Επεισοδιακή ήταν η συνέχεια της κατάθεσης της ιατροδικαστή, Ουρανίας Δημακοπούλου η οποία ανέβηκε στο βήμα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για δεύτερη μέρα ως μάρτυρας ειδικών γνώσεων που προτάθηκε από την υπεράσπιση της Ρούλας Πισπιρίγκου.
Οι επίμονες ερωτήσεις που δέχτηκε η μάρτυρας από την έδρα, η οποία την κάλεσε να εξηγήσει πώς κατάληξε στο συμπέρασμα ότι η Τζωρτζίνα δεν πέθανε από θανατηφόρα δόση κεταμίνης αλλά η αιτία που οδήγησε στην ανακοπή ήταν η υποθρεψία σε συνδυασμό με λοίμωξη αναπνευστικού και επιληψία, προκάλεσαν την έκρηξη της.
Χτυπώντας τα χέρια της στο βήμα η κ. Δημακοπούλου απευθύνθηκε στο δικαστήριο φωνάζοντας: «Μ’ έχετε εδώ 6 ώρες! Μου λέτε πως δεν διαβάζω τα ιατρικά έγγραφα! Μου λέτε ότι δεν έχω γνώση… Εμένα; Που είμαι εδώ, δέχομαι απειλές για τη ζωή μου; Λέτε πως δεν έχω γνώσεις ιατρικής; Δεν αντέχω άλλο… Ποιο όφελος έχω; Βάλλομαι χωρίς λόγο. Για ποιο λόγο νομίζετε ότι ήρθα εδώ; Να υπερασπιστώ την κατηγορούμενη; Δεν έχω πάρει ούτε 1 €. Ζητώ συγνώμη άλλα έχω εξαντλήσει τα περιθώρια για αυτά που ακούγονται. Αν ο κύριος Μπουζιάνης είχε λάβει τον ιατρικό φάκελο δεν θα ήμουν εδώ σήμερα. Αν είχε δώσει σαφή απάντηση δεν θα ήμουν εδώ».
«Ούτε εμείς σας μιλήσαμε. Ούτε σας εκφοβίσαμε…» ανέφερε η πρόεδρος στη μάρτυρας, σε μια προσπάθεια να την ηρεμήσει προκειμένου να πέσουν οι τόνοι, και συνέχισε σημειώνοντας : «Αν είστε φορτισμένη συναισθηματικά δεν αφορά εμάς. Είμαστε εδώ για να δικάσουμε μια υπόθεση και θέλουμε να δούμε τι πραγματικά έχει συμβεί. Δεν σας κατηγορήσαμε για κάτι και δεν κατάλαβα από τι πυροδοτήθηκε όλο αυτό».
Η ιατροδικαστής , νωρίτερα, είχε επιμείνει στη θέση της πως η υγεία του παιδιού ήταν πολύ επιβαρυμένη κατά τη νοσηλεία της στο Παίδων όπου έφυγε από τη ζωή.
«Είχε λοίμωξη του αναπνευστικού. Είχε υγρούς ρόγχους, ίσως ήδη να είχε ξεκινήσει πνευμονικό οίδημα, Μαζί με την υποθρεψία είχε παράλληλα και λοίμωξη αναπνευστικού. Είχε επιληψία, είχε και λοίμωξη. Ένα παιδί σε πέντε μέρες έχει κάνει δέκα τέσσερα περιστατικά. Ήδη από το προηγούμενο εικοσιτετράωρο το παιδί είχε σταδιοδρομηθεί» κατέθεσε η μάρτυρας και απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις αναρωτήθηκε «Πόσο άλλο να αντέξει ένα παιδί;».
