Το Βερολίνο είναι το πρώτο που ζητά με ζέση την περαιτέρω ενοποίηση στην Ευρωζώνη θέτοντας μάλιστα την ενίσχυση της δημοσιονομικής ενοποίησης ως απαραίτητη και αδιαπραγμάτευτη συνθήκη για να συζητηθεί οποιαδήποτε άλλη λύση για την κρίση χρέους, όπως τα ευρωομόλογα ή η επιστράτευση κονδυλίων του ESM για τις τράπεζες.
Όμως, όπως γράφει η Wall Street Journal, «αν η Γερμανίδα καγκελάριος ακολουθήσει τη βούληση των πολιτών της, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα η Γερμανία να γίνει ο καταλύτης για την αποδόμηση του ευρώ».
Το δημοσίευμα αναφέρεται στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι ολοένα και περισσότεροι Γερμανοί επιθυμούν τη διάλυση της Ευρωζώνης. Ακόμη περισσότεροι είναι αυτοί οι οποίοι ζητούν την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ υποστηρίζοντας ότι δεν επιθυμούν να πληρώνουν την Ελλάδα.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας, μετά τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δομήθηκε κατά τρόπον ώστε να δίνει ισχυρές εξουσίες στους πολιτικά εκλεγμένους αξιωματούχους ενώ οι πολίτες δεν έχουν την ευκαιρία να ανατρέψουν εύκολα μια εκλεγμένη κυβέρνηση.
Αυτό σημαίνει ότι η Α. Μέρκελ, εφόσον το επιθυμεί μπορεί να χαλαρώσει τους όρους της δανειακής σύμβασης, ακόμη και να κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου δημοφιλές μεταξύ των Γερμανών.
Όπως, όμως, γράφει η WSJ, με τις εκλογές να έρχονται το 2013, ίσως «η κ. Μέρκελ δεν θέλει να έρθει σε αντιπαράθεση με τους εκλογείς της και σφίξει και άλλο τον κλοιό γύρω από την Ελλάδα».
