Η οικονομική κρίση των τελευταίων ετών έχει στρέψει το πολιτικό ενδιαφέρον σχεδόν αποκλειστικά στην οικονομία: αρχικά στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση, στα θετικά αποτελέσματα που καταγράφονταν έως το τέλος του 2014 και στη συνέχεια στο πισωγύρισμα μετά τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου, το οποίο έφερε ξανά τη χώρα στα πρόθυρα της άτακτης χρεοκοπίας, φτάνοντας σήμερα στο ζήτημα της διαχείρισης του νέου μνημονίου που υπέγραψε η κυβέρνηση Τσίπρα.

Γράφει ο Κώστας Δέδες, Δικηγόρος, Υποψήφιος βουλευτής ΝΔ Αττικής

Ωστόσο, πέρα από τα μακροοικονομικά μεγέθη οι εξελίξεις των τελευταίων ετών έχουν ισχυρό αντίκτυπο στην πραγματική οικονομία, την οποία βιώνει ο κάθε πολίτης καθημερινά. Αλλά και αντίστροφα, η διαχείριση της καθημερινότητας –σε όλα τα επίπεδα– αφήνει ισχυρό αποτύπωμα στην προσπάθεια για νοικοκύρεμα του κράτους, συγκράτηση των δαπανών, προώθηση των μεταρρυθμίσεων, προσέλκυση επενδύσεων κ.λπ. Με απλά λόγια: η καθημερινότητα είναι «κλειδί» για την πορεία της χώρας.

Σε αυτό τον τομέα, η επτάμηνη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει να επιδείξει παταγώδεις αποτυχίες, ενδεικτικές της αδυναμίας αυτών των κομμάτων να διαχειριστούν με σοβαρότητα και αποτελεσματικότητα κρίσιμους τομείς για τη ζωή των πολιτών. Η «απορρύθμιση» Μπαλτά στην παιδεία, που ήρθε να ακυρώσει μια μεταρρύθμιση η οποία πραγματοποιήθηκε με ευρύτατη πολιτική και κοινωνική αποδοχή τα προηγούμενα χρόνια, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Τα πανεπιστήμια έχουν γίνει «μπάχαλο», ενώ τα κενά στα σχολεία απειλούν να τινάξουν στον αέρα τη χρονιά που ξεκινά. Σημειωτέον, ο κ. Μπαλτάς είναι ο βασικός εισηγητής του νέου «κυβερνητικού προγράμματος» του ΣΥΡΙΖΑ…

Ανάλογη είναι και η κατάσταση στην Υγεία, όπου ο κ. Κουρουμπλής πρόλαβε μόνο να… τακτοποιήσει τον ανηψιό του και να φέρει νόμο για να ξηλώσει τους διοικητές των νοσοκομείων που είχαν επιλεγεί χωρίς κομματικά κριτήρια, μόνο και μόνο για να ορίσει ο ίδιος τους νέους! Κατά τα λοιπά, η δημόσια υγεία είναι αφημένη στην τύχη της…

Και, φυσικά, το μεταναστευτικό είναι το κερασάκι στην τούρτα! Ποιος θα ξεχάσει τις ανεκδιήγητες δηλώσεις της κας Χριστοδουλοπούλου για τους μετανάστες που «λιάζονται και μετά εξαφανίζονται», για τις οποίας ανταμείφθηκε με μια θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ; Ποιος θα ξεχάσει την απόλυτη αδράνεια της κυβέρνησης, η οποία ουσιαστικά καλούσε τους επίδοξους μετανάστες να έρθουν στην Ελλάδα, ωστόσο δεν έλαβε την παραμικρή πρόνοια τόσο για τη φιλοξενία και τη διαχείρισή τους όσο και για την υποστήριξη των νησιωτικών και ακριτικών περιοχών της χώρας;

Αυτά είναι μερικά μόνο δείγματα της αδυναμίας και της αποτυχίας της απελθούσας κυβέρνησης να διαχειριστεί την καθημερινότητα των πολιτών. Και το βέβαιο είναι ότι από τις 21 Σεπτεμβρίου δεν μπορεί και δεν πρέπει να υπάρξει συνέχεια σε αυτό τον κατήφορο…