Τις δικές της θέσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική, ιδεολογική ανάπτυξή του κόμματος κατέθεσε στην Κεντρική Επιτροπή η «Αριστερή Πλατφόρμα» και θα αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης μέχρι το συνέδριο του Ιουλίου.
Το κείμενο αυτό συμπυκνώνει την πολιτικο-ιδεολογική οπτική της «Αριστερής Πλατφόρμας» για τα μείζονα θέματα που απασχολούν τη χώρα, το Μνημόνιο και την πορεία της οικονομίας γενικότερα, τη θέση της χώρας στην ΕΕ, ιδιαίτερα στην ευρωζώνη, την εσωτερική και διεθνή πολιτική και την πολιτική συμμαχιών.
Η «Αριστερή Πλατφόρμα» διακατέχεται από μια μείζονα ανησυχία, το ενδεχόμενο ο ΣΥΡΙΖΑ να μετατραπεί σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα αποξενωθεί από τα κοινωνικά στρώματα που το στηρίζουν, όπως συνέβη σχεδόν με όλα τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης και για τον λόγο αυτό, το κείμενο, τονίζει την ανάγκη να υπάρξει ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης ώστε να καταπολεμηθεί κάθε τάση αναδίπλωσης.
Τα βασικά σημεία των θέσεων της «Αριστερής Πλατφόρμας είναι όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ:
-Όχι σε ένα συνέδριο εσωτερικών σκοπιμοτήτων, αλλά σε ένα συνέδριο των πλατιών εργατικών λαϊκών στρωμάτων και της προοδευτικής ανατροπής.
-Το ιδρυτικό Συνέδριο πρέπει να αναδειχθεί σε μεγάλη ευκαιρία προκειμένου να προχωρήσει ένα δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα περίπου χρόνο μετά τις εκλογές, μπορεί και πρέπει να ξεκολλήσει από τα ποσοστά που κατέγραψε σε αυτές, μπορεί να ανακτήσει την πολιτική πρωτοβουλία, να αποκτήσει ξανά την ηγεμονία στην πολιτικοκοινωνική σκακιέρα και πρώτα απ΄όλα μέσα στο λαό και να κατακτήσει μια νέα πολιτική και κοινωνική δυναμική, εν μέσω νέας ανάπτυξης των εργατικών-λαϊκών αγώνων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να επιτύχει όλα τα παραπάνω στην κατεύθυνση μιας μεγάλης προοδευτικής ανατροπής στη ζωή της χώρας, χρειάζεται να πραγματοποιήσει ο ίδιος μια δημιουργική ανατροπή μέσα από τη συνέχεια της πορείας του.
-Καταπολέμηση κάθε ενδεχόμενης τάσης αναδίπλωσης και εξετάσεων συστημικής «υπευθυνότητας». Το ιδρυτικό Συνέδριο μπορεί να γίνει το Συνέδριο τομής για το δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ. Μιας δεύτερης ριζοσπαστικοποίησης με όρους ταξικούς, εργατικούς, λαϊκούς, κοινωνικούς , οι οποίοι να πατάνε γερά, προωθητικά και τολμηρά στο έδαφος των εργατικών και κοινωνικών αναγκών στους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, στις γειτονιές, τους δήμους, στα σχολεία, στο χώρο της υγείας, στους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, στους άνεργους νέους και μεγαλύτερης ηλικίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να καταστεί προγραμματικά πιο αξιόπιστος, φερέγγυος, διεισδυτικός και αποδεκτός από το λαό, πρέπει να γίνει αυθεντικά πιο εναλλακτικός με κοινωνικούς λαϊκούς όρους, να ανακόψει κάθε τάση προγραμματικής αναδίπλωσης και «στρογγυλέματος», να εγκαταλείψει ενδεχόμενες «φοβικές» εμμονές για επιθέσεις του κατεστημένου και να προχωρήσει σε μια νέα προγραμματική αντεπίθεση εφ’ όλης της ύλης και σε όλα τα μέτωπα.
-Για μια νέα θέση της Ελλάδας στην περιοχή μας και τον κόσμο
-Ακύρωση-κατάργηση Μνημονίων
-Διαγραφή ελληνικού κρατικού χρέους
-Ακύρωση-κατάργηση των δανειακών συμβάσεων
-Γενναία ρύθμιση έως διαγραφή χρεών στα ασθενέστερα στρώματα
-Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση των τραπεζών
-Τέλος στις ιδιωτικοποιήσεις-Να υπάρξει ένας νέος δημόσιος, εργατικά ελεγχόμενος κοινωνικοποιημένος τομέας, κινητήριος δύναμη ενός νέου αναπτυξιακού προτύπου σοσιαλιστικής προοπτικής.
-Στήριξη μισθών και συντάξεων-εκδημοκρατισμός εργασιακών σχέσεων και συγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος
-Δημόσιος κοινωνικός έλεγχος στα ΜΜΕ. Ισχυρά και δημοκρατικά δημόσια , υπό κοινωνικό έλεγχο ΜΜΕ.
Για την ΕΕ
Στην εκτενή αναφορά στην ευρωζώνη και τη θέση της «Αριστερής Πλατφόρμας, στο κείμενο σημειώνεται:
«Οι τελευταίες αυτές εξελίξεις υπογραμμίζουν ακόμη πιο έντονα ότι τόσο η Ευρωζώνη, όσο και η ΕΕ, δεν μεταρρυθμίζονται ούτε επαναθεμελιώνονται αλλά μόνο ανατρέπονται, αν το αίτημα παραμένει -και παραμένει- μια Ευρώπη των λαών, της σύγκλισης προς τα πάνω, της προόδου και του σοσιαλισμού. Και αυτή η διαδικασία ανατροπής μπορεί να γίνει ρεαλιστική και να μην παραμείνει κενό γράμμα ή ουτοπία, αν ξεκινήσει από μια χώρα ή ομάδα χωρών, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει, ίσως και πολύ σύντομα, ένα ντόμινο ανάλογων ανατρεπτικών εξελίξεων σε όλο τον ευρωπαϊκό χώρο.
«Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εξόδου από την Ευρωζώνη, που απαιτεί καλή προετοιμασία, σε καμία περίπτωση δεν συνιστά «καταστροφή» ή εθνική απομόνωση, όπως προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν τα παπαγαλάκια του συστήματος. Αντίθετα, στο βαθμό που εντάσσεται σε ένα προοδευτικό σχέδιο ρήξης με τα μνημόνια και την τρόικα και ανατροπής της λιτότητας, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό, μπορεί να αποτελέσει, παρά τις προσωρινές δυσκολίες που θα επιφέρει, μια βιώσιμη και θετική πρόταση διεξόδου με ελπιδοφόρο ορίζοντα για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της Ευρώπης.
«Η πιθανή έξοδος από την Ευρωζώνη δεν συνιστά ένα άλλο πολιτικό σχέδιο, δεν παραπέμπει σε ένα άλλο πρόγραμμα και σε άλλες συμμαχίες, αλλά ίσα-ίσα δηλώνει την αποφασιστικότητα να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα και σχέδιο ρήξης και ανατροπής σε σοσιαλιστική κατεύθυνση αταλάντευτα, αποφασιστικά, μέχρι το τέλος, γνωρίζοντας ότι συνεπάγεται τη μετωπική ρήξη με την Ευρωζώνη και ότι μια τέτοια ρήξη απαιτεί πλήρη προετοιμασία και εναλλακτικό σχέδιο. Για τη συγκεκριμένη επεξεργασία ενός τέτοιου σχεδίου, με τις ιδιαίτερες εκδοχές και παραμέτρους του, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, απευθυνόμενες και σε άλλες δυνάμεις της Αριστεράς στην Ελλάδα, τον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και συνολικά την ΕΕ».
Πολιτική Συμμαχιών
Η «Αριστερή Πλατφόρμα» προτείνει ένα μεγάλο αριστερό πολιτικοοικονομικό μέτωπο για κυβέρνηση της αριστεράς και την προοδευτική ανατροπή. Ειδικότερα προτείνει συμπόρευση όλων των δυνάμεων της αριστεράς, κατά πρώτο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα έδινε ισχυρό αριστερό προβάδισμα στο πολιτικό σκηνικό.
Παράλληλα όμως, το κείμενο σημειώνει:
«Για μας μια σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερή συμπαράταξη δεν περιορίζεται μόνο στις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής αντισυστημικής οικολογίας, παρά το ξεχωριστό, ειδικό ιστορικό και αναντικατάστατο βάρος αυτών των δυνάμεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει και ενθαρρύνει ενδεχόμενες συνεργασίες με στελέχη και συλλογικότητες από το σοσιαλιστικό και σοσιαλδημοκρατικό χώρο, οι οποίες απεγκλωβίζονται από τις λογικές της σοσιαλδημοκρατίας και της διαχείρισης του συστήματος και ακολουθούν μια αγωνιστική πορεία προς τ’ αριστερά και με τις οποίες έχουν αναπτυχθεί και δοκιμασθεί σχέσεις εμπιστοσύνης με κοινές θέσεις, κοινές πρωτοβουλίες και κυρίως κοινοί αγώνες».
