Ολική ανατροπή στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ

Μπορεί χθες να έγινε γνωστό από δικαστικές πηγές ότι το αρχείο – που είχε στα χέρια του ο Ευ. Βενιζέλος και παρέδωσε στο Μέγαρο Μαξίμου – αντιγράφτηκε στις αρχές Ιουλίου του 2011, κάτι που στοχοποιεί τον Ιωάννη Διώτη, ωστόσο το «στικάκι» που έχει το περιοδικό «Hot Doc» δημιουργήθηκε πολύ νωρίτερα και συγκεκριμένα στις αρχές Αυγούστου του 2010.

Πρόκειται για μία αποκάλυψη που αλλάζει τα δεδομένα, αφού επίσημα, για πρώτη φορά, οι Έλληνες έμαθαν για την ύπαρξη της λίστας Λαγκάρντ τον Οκτώβριο του 2010.

Η απρόσμενη αυτή εξέλιξη δημιουργεί σειρά από αναπάντητα ερωτήματα, καθώς ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου τοποθέτησε την παραλαβή και αντιγραφή του CD στα μέσα Οκτωβρίου του 2010.

Την ίδια ώρα η έρευνα έδειξε ότι το USB δημιουργήθηκε τον Αύγουστο του 2010 όπως και το αντίστοιχο αρχείο του περιοδικού έχει ημερομηνία στις 4 και 5 Αυγούστου του 2010.

Πλέον μένει να απαντηθεί σε ποιανού τα χέρια ήταν το περίφημο CD το «κενό» χρονικό διάστημα, πότε πραγματικά έγινε η παραλαβή της λίστας από την κ. Λαγκάρντ ή αν έγιναν περισσότερες από μία παραδόσεις.

Πάντως ένα σοβαρό ενδεχόμενο που εξετάζεται είναι η παραλαβή της λίστας να έγινε απευθείας από την Κ. Λαγκάρντ στο Eurogroup του Ιουνίου του 2010, στον Γ. Παπακωνσταντίνου, ενώ δεν αποκλείεται να παρέλαβε και άλλο πρόσωπο τη λίστα…

Το USB στικάκι που είχε στην κατοχή του ο Κώστας Βαξεβάνης παραδόθηκε στο πιστοποιημένο εργαστήριο ηλεκτρονικής έρευνας, την «Εγκληματολογική Εταιρεία Πραγματογνωμόνων και Τεχνικών Συμβούλων επί θεμάτων εγγράφων και γραφής ψηφιακών πειστηρίων Forencic Associates» για επεξεργασία.

Τι δείχνουν τα εργαστηριακά ευρήματα

Η έρευνα στον ερευνητή της Forencic Associates Γιώργο Καραθανάση ανατέθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 2013, με την ενημέρωση ότι, προφανώς το USB στικ που είχε στην κατοχή του ο Κώστας Βαξεβάνης προερχόταν από αντιγραφές που δεν γνωρίζουν, αλλά που ως βάση του είχε ένα CD, αυτό που έφτασε την πρώτη φορά από τη Γαλλία και το οποίο ο κ. Παπακωνσταντίνου αντέγραψε σε USB και το παρέδωσε στο υπουργείο, όπως είπε ο ίδιος.

Το πρώτο πράγμα που ζητήθηκε από τον ερευνητή, ήταν να διαπιστωθεί εάν υπήρξαν ίχνη σβησίματος αρχείων ή επεξεργασίας τους.

Όπως προέκυψε από τον εργαστηριακό έλεγχο, τα αρχεία που είναι γνωστά ως Λίστα Λαγκάρντ, δηλαδή τα 2.062 excel (2.059 στην περίπτωση του στικ – Βαξεβάνη) δημιουργήθηκαν στις 15 Απριλίου του 2009.

Το σύνολο των αρχείων αυτών φαίνεται να τυπώνεται στις 13 Οκτωβρίου του 2009, πριν δηλαδή οι ελληνικές αρχές το παραλάβουν, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα, όχι από CD αλλά από άλλο εγγράψιμο μέσο, δηλαδή από κάποιον σκληρό δίσκο κομπιούτερ ή κάποιο USB.

Αυτός είναι και ο λόγος που αφήνεται ίχνος εκτύπωσης. Αν είχαν εκτυπωθεί από κάποιο CD, τότε δεν θα είχαν αποτυπωθεί, εφόσον το CD δεν αφήνει ίχνη.

Ο χρόνος εκτύπωσης είναι ίδιος για όλα τα αρχεία, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εκτύπωση έγινε σε επαγγελματικό χώρο. Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι, ότι κάποιοι, ίσως οι Γάλλοι, εκτύπωσαν τα αρχεία, όχι όμως από κάποιο CD, έξι μήνες μετά την δημιουργία του αρχείου «ελληνική λίστα Λαγκάρντ».

Κενά στις επίσημες τοποθετήσεις, ποιοι λένε ψέματα

Ένα σημαντικό εύρημα στο USB που παραδόθηκε για ανάλυση, είναι πως αφού το αρχείο αυτό έγινε CD, προφανώς για να παραδοθεί στις ελληνικές αρχές, αυτό αντιγράφτηκε και αποθηκεύτηκε σε μέσο USB, με την ημερομηνία αυτής της αντιγραφής.

Αυτή την αντιγραφή παραδέχεται πως έχει κάνει και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Άρα, η ημερομηνία αντιγραφής του CD που φαίνεται στο USB είναι η ημερομηνία αντιγραφής του CD που παρέλαβε ο κ. Παπακωνσταντίνου στο USB που παρέδωσε στο ΣΔΟΕ.

Άρα, αυτή η ημερομηνία πρέπει θεωρητικά να είναι γύρω στα μέσα Οκτωβρίου, όπως έχει καταθέσει στην Επιτροπή Διαφάνειας ο κ. Παπακωνσταντίνου.

Όμως, όπως έδειξε η έρευνα, η μετατροπή του CD σε USB έγινε στις 4 και 5 Αυγούστου του 2010, περίοδο κατά την οποία όσοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση, διαβεβαιώνουν πως δεν είχαν καν τη λίστα.

Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: Ή είναι ψέματα όσα λέγονται για την ημερομηνία παραλαβής της λίστας ή πρόκειται για λίστα από δύο διαφορετικές παραδόσεις, δηλαδή πριν από την επίσημη παραλαβή, ο Παπακωνσταντίνου ή κάποιος άλλος, πιθανόν να παρέλαβε ένα άλλο CD, το οποίο τελικώς αντέγραψε σε USB και παρέδωσε στο ΣΔΟΕ αντ’ αυτού που έφτασε επίσημα στην Ελλάδα.

Υπήρξαν δύο λίστες;

Την πιθανή ύπαρξη δύο λιστών ενισχύει ακόμη ένα εύρημα, τα αρχεία της λίστας που είχε στην κατοχή του ο δημοσιογράφος, έχουν ονομασία που αποτελείται από το λατινικό γράμμα Β και 10 αριθμούς. Όπως προκύπτει όμως από τη λίστα που διαβιβάστηκε για δεύτερη φορά στον εισαγγελέα Πεπόνη, τα αρχεία αυτά έχουν ονομασία που αποτελείται από τα λατινικά γράμματα BUP, μία τελεία και 10 αριθμούς.

Κάθε αρχείο του στικ «Βαξεβάνη» αντιστοιχεί στο ίδιο αρχείο στη λίστα Πεπόνη, μόνο που έχει διαφορετική ονομασία. Είναι πολύ πιθανόν λοιπόν, να υπάρχει η ίδια λίστα από δυο διαφορετικές πηγές.

Δεν αλλάζει το αρχείο, αλλά η λεπτομέρεια στη διαφορετική ονομασία αποκαλύπτει την πηγή του αρχείου. Αυτό άλλωστε αποτελεί συνήθη πρακτική των μυστικών υπηρεσιών, για να διαπιστώσουν, εάν κάποια έγγραφα εμπιστευτικά, παραδίδονται κατόπιν διαρροής.

Επίσης, είναι πιθανόν, ένας αντιγραφέας που είχε παρέμβει στη λίστα να άλλαξε την ονομασία των αρχείων, για να είναι σίγουρος για το ποια είναι η πρωτότυπη λίστα και το ποια είχε δεχθεί παρέμβαση.

Η λίστα πέρασε από 2ήμερη επεξεργασία

Πώς όμως έγινε η μοναδική αντιγραφή του CD σε USB στις 4 και 5 Αυγούστου του 2010; Στις 4 Αυγούστου, από το CD που φέρεται ως CD Παπακωνσταντίνου αντιγράφονται 1.962 αρχεία.

Η αντιγραφή αυτή, σύμφωνα με την εργαστηριακή έρευνα διήρκεσε 7 ώρες, 20 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα. Τα 1.962 αρχεία αντιγράφηκαν από το μέσο αποθήκευσής τους σε αποθηκευτικό μέσο – πιθανώς USB – όχι με τη διαδικασία COPY, αλλά με τη διαδικασία OPEN – SAVE AS.

Με τον ίδιον τρόπο, την επόμενη μέρα, αντιγράφονται τα υπόλοιπα 97 αρχεία, τα οποία δεν είναι σε σειρά με τα προηγούμενα.

Η συμπληρωματική αντιγραφή διαρκεί 21 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. Στις 4 Αυγούστου, αυτός που αντέγραψε τα αρχεία, διέκοψε τη διαδικασία για 2 ώρες και 16 λεπτά.

Αυτό που συμπεραίνεται είναι, ότι αυτός που έκανε την αντιγραφή άνοιγε κάθε ένα από τα αρχεία, τα διατηρούσε ανοιχτά για περίπου 15 δευτερόλεπτα, χρόνο που δικαιολογεί επεξεργασία και στη συνέχεια το αποθήκευσε σε νέο αρχείο στο USB.

Είναι αδύνατον, σύμφωνα με τους επιστήμονες, να εντοπιστεί πόσα και ποια αρχεία έχουν πειραχθεί. Η μόνη βεβαιότητα είναι, ότι αποθηκεύτηκαν σε αφύσικο χρόνο, που δικαιολογεί πρόθεση επεξεργασίας