«Η Δεξιά είναι μόδα και ανάγκη. Φάγαμε 60 χρόνια το παραμύθι της Αριστεράς. Καιρός είναι να τελειώσει. Είτε η Ν.Δ. πρέπει να στραφεί προς δεξιότερες κατευθύνσεις ώστε να απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος των δεξιών ψηφοφόρων, είτε το κενό που υπάρχει θα πληρωθεί από κάποιον δεξιό σχηματισμό», δηλώνει σε συνέντευξή του στη «Εφ.Συν» ο πρώην γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, Τάκης Μπαλτάκος, ο οποίος για μία ακόμη φορά υπεραμύνεται των απόψεών του.
Ο κ. Μπαλτάκος προσεκτικά αρνείται να επιβεβαιώσει αλλά και να αρνηθεί οποιαδήποτε προσυνεννόηση με τον πρωθυπουργό για τις συναντήσεις του με στελέχη που έχουν αποσχιστεί από τη Ν.Δ.
«Θα απαντήσω όπως ο Αβέρωφ το ‘77, όταν ένας δημοσιογράφος τον ρώτησε αν στην Ελλάδα υπάρχουν πυρηνικά όπλα. Δεν απαντώ, είπε, γιατί ό,τι και να πω είναι είδηση ή πληροφορία. Η δική μου απάντηση είναι κατηγορηματικά όχι. Αλλά θα ήταν ίδια κι αν υπήρχε προσυνεννόηση» υπογράμμισε.
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών το προσεχές διάστημα ο πρώην γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου σημειώνει πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα έβγαινε νικητής.
Παράλληλα δεν παρέλειψε να τονίσει ότι είναι ενοχλημένος για τη συνεργασία Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Και δηλώνει τελικά πως «το παραμύθι της Αριστεράς πρέπει να τελειώσει».
Σχετικά με την πρόθεση για δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού εάν η Ν.Δ. δεν στραφεί δεξιότερα απάντησε: «Δεν έχω πει ποτέ ότι θα δημιουργήσω εγώ προσωπικά κάποιον δεξιό σχηματισμό. Δεν έχω τέτοια πρόθεση και τέτοια επιθυμία. Δεν είμαι πολιτικός και το τονίζω αυτό. Είπα κάτι άλλο όμως. Η Ν.Δ. στις εκλογές της 25ης Μαΐου βρέθηκε να έχει στα δεξιά της ένα 16,5%, το οποίο σημαίνει 900.000 ψηφοφόροι. Σ’ αυτούς περιλαμβάνονται και οι ψηφοφόροι της Χ.Α. Δεν αναφέρομαι φυσικά στην ηγεσία.
Βλέπω, λοιπόν, ως κλασικός δεξιός, ότι η Ν.Δ. έχει, για πρώτη φορά στα χρονικά, δεξιά της ένα τόσο δυσθεώρητο ποσοστό του εκλογικού σώματος. Αν κανείς με μαγικό ραβδί το μετέφερε στη Ν.Δ., θα είχε αυτοδυναμία με 39%.
Άρα δύο τινά πρέπει να συμβούν: Είτε η Ν.Δ. πρέπει να στραφεί προς δεξιότερες κατευθύνσεις ώστε να απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος ή το σύνολο αυτών των ψηφοφόρων, είτε το κενό που υπάρχει θα πληρωθεί από κάποιον δεξιό σχηματισμό ο οποίος θα προσπαθήσει να ενοποιήσει αυτούς τους ψηφοφόρους σε ένα δεξιό σχήμα πολιτικά ανεκτό. Η Ν.Δ. δεν μπορεί να συνεργαστεί με τους βουλευτές της Χ.Α., δεν μπορεί να τους μιλήσει καν. Το ίδιο συνέβη και με τους βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Αναγκάζεται λοιπόν να συνεργάζεται κυβερνητικά με το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα πολύ πιο ξένο σ’ αυτήν απ’ ό,τι είναι οι δεξιοί ψηφοφόροι της. Η αναγκαιότητα συνεπώς ενός δεξιού σχηματισμού προκύπτει από την ανάλυση που έκανα πριν. Οτι δηλαδή με ένα τέτοιο δεξιό κόμμα, με χαρακτηριστικά γαλλικού γκολικού κόμματος, η Ν.Δ. θα μπορεί να συνεργαστεί».