«Ανεξέλεγκτο ή αδύνατο να λυθεί;» είναι το ερώτημα που διατυπώνει το περιοδικό Economist για το κυπριακό πρόβλημα, σχολιάζοντας ότι οι ελπίδες επίλυσης του προβλήματος αρχίζουν να μοιάζουν μη ρεαλιστικές.
Όπως αναφέρει ο Economist, ενώ οι χώρες της Ε.Ε. επικρίνουν έντονα τη Ρωσία για τη δημιουργία ψυχρών συρράξεων στη Γεωργία, τη Μολδαβία και την Ουκρανία, είναι πιο σιωπηλές για την περίπτωση της Κύπρου, μια χώρα-μέλος της Ε.Ε. με έναν μη αναγνωρισμένο τουρκοκυπριακό Βορρά.
«Η πικρή εμπειρία συνιστά σκεπτικισμό για τις συνομιλίες στην Κύπρο. Παρόλα αυτά ένας έκτος γύρος είναι σε εξέλιξη», παρατηρεί ο Economist αναφερόμενος συνοπτικά στην Κοινή Διακήρυξη του Φεβρουαρίου και στον διορισμό του νέου Ειδικού Απεσταλμένου των Ηνωμένων Εθνών.
Σημειώνεται, επίσης, πως ο Πρόεδρος της Κύπρου, Νίκος Αναστασιάδης, που είχε υποστηρίξει το σχέδιο Ανάν, είναι πρόθυμος για μια συμφωνία. «Γνωρίζει καλά το κόστος μη επίτευξης μίας λύσης: από τον κήπο του Προεδρικού Μεγάρου στη Λευκωσία («την τελευταία διαιρεμένη πόλη της Ευρώπης») μπορεί να δει την τουρκοκυπριακή σημαία που χρωματίζεται στον Πενταδάκτυλο».
Όπως υπογραμμίζει ο Economist, δύο εξελίξεις θα έπρεπε να δώσουν ώθηση στους διαπραγματευτές. Η μία είναι τα περσινά οικονομικά δεινά της Κύπρου που καθιστούν ελκυστικά τα οφέλη της λύσης ακόμα και τώρα που η οικονομία της φαίνεται να ανακάμπτει. Η λύση θα μπορούσε να επιφέρει αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,8% επί 20 χρόνια, προσθέτοντας 12.000 ευρώ στο μέσο εισόδημα. Και όλα αυτά πριν από τη δεύτερη σημαντική εξέλιξη, δηλαδή την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο.
Όπως επισημαίνεται, το αέριο έχει γίνει τώρα απλώς ένα ακόμα εμπόδιο. Τα κυπριακά σχέδια αξιοποίησης του αερίου χωρίς αγωγό προς την Τουρκία θα μοιάζουν και πάλι προκλητικά. Δε βοηθά επίσης ότι οι συνομιλίες ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ βρίσκονται στις καλένδες, αναφέρει το άρθρο του βρετανικού περιοδικού.
Ο νέος απεσταλμένος του ΟΗΕ για το Κυπριακό Έσπεν Εϊντε ο οποίος θεωρεί εαυτόν αισιόδοξο ρεαλιστή, δηλώνει ότι μπορεί να ξαναξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις. Όμως, το κυπριακό σχέδιο για εκμετάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου χωρίς αγωγό από την Τουρκία, εξακολουθεί να μοιάζει προκλητικό. Επίσης, δεν βοηθά ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Τουρκίας με την ΕΕ έχουν βαλτώσει, σχολιάζει ο Economist.
Το άρθρο θέτει το ερώτημα του κατά πόσο υπάρχει εναλλακτική και κάνει αναφορά σε πρόταση του International Crisis Group για δύο χωριστά κράτη εντός της Ε.Ε., καθώς και στις απόψεις που διατυπώνονται σε ένα νέο βιβλίο υπό τον ακαδημαϊκό του LSE Τζέιμς Κερ-Λίντσεϊ. Οι περισσότεροι από αυτούς που δίνουν τη δική τους εκτίμηση με τη συμμετοχή τους στο βιβλίο εκφράζουν σκεπτικισμό για την προοπτική λύσης και πολλοί προτείνουν μία πιο χαλαρή ομοσπονδία ή ακόμα και διχοτόμηση.
«Η διχοτόμηση θα άνοιγε ξανά τα σύνορα, θα επέτρεπε την επιστροφή περισσότερων περιουσιών και γης (συμπεριλαμβανομένων των Βαρωσίων) στους Ελληνοκύπριους και θα τερμάτιζε τη διεθνή απομόνωση των Τουρκοκυπρίων. Αν αποτύχουν οι τελευταίες συνομιλίες, ίσως έρθει η ώρα της», καταλήγει το άρθρο του Economist.
