Ο Κολγκέιτ δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς η αναφορά και μόνο του ονόματός του θυμίζει σε όλους μας την περίφημη -και ιστορικότατη- οδοντόκρεμά του.
Πίσω όμως από το όνομα που εγγυήθηκε στους ανθρώπους καθαρότερα και λευκότερα δόντια κρύβεται η ιστορία ενός ατόμου που βάδισε τον δρόμο του θεού, συνδέοντας τον βίο του με τον Ιησού Χριστό με τρόπο που να είναι πια αξεδιάλυτος.
Κι έτσι το όνομά του λειτουργεί ταυτοχρόνως, όπως θα δούμε, ως μια ηχηρή υπενθύμιση μιας ζωής ταμένης και βαθύτατα προσηλωμένης στα θεία και τα χριστιανικά πιστεύω.
Γιατί ο άνθρωπος που ίδρυσε το 1806 αυτό που θα γινόταν τελικά η αγαπημένη μας Colgate, ο ανθρωπιστής και αφοσιωμένος φιλάνθρωπος Γουίλιαμ Κολγκέιτ, ήταν πολλά περισσότερα από ένας κατασκευαστής ειδών προσωπικής υγιεινής.
Κι αν σήμερα η Colgate-Palmolive παραμένει μια από τις παλιότερες και πιο πετυχημένες εταιρίες του αμερικανικού δείκτη Fortune 500, με ετήσιο κύκλο εσόδων που υπερβαίνει τα 9 δισ. δολάρια και δραστηριοποίηση σε όλες μα όλες τις χώρες και τα κρατίδια της υφηλίου, αυτό μπορεί να έχει να κάνει με την ίδια την κληρονομιά του ιδρυτή της…
Πρώτα χρόνια
Ο Γουίλιαμ Κολγκέιτ γεννιέται στις 25 Ιανουαρίου 1783 σε χωριό της βρετανικής κομητείας Κεντ ως γιος του αγρότη Ρόμπερτ. Ο πατέρας του ήταν θερμός υπέρμαχος τόσο της Γαλλικής Επανάστασης όσο και του αμερικανικού αγώνα για ανεξαρτησία, με τις σφοδρές δημοκρατικές του πεποιθήσεις να τον μετατρέπουν σε μαύρο πρόβατο στην ενορία του.
Ο πολιτικάντης Ρόμπερτ δεν μπορούσε να κρύψει τη συμπάθειά του για τη μάχη των αποικιών να ξεφύγουν από τη βρετανική μπότα, κάτι που υπενθύμιζε όλη την ώρα τόσο πριν από το ξέσπασμα όσο και κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επανάστασης κατά του Ηνωμένου Βασιλείου. Το μεγάλο στόμα του θα του έφερνε σύντομα διώξεις από τις βρετανικές Αρχές.
Ο 12χρονος Γουίλιαμ ξύπνησε απότομα ένα βράδυ από τον δυνατό χτύπο στην πόρτα της οικίας: στενός φίλος του πατέρα του και υψηλόβαθμο στέλεχος της κυβέρνησης του Γουίλιαμ Πιτ είχε ξαποστείλει απεσταλμένο να τον ειδοποιήσει ότι έπρεπε να εγκαταλείψει άμεσα τη χώρα, καθώς διέτρεχε μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή του: είτε θα τον φυλάκιζαν είτε θα τον ξεπάστρευαν!
Κι έτσι λίγο αργότερα, τον Μάρτιο του 1798, ο Ρόμπερτ παίρνει άρον-άρον την οικογένειά του και βάζει πλώρη για τον Νέο Κόσμο, εκεί που ο επαναστατικός αγώνας για ανεξαρτησία είχε τελικά ευοδοθεί. Η οικογένεια εγκαθίσταται σε μια φάρμα στο Μέριλαντ, αν και οικονομικά τα πράγματα είχαν ήδη πάρει την κάτω βόλτα.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ορθοποδήσει, ο Ρόμπερτ συνεργάζεται με κάποιον Ralph Maher και αρχίζουν να παρασκευάζουν σαπούνια και κεριά. Ο μικρός Γουίλιαμ βοηθούσε τον πατέρα του από την πρώτη στιγμή στη νέα επιχειρηματική του απόπειρα, κάνοντας κυριολεκτικά τα πάντα. Παρά τη σκληρή προσωπική δουλειά των τριών τους, η συνεργασία ναυάγησε έπειτα από δύο χρόνια και ο Ρόμπερτ επέστρεψε σε αυτό που ήξερε να κάνει καλά, να καλλιεργεί δηλαδή τη γη.
Ο Γουίλιαμ ωστόσο δεν ξέχασε έτσι εύκολα την περιπέτεια με τη σαπωνοβιοτεχνία και έπεισε τον εαυτό του ότι θα μπορούσε πράγματι να τα καταφέρει στον κλάδο αυτό.
Χωρίς κεφάλαια και υποστήριξη από πουθενά, ο 19χρονος Γουίλιαμ δοκιμάζει την τύχη του στα σαπούνια, τα παρατάει όμως έπειτα από μόλις έναν χρόνο βάζοντας οριστικά λουκέτο. Παρά τη διπλή αποτυχία με την ιστορία των σαπουνιών, ο ίδιος δεν λέει να τα βάλει κάτω, καθώς ήταν λέει ο ίδιος ο Θεός που του είχε δείξει τον δρόμο. Η πρεσβυτεριανή πίστη κυβερνούσε τη ζωή του και τίποτα δεν φαινόταν να μπορεί να τον αποστρέψει από το όνειρο να τα καταφέρει επαγγελματικά.
Κι έτσι άλλος ένας θεοσεβούμενος χριστιανός φίλος του τον συμβουλεύει: «Εμπιστεύσου την καρδιά σου στον Χριστό. Δώσε στον Θεό όσα ανήκουν σε αυτόν. Φτιάξε ένα αληθινά καλό σαπούνι. Κάποιος θα γίνει ο ηγέτης στον κλάδο σαπωνοποιίας της Νέας Υόρκης. Μπορεί να είσαι εσύ!». Τα λόγια του φίλου θύμισαν στον Κολγκέιτ ένα χωρίο της Βίβλου, με τα λόγια του Ιακώβ από τη «Γένεση» να τον καλούν σε ανάληψη δράσης. Κι έτσι κατέληξε ότι μπορεί να απέτυχε δύο φορές, η τρίτη θα ήταν ωστόσο η καλή του. Αυτή τη φορά βέβαια θα δοκίμαζε στη Νέα Υόρκη…
Η γέννηση της Colgate
Το 1804 θα βρει πράγματι τον 21χρονο Κολγκέιτ στη Νέα Υόρκη να μαθητεύει σε γνωστό παρασκευαστήριο σαπουνιών της πόλης (Slidel and Company). Πανέξυπνος και παρατηρητικότατος, και με τη Βίβλο ως καθημερινό συμβουλάτορα, αντιλαμβάνεται ότι το μεγάλο πρόβλημα της εταιρίας ήταν η πλημμελής διοίκησή της. Και είχε απόλυτο δίκιο!
Η επιχείρηση έβαλε πράγματι λουκέτο το 1806, παρά τις καλές της πωλήσεις, και πλέον ο Γουίλιαμ είχε γίνει ξεφτέρι στη δουλειά. Κι έτσι την ίδια χρονιά ανοίγει το δικό του μικρό εργαστήριο παρασκευής σαπουνιών, αποφασισμένος να μην κάνει τα ίδια λάθη με το πρώην αφεντικό του. Σύντομα κλείνει συμφωνίες με προμηθευτές και πελάτες λιανικής σε άλλες πόλεις και βάζει έτσι τα θεμέλια του μικρού μαγαζιού που θα γινόταν αργότερα κολοσσός.
Ταυτοχρόνως, δεν ξεχνά να τηρεί την υπόσχεση που είχε δώσει στον Θεό αλλά και στην ετοιμοθάνατη μητέρα του: να επιστρέφει στον Δημιουργό αλλά και στον συνάνθρωπο ένα καλό ποσοστό από κάθε δολάριο που έβγαζε! Ο ενάρετος βίος μόνο έτσι μπορούσε να εξασφαλιστεί για έναν επιχειρηματία, κι έτσι μόλις έπιασε το πρώτο του δολάριο στα χέρια του αφιέρωσε το 1/10 στον Μεγαλοδύναμο.
Μια κίνηση φυσικά που μόνο συμβολική δεν ήταν, καθώς ο Κολγκέιτ εξουσιοδότησε τον λογιστή του να ανοίξει έναν λογαριασμό για τον Κύριο, στον οποίο θα κατευθυνόταν το 1/10 από κάθε δολάριο που έβγαζε. Για τον ίδιο, η εκτίναξη της επιχείρησής του στην κορυφή είχε σαφώς να κάνει με το ιερό τάμα! Τώρα ο ταγμένος χριστιανός αφιέρωνε τα 2/10 των κερδών του στον Θεό και αργότερα τα 3/10, τα 4/10 και στο τέλος τα μισά. Φαινόταν λοιπόν ότι οι πωλήσεις του αυξάνονταν αναλογικά με τη γενναιοδωρία του!
Πλέον η μικρή Colgate ήταν όνομα στην αγορά και έπειτα από 6 χρόνια επιτυχημένης εμπορικής πορείας στα σαπούνια, ο Κολγκέιτ αποφάσισε, πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του Θεού, να επεκτείνει τις δραστηριότητές του. Πλέον η Colgate έφτιαχνε κρεμοσάπουνο για τα χέρια, καθαριστικά για τουαλέτα, ακόμα και αφρό ξυρίσματος.
Παρά το γεγονός ότι ήταν ιδιαίτερα απασχολημένος με τη διοίκηση της φίρμας του, δεν παρέλειπε να δοξάζει καθημερινά τον Θεό και να τηρεί κατά γράμμα τις θρησκευτικές του υποχρεώσεις. Απέδιδε, όπως είπαμε εξάλλου, την ίδια την επιτυχία του στην αφοσίωσή του στις Γραφές, δεν θα μπορούσε λοιπόν να μη μιμηθεί τον Ιακώβ που πρόσφερε στον Θεό τους πρώτους καρπούς από κάθε νέα σοδειά.
Τώρα ήταν βέβαια ένας από τους πλέον επιτυχημένους και αξιοσέβαστους επιχειρηματίες της Νέας Υόρκης και τα οφειλόμενα στον Θεό είχαν μετατραπεί σε ένα καταπίστευμα που θα ζήλευαν πολλοί! Αν και δεν ήταν μόνο η δουλειά του που αυξανόταν και ευημερούσε: το 1811 παντρεύτηκε τη Mary Gilbert σε μια ένωση που θα απέδιδε τελικά 11 παιδιά. Οι Κολγκέιτ δόξασαν τη θεία χάρη ακόμα και στο όνομα των παιδιών τους, καθώς όλα τους είχαν βιβλικά ονόματα…
Προσωπική ζωή
Η χριστιανική πίστη έπαιζε κεφαλαιώδη ρόλο στη ζωή του ζεύγους, πηγαίνοντας ανελλιπώς στην εκκλησία και διαβάζοντας αποσπάσματα της Αγίας Γραφής κάθε βράδυ στα παιδιά τους. Ο Κολγκέιτ λειτουργούσε ταυτοχρόνως ως διάκος στην ενορία του και στην εποχή του ήταν γνωστός ως διάκονος Κολγκέιτ!
Όσο για το καταπίστευμά του στον Θεό, αυτό θα τον μετέτρεπε σε έναν από τους κορυφαίους φιλάνθρωπους του καιρού του, καθώς έδινε τεράστια ποσά σε αγαθοεργίες, σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, σε ανεγέρσεις ναών αλλά και σε πολλά εκπαιδευτικά κέντρα. Εξαιτίας μάλιστα της ασύλληπτης γενναιοδωρίας του στο τότε Μάντισον Κόλετζ της Νέας Υόρκης το πανεπιστήμιο μετονομάστηκε μετά τον θάνατό του σε Πανεπιστήμιο Κολγκέιτ (Colgate University) το 1890.
Ταυτοχρόνως, υποστήριζε οικονομικά ιεραποστολές στο εξωτερικό και πολλές προσπάθειες εκχριστιανισμού πληθυσμών της οικουμένης έφεραν τη δική του σφραγίδα. Το 1816, ο Κολγκέιτ έγινε ο κύριος μοχλός στην ίδρυση της Αμερικανικής Βιβλικής Εταιρείας και αργότερα στην Αμερική και Διεθνή Βιβλική Κοινωνία.
Όσο οι δουλειές πήγαιναν ολοένα και καλύτερα, με την Colgate να έχει πια διεθνή εκπροσώπηση, ο επιχειρηματίας αύξησε το θεϊκό ποσοστό των κερδών του και είδε τις πωλήσεις να αυξάνονται εκθετικά! Ταυτοχρόνως, παρέμενε πάντα ένας απλός καθημερινός άνθρωπος που νοιαζόταν για τους οικείους και τους υπαλλήλους του με τον ίδιο βαθμό μέριμνας. Και τα 11 παιδιά του ακολούθησαν τις χριστιανικές διδαχές του και συνέχισαν την κληρονομιά του στην Αμερική.
Ο βασιλιάς του σαπουνιού συνάντησε τελικά τον Δημιουργό στις 25 Μαΐου 1857, φεύγοντας από τον κόσμο σε ηλικία 74 ετών. Ο γιος του Σάμιουελ τον διαδέχτηκε στο τιμόνι της αυτοκρατορίας του ως πρόεδρος της Colgate & Company και συνέχισε την ίδια υπερεπιτυχημένη πορεία, ακολουθώντας μάλιστα τα βιβλικά ίχνη του πατέρα του και την αξιοζήλευτη γενναιοδωρία του.
Όσο η εταιρία ήταν σε οικογενειακά χέρια, ακολουθούσε την ίδια πεπατημένη των καλών πρακτικών και των γαλαντόμων παροχών στους εργαζομένους της. Δεκατρία χρόνια μετά τον θάνατο του Γουίλιαμ, ο γιος του αποφάσισε να επεκτείνει τη δραστηριότητα της φίρμας και στις οδοντόκρεμες: το 1870 κυκλοφόρησε η πρώτη οδοντόκρεμα με το λογότυπο της Colgate στη συσκευασία της και έγινε παγκόσμια σταθερά. Το 1893 κυκλοφόρησε και η πρώτη οδοντόκρεμα Colgate σε σωληνάριο (Colgate’s Ribbon Dental Cream).
Το 1928, η εταιρία έπαψε να είναι σε οικογενειακά χέρια, όταν εξαγοράστηκε από τον όμιλο Palmolive-Peet, ο ιδρυτής της οποίας B.J. Johnson είχε αναπτύξει τη μυστική φόρμουλά του για το σαπούνι Palmolive το 1898, και πλέον η εμπορική της ονομασία ήταν Colgate-Palmolive-Peet Company (αν και το Peet εγκαταλείφθηκε τελικά από τον τίτλο). Στη στροφή του αιώνα, ο όμιλος ήταν Νο 1 στον κόσμο στην αγορά ειδών προσωπικής υγιεινής. Και τα υπόλοιπα είναι πια Ιστορία…
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Κολγκέιτ δεν έπαψε να δοξάζει τον Θεό και να του αποδίδει την πρωτοφανή επιτυχία τόσο στην επαγγελματική του καριέρα όσο και την προσωπική του ζωή. Ο βίος του μπορεί έτσι να ιδωθεί κάλλιστα και υπό το πρίσμα ενός νεαρού μαθητευόμενου που έβαλε σκοπό να τα καταφέρει, έχοντας πάντα στον πλευρό του τη θεϊκή χάρη. Η ίδια η πορεία εξάλλου της Colgate αυτή την ιστορία λέει, το πώς η ειλικρινής πίστη (σε οτιδήποτε) μπορεί να κάνει τη μεγάλη διαφορά…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr
