 μηνών έως 12 ετών, που μένουν στο σπίτι του «Χαμόγελου του Παιδιού» στο Μαρούσι και έχουν ό,τι ονειρεύεται κάθε παιδί… ή τουλάχιστον σχεδόν ό, τι ονειρεύεται. Μία οικογένεια όπως όλες οι άλλες. Μία οικογένεια μαζί με τους ανθρώπους που εργάζονται για το «Χαμόγελο του Παιδιού» και τους εθελοντές.

Το newsbeast.gr πέρασε την είσοδο του «σπιτιού» στο Μαρούσι και ξεναγήθηκε στους χώρους του. Η Στεφανία, που φροντίζει τα παιδιά, είναι κοινωνική λειτουργός και μίλησε στο newsbeast.gr για τη ζωή μέσα στο σπίτι, τα παιδιά, και όλα όσα ο κόσμος δεν γνωρίζει.

«Αυτή τη στιγμή στο σπίτι υπάρχουν 29 παιδιά. 15 άτομα, ανάμεσά τους, μία δασκάλα, μία καθαρίστρια, μία ψυχολόγος, εγώ και 12 παιδαγωγοί. Τα περισσότερα παιδιά είναι θύματα κακοποίησης και παραμέλησης. Εδώ στο “Χαμόγελο” τους προσφέρουμε μία οικογένεια» λέει η Στεφανία.

Για να συνεχίσει: «Τα παιδιά συμμετέχουν σε όλες τις δραστηριότητες. Πηγαίνουν σχολείο. Παρακολουθούν μαθήματα στα φροντιστήρια. Μαθαίνουν ξένες γλώσσες και έχουν ό,τι κάθε άλλο παιδί».

Είμαστε δίπλα τους

Το «Χαμόγελο του Παιδιού», όπως τονίζει η κοινωνική λειτουργός, στηρίζει τα παιδιά ακόμη και μετά την ενηλικίωσή τους. «Μετά τις σπουδές τους τα παιδιά μπορούν να επιστρέψουν σε μας, αν το θελήσουν. Εμείς κάνουμε τα πάντα για να σπουδάσουν και να σταθούν σωστά στην κοινωνία».

Οι άνθρωποι στο σύλλογο δουλεύουν με μεράκι. «Νιώθουμε ότι δεν πηγαίνουμε σε μία δουλειά, παρακαλώντας να σχολάσουμε. Αντιθέτως, νιώθουμε ότι είμαστε στο σπίτι μας και πρέπει να προσέξουμε τα αγγελούδια μας» αναφέρει.

Μάλιστα, η κοινωνική λειτουργός ξεκαθαρίζει ότι χάρη στη βοήθεια που παρέχουν οι χορηγοί, το «Χαμόγελο του Παιδιού» έχει καταφέρει να φτιάξει 10 σπίτια (5 στην Αττική και 5 στην υπόλοιπη Ελλάδα), στα οποία μένουν συνολικά 274 παιδιά.

Δεν πρόκειται για ίδρυμα

Η κοινωνική λειτουργός μάλιστα διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση ότι «δεν πρόκειται για φαινόμενο ιδρυματοποίησης. Δηλαδή, εδώ δεν θέλουμε κανένας να σκεφτεί ότι μεγαλώνουν τα παιδιά σαν να είναι σε ίδρυμα. Εδώ τους προσφέρουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε σαν είμαστε η οικογένειά τους και έτσι νιώθουν και τα παιδιά. Και θέλουμε να μας νιώσουν και τα παιδιά έτσι. Είναι πολύ βασικό για μας να αναδείξει το κάθε παιδί την προσωπικότητά του και όχι να είναι ένα από τα πολλά αλλά το συγκεκριμένο παιδί με τη δική του προσωπικότητα, τις δικές του ανάγκες, τη δική του άποψη».

Κι αυτό είναι που πρέπει να γίνει αφού αυτά τα παιδιά έχουν γνωρίσει τον πόνο από μικρή ηλικία. Και τώρα έχουν βρει μία οικογένεια στους ανθρώπους του «Χαμόγελου του Παιδιού».



Πώς φτιάξαμε το σπίτι

«Το σπίτι μας στο Μαρούσι είναι το πρώτο ιδιόκτητο σπίτι του συλλόγου μας» αναφέρει η Στεφανία. Για να προσθέσει ότι «αποκτήθηκε από κληρονομιά των αδελφών Μαρίας, Ειρήνης, Σοφίας Σεμιτέκολου. Έγινε η πρώτη ανακαίνιση με την βοήθεια χορηγών και εθελοντών και μετακόμισαν εδώ το Μάρτιο του 2004. Τότε το σπίτι ήταν διώροφο. Τον Αύγουστο του 2009 έγινε ξανά επέκταση του κτιρίου με τη βοήθεια χορηγών και εθελοντών. Πλέον μένουν 3 παιδιά σε κάθε δωμάτιο, στο οποίο υπάρχει γραφείο και προσωπικός χώρος για κάθε παιδί. Στον ένα όροφο μένουν τα αγόρια και στον άλλο ξεχωριστά τα κορίτσια».

Δείτε και άλλες φωτογραφίες από το σπίτι του συλλόγου στο Μαρούσι