Θρυλικός γυναικάς, ορισμός του πλέιμποϊ και ταυτοχρόνως ο άνθρωπος που συνέβαλε όσο κανείς στην απενοχοποίηση του σεξ στην πουριτανική δυτική κοινωνία.
Ο μεγαλοεκδοτής του ανδρικού περιοδικού Playboy που έχει πάει «με περισσότερες από χίλιες γυναίκες, χωρίς όμως να απατήσω τις συζύγους μου» απολαμβάνει πλέον το καθεστώς του μύθου, ως καινοτόμος και οραματιστής καθώς υπήρξε στις τόσες δεκαετίες της προκλητικής δράσης του.
Ακούραστος και ασταμάτητος, χωρίς ποτέ να μασά τα λόγια του, βαδίζει πλέον στα 87 χρόνια ζωής αρνούμενος να το βάλει κάτω. Εξάλλου «η σύνταξη είναι το πρώτο βήμα προς τον τάφο», όπως λέει χαρακτηριστικά, χωρίς καμία διάθεση να αποσυρθεί από την ενεργό δράση.
Με νέα σύζυγο λοιπόν στο πλευρό του και έχοντας αποκτήσει ξανά τον πλήρη έλεγχο της εταιρίας Ρlayboy Εnterprises, ο θείος Χιου βαδίζει αγέρωχα προς νέους στόχους, σαν να μην πέρασε μέρα από τη στιγμή που μεταμόρφωσε άρδην το τοπίο της ενήλικης ψυχαγωγίας μέσω της επαναστατικής ίδρυσης του ανδρικού περιοδικού με σήμα το διασημότερο πλέον κουνελάκι του κόσμου.
Από το πρώτο τεύχος του Playboy με τη Μέριλιν Μονρόε το 1953 μέχρι την επικερδή επιχείρηση των πολλών εκατομμυρίων σήμερα, το περιοδικό αντικατόπτριζε πάντοτε τις αντισυμβατικές ευαισθησίες του δημιουργού του.
Με τα καλά και τα κακά του, αυτός είναι ο αγαπημένος «θείος» του πλανήτη, ο οποίος παρά τη θέση του στο πάνθεο της σύγχρονης αμερικανικής κουλτούρας, παραμένει αντικείμενο έριδας και θεωρητικών διαξιφισμών: την ώρα που για κάποιους είναι ο μεγαλύτερος σεξουαλικός απελευθερωτής Αμερικής και Δύσης, βοηθώντας την κοινωνία να απαλλαγεί από τον πουριτανισμό και τις νευρώσεις, την ίδια στιγμή είναι για άλλους κόκκινο πανί, καθώς η επανάσταση των σεξουαλικών ηθών που ευαγγελίστηκε κατέληξε να εμπορευματοποιήσει το γυναικείο σώμα και να φέρει αναρίθμητες γυναίκες σε καθεστώς θυματοποίησης, προωθώντας έτσι έναν αμοραλιστικό και ανήθικο τρόπο ζωής…
Πρώτα χρόνια
Ο Χιου Μάρστον Χέφνερ γεννιέται στις 9 Απριλίου 1926 στο Σικάγο μέσα σε αυστηρών αρχών οικογένεια δασκάλων. Ως ο μεγαλύτερος από τους δύο γιους της φαμίλιας των θρησκευόμενων μεθοδιστών, ο Χιου φοιτά στο δημόσιο σχολείο της περιοχής του, με τους καθηγητές να αναγνωρίζουν την υψηλή του νοημοσύνη, η οποία συνοδεύεται ωστόσο με χαρακτηριστική έλλειψη ενδιαφέροντος για τα μαθήματα.
Στο σχολείο είναι πάντως που θα κολλήσει το μικρόβιο των εκδόσεων, ιδρύοντας σχολική εφημερίδα και λειτουργώντας ως ο πρώτος συντάκτης της. Σειρά έχει κατόπιν η θητεία στο στράτευμα, με τον Χιου να υπηρετεί για δύο χρόνια στον Αμερικανικό Στρατό κατά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και να αποστρατεύεται τελικά το 1946.
Με εκπληρωμένες τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ο Χιου θα βρεθεί για δύο χρόνια στην περίφημη ακαδημία τέχνης Chicago Art Institute, πριν εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις, απ’ όπου και θα πάρει το πτυχίο του στην ψυχολογία το 1950. Έναν χρόνο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του, γνωρίζει την πρώτη του σύζυγο, Mildred Williams…
Η γέννηση του Playboy
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Χέφνερ ζούσε την τυπική ζωή των ανθρώπων της ηλικίας του: μόλις είχε βγει από το πανεπιστήμιο, νέος και φιλόδοξος, και διατηρούσε θεσούλα στο παράρτημα του Σικάγο του περιοδικού-κολοσσού της εποχής Esquire. Το Esquire είχε ξεκινήσει ως «πιπεράτο» ανδρικό περιοδικό, είχε ωστόσο μεταμορφωθεί στην πορεία σε πιο ραφιναρισμένο και σοφιστικέ έντυπο, φιλοξενώντας πια στις σελίδες του από ανδρική μόδα μέχρι και λογοτεχνικά κείμενα του Χέμινγουεϊ και του Φιτζέραλντ.
Ο Χέφνερ δούλεψε στο Esquire ως συντάκτης διαφημίσεων μέχρι το 1953, όταν και παραιτήθηκε εξοργισμένος αφού του αρνήθηκαν αύξηση 5 δολαρίων τον μήνα. Πεισμωμένος και απτόητος, αποφασίζει έτσι να εκδώσει το δικό του περιοδικό, κάτι που να μοιάζει μεν με το Esquire αλλά να είναι καλύτερο!
Αφού λοιπόν συγκέντρωσε χρηματοδότηση 8.000 δολαρίων από 45 επενδυτές -στους οποίους περιλαμβανόταν και η μητέρα του με 1.000 δολάρια!-, σειρά είχε το όνομα του νέου εντύπου. Ο ίδιος ήθελε το «Stag Party», η ύπαρξη ωστόσο του περιοδικού «Stag» τον ανάγκασε να αλλάξει σχέδια καθώς η μήνυση καραδοκούσε. Φίλος του λοιπόν του προτείνει το «Playboy», από το όνομα μιας παλιάς φίρμας αυτοκινήτων του Σικάγο. Ο Χέφνερ ενθουσιάστηκε και τα υπόλοιπα είναι Ιστορία!
Με στρατηγείο του νέου περιοδικού την κουζίνα του σπιτιού του στο Σικάγο, το πρώτο τεύχος του Playboy κυκλοφορεί δειλά-δειλά τον Δεκέμβριο του 1953, χωρίς ημερομηνία ωστόσο στο εξώφυλλό του καθώς ο νεαρός εκδότης δεν ήξερε αν θα προχωρούσε καν στο δεύτερο τεύχος. Για να βοηθήσει τις πωλήσεις, ο Χέφνερ είχε αγοράσει τα δικαιώματα μιας έγχρωμης γυμνής φωτογραφίας του sex symbol της εποχής, της μοναδικής Μέριλιν Μονρόε, η οποία είχε απαθανατιστεί πριν γίνει σταρ του σινεμά.
Με εξώφυλλο λοιπόν που διαφήμιζε τη γυμνή Μέριλιν, το πρώτο τεύχος του Playboy κάνει αίσθηση και πουλά όχι λιγότερα από 50.000 κομμάτια. Σύντομα κυκλοφόρησαν διθύραμβοι για τη νέα εκδοτική προσπάθεια, θεωρώντας το περιοδικό ένα γερό αντίδοτο στη σεξουαλική καταπίεση της εποχής, αλλά και στα 30 χρόνια κατήφειας λόγω της οικονομικής ύφεσης και του πολέμου.
Ο Χέφνερ αποφασίζει να συνεχίσει την εκδοτική περιπέτεια και να απαλλαγεί από τους μειωτικούς χαρακτηρισμούς που ήθελαν το Playboy πορνογραφικό περιοδικό, επεκτείνοντας τους ορίζοντές του με «σοβαρά» άρθρα και κομψότατο σχεδιασμό, που το διαχώριζε από τα φτηνά και κακοσχεδιασμένα πορνογραφικά έντυπα της εποχής. Το πείραμα πετυχαίνει και σύντομα το Playboy αυξάνει την κυκλοφορία του…
Το θρυλικό πλέον λογότυπο του περιοδικού εμφανίζεται στο δεύτερο τεύχος του, τον Ιανουάριο του 1954, με το στιλιζαρισμένο κουνελάκι με το παπιγιόν να μετατρέπεται έτσι σε διαχρονικό σήμα κατατεθέν της βιομηχανίας του Playboy, που θα γεννιόταν σύντομα. Ο Χέφνερ επέλεξε το κουνελάκι για το «χιουμοριστικό σεξουαλικό υπονοούμενό του», αλλά και τον ζωηρό και παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του.
Όσο για την ύλη του νέου περιοδικού, ο Χέφνερ την ήθελε διαφορετική από το τυπικό ανδρικό περιοδικό του καιρού, που απευθυνόταν στον σπορτίφ τύπο και τον παρουσίαζε υπεράνθρωπο. Το περιοδικό του Χέφνερ ήθελε για κοινό τον κοσμοπολίτη και διανοούμενο άντρα, με το σεξ να συνδέεται πλέον όχι με την πορνεία αλλά με το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Κι αυτή ήταν η περίφημη «Φιλοσοφία του Playboy», ένα συνεχώς εξελισσόμενο μανιφέστο που περιλάμβανε από πολιτικές απόψεις και θέσεις για τη διακυβέρνηση μέχρι και ειλικρινή διάλογο για τη φύση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας.
Ο Χέφνερ δεν γελάστηκε βέβαια ποτέ ότι ήταν οι φωτογραφίες με τα γυμνά «κουνελάκια» που έφερναν τα νούμερα στην κυκλοφορία του Playboy και όχι οι θεωρητικές ακροβασίες των συντακτών του.
Η πολύωρη ενασχόληση με το περιοδικό έμελλε ωστόσο να αφήσει το χνάρι της στη ζωή και τον γάμο του Χέφνερ. Μέχρι το 1956, η κυκλοφορία του Playboy είχε ξεπεράσει την αντίστοιχη του αντίπαλου Esquire και στους μήνες του 1959 άγγιξε τα 1 εκατομμύριο αντίτυπα! Ο ίδιος ενεπλάκη σε αναρίθμητα εξωσυζυγικά ειδύλλια, τα οποία η σύζυγός του ανέχθηκε για μπόλικα χρόνια. Το ζευγάρι χώρισε το 1959 έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά…
Η χρυσή εποχή του Playboy
Στη δεκαετία του 1960, ο Χιου Χέφνερ έγινε το πρόσωπο και η ενσάρκωση όσων ήταν το Playboy: ο καλοντυμένος και σοφιστικέ εκδότης με την πίπα στο χέρι. Ο δημιουργός του περιοδικού συμμετείχε πλέον σε πολλές «κουλτουρέ» συγκεντρώσεις, έκανε παρέα με διάσημους στα υψηλά σαλόνια της άρχουσας τάξης, συνοδευόμενος πάντα από στρατιά νέων και ωραίων κοριτσιών.
Και βέβαια όσο η ολοένα και αυξανόμενη επιτυχία του περιοδικού έμπαινε στο στόχαστρο του καθημερινού ανθρώπου, ο Χέφνερ ήταν κάτι παραπάνω από έτοιμος να παρουσιαστεί στο κοινό ως το χαρισματικό σύμβολο αλλά και ο άτυπος «εκπρόσωπος Τύπου» της σεξουαλικής επανάστασης της δεκαετίας του ’60.
Η πρωτοφανής επιτυχία του Playboy στον κολοφώνα της δόξας του επέτρεπε στον Χέφνερ να χτίσει μια τεράστια επιχείρηση από ιδιωτικά κλαμπ. Οι σερβιτόρες, γνωστές ως «κουνελάκια» από τις προκλητικές «λαγουδίσιες» στολές τους, έφεραν έναν αέρα ανανέωσης στο τι σήμαινε «ανδρικό κλαμπ» και ο Χέφνερ δεν παρέλειψε να κάνει τους ψυχαγωγικούς του χώρους όσο πολυτελείς έπαιρνε, για να μη μοιάζουν με τα συνήθη καταγώγια αντίστοιχων διασκεδάσεων.
Η Playboy Enterprises του Χέφνερ έχτισε επίσης ξενοδοχεία και resorts, ίδρυσε εταιρίες μοντέλων, σκάρωσε ταινίες, έριξε στην αγορά βιβλία, μέχρι και δισκογραφική εταιρία έφτιαξε για να προωθήσει περαιτέρω το λογότυπο με το κουνελάκι.
Και βέβαια στη δεκαετία του ’60, ο Χέφνερ παρουσίασε δύο -βραχύβιες- τηλεοπτικές σειρές, το «Playboy’s Penthouse» (1959-60) και «Playboy After Dark» (1969-70). Και τα δύο τηλεοπτικά προγράμματα ήταν εβδομαδιαία talk shows, μέσα σε εργένικη φωλιά κατάμεστη από τις Playmates του περιοδικού, οι οποίες συνομιλούσαν με τον Χιου και τους γνωστούς καλεσμένους του για θέματα της επικαιρότητας…
Η ανέλπιστη επιτυχία του Playboy δεν ήρθε βέβαια χωρίς επικρίσεις: το 1963, ο Χιου Χέφνερ συλλαμβάνεται και περνά από δίκη για πώληση άσεμνου πορνογραφικού υλικού. Υπαίτιος, το τεύχος με τις γυμνές φωτογραφίες της σεξοβόμβας του Χόλιγουντ Τζέιν Μάνσφιλντ.
Οι ένορκοι δεν μπόρεσαν ωστόσο να καταλήξουν σε ετυμηγορία και η υπόθεση απορρίφθηκε κάποια στιγμή, με την κακή δημοσιότητα του γεγονότος να αποδεικνύεται ταυτοχρόνως ανεπαρκής για να γκρεμίσει τον Χέφνερ από τον θρόνο του. Το 1965, ο Χέφνερ ιδρύει το Playboy Foundation, με αποστολή τη χρηματοδότηση μη κυβερνητικών οργανισμών που μάχονταν με τη λογοκρισία ή μελετούσαν την ανθρώπινη σεξουαλικότητα…
Οι περιπέτειες του Playboy
Μέχρι το 1970, η Playboy Enterprises ήταν πια επιχειρηματικός κολοσσός: η κυκλοφορία του περιοδικού είχε εκτοξευτεί στα 7 εκατομμύρια αντίτυπα μηνιαίως, αποφέροντας κέρδη 12 εκατ. δολαρίων το 1972.
Ο Χέφνερ άρχισε να μοιράζει τον χρόνο του μεταξύ των δύο μεγάλων επαύλεών του σε Σικάγο και Λος Άντζελες, ενώ όταν δεν ήταν σπίτι θα τον έβρισκες να περιδιαβαίνει τον κόσμο με το «Big Bunny», το αεροπλάνο του με τα σαλόνια, την ντίσκο, τον κινηματογράφο, το μπαρ στην πισίνα και τις ευρύχωρες κρεβατοκάμαρες για 16 φίλους του.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ωστόσο η Playboy Enterprises γνώρισε οικονομικές περιπέτειες, με την ύφεση να χτυπά τις ΗΠΑ και τον ανταγωνισμό να αυξάνει καθοριστικά στον χώρο των ανδρικών εντύπων, κυρίως από την κυκλοφορία του Penthouse. Ο Χέφνερ, σε μια δυνατή επιχειρηματική κίνηση, διαχωρίζει τις δραστηριότητες της Playboy Enterprises από τα μη επικερδή Playboy κλαμπ και ξενοδοχεία, διατηρώντας πάντα για το περιοδικό τα νέα πρότυπα των ακόμα πιο αποκαλυπτικών φωτογραφίσεων αλλά και της μεγαλύτερης έμφασης στο καλό γραπτό περιεχόμενο.
Το 1975, μετακομίζει μόνιμα στο Λος Άντζελες για να επιβλέπει καλύτερα τις τηλεοπτικές και κινηματογραφικές επιχειρήσεις του, ενώ ταυτοχρόνως εμπλέκεται και στην περιπέτεια για την ανακαίνιση της περίφημης πινακίδας του Χόλιγουντ. Για τις ενέργειές του, τιμήθηκε με το δικό του αστέρι στη χολιγουντιανή Λεωφόρο της Δόξας.
Στις κινηματογραφικές του παραγωγές, ενεπλάκη αποφασιστικά με το σινεμά, χρηματοδοτώντας γνωστές ταινίες, όπως τον «Μάκβεθ» του Πολάνσκι αλλά και την πρώτη ταινία των Monty Python «Και τώρα κάτι διαφορετικό». Και βέβαια το 1978 ο Χέφνερ ξεκίνησε το Playboy Jazz Festival, την ετήσια μάζωξη των μεγαλύτερων ονομάτων της τζαζ…
Άλλες ασχολίες
Το 1985, ο Χέφνερ υπέστη ελαφρύ εγκεφαλικό, πράγμα που λειτούργησε ως καμπανάκι για τον έξαλλο τρόπο ζωής του. Περιόρισε έτσι δραστικά τα περίφημα πάρτι στην έπαυλή του και έκοψε ρυθμούς στην ξέφρενη διασκέδασή του.
Το 1989 μάλιστα παντρεύτηκε τη σύντροφό του Kimberly Conrad και για ένα διάστημα η διαβόητη Playboy Mansion του Λος Άντζελες μετατράπηκε σε οικογενειακή εστία. Ο γάμος κατέληξε σε δύο παιδιά, με το διαζύγιο να έρχεται τελικά το 1998. Η Kimberly και τα δυο τους παιδιά διαμένουν σε γειτονική έπαυλη της Playboy Mansion.
Το 1988 ο Χιου παρέδωσε τον έλεγχο της Playboy Enterprises στην κόρη του Christie, η οποία έβαλε το λογότυπο του περιοδικού στις νέες περιπέτειες της καλωδιακής τηλεόρασης, της παραγωγής βίντεο αλλά και των online προγραμμάτων. Η Christie εγκατέλειψε τη θέση της τον Ιανουάριο του 2009.
Από το 1990, ο Χέφνερ αφιέρωνε μεγάλο μέρος της ημέρας του σε φιλανθρωπικούς σκοπούς, με τη σταθερή χρηματοδότηση που παρέχει, μέσω του Playboy Foundation, σε αναρίθμητα σωματεία και ιδρύματα να αναγνωρίζεται διεθνώς.
Ο εμβληματικός εκδότης έχει τιμηθεί εκτεταμένα ως ένας από τους πρωτεργάτες της κοινωνικής αποδέσμευσης από τα στεγανά του πουριτανισμού, λαμβάνοντας αναρίθμητες διακρίσεις από ενώσεις Τύπου και εκδοτών, αλλά και μια σειρά από τιμητικούς διδακτορικούς τίτλους.
Το 2005 ο ακούραστος Χεφ έκανε την πρεμιέρα του «The Girls Next Door», ενός reality show που επικεντρώνεται στη ζωή του Χέφνερ και των εκάστοτε συντρόφων του στην Playboy Mansion, με τον ίδιο τον μεγαλοεκδότη να συνυπογράφει την παραγωγή…
Ο Χέφνερ και η Ρlaymate Crystal Harris παντρεύτηκαν την Πρωτοχρονιά του 2013, με τον 86χρονο πλέον θείο Χεφ να υποδέχεται τον νέο του γάμο με την 26χρονη Harris με ανακοίνωση στο Twitter: «Καλή Χρονιά από τον κύριο και την κυρία Χιου Χέφνερ»…
Ακούραστος, συνεχίζει δυναμικά, έχοντας μόλις εξαγοράσει πλήρως την Playboy Enterprises, που περνά και πάλι στην πλήρη ιδιοκτησία του…
Δείτε όλα τα πρόσωπα που φιλοξενούνται στη στήλη «Πορτραίτα» του newsbeast.gr
