Τη στρατηγική της κυβέρνησης μετά την έξοδό της από τα μνημόνια θα παρουσιάσει σήμερα το μεσημέρι, στην συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας.
Από την κυβέρνηση κάνουν λόγο για το «Growth Strategy for the future» και για ένα συνολικό πλάνο το οποίο περιλαμβάνει, αφενός τους σκοπούς στους επιμέρους τομείς του κοινωνικού και οικονομικού γίγνεσθαι και αφετέρου τις συγκεκριμένες πρωτοβουλίες και δράσεις για την επίτευξη αυτών των σκοπών.
«Το εγχείρημα είναι καινοφανές για τη χώρα, η οποία πορεύθηκε για χρόνια με μια κοντόφθαλμη και απολύτως καταστροφική, όπως αποδείχθηκε, λογική» αναφέρουν κυβερνητικές πηγές και επισημαίνουν ότι «για πρώτη φορά, η Ελλάδα είναι σε θέση, όχι μόνο να οραματιστεί στη θεωρία, αλλά να θέσει μια σειρά από συλλογικούς εθνικούς και κοινωνικούς στόχους, για την επόμενη μέρα της και μάλιστα, μετά από μία πολυετή κρίση».
Το κείμενο, σύμφωνα με την κυβέρνηση, περιλαμβάνει και δεσμεύσεις, οι οποίες όμως είναι, πρωτίστως, έναντι του κοινωνικού συνόλου, των δυνάμεων της εργασίας και της παραγωγής, των δυνάμεων δηλαδή, που θα κληθούν να παίξουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη νέα εποχή και φυσικά να υλοποιήσουν την στρατηγική που αποτυπώνεται στο σχέδιο.
«Είναι εξαιρετικά δύσκολο, να κατανοήσουν το παραπάνω οι δυνάμεις που έφεραν τη χώρα σε καθεστώς χρεοκοπίας και διεθνούς ανυποληψίας. Γι΄ αυτό αντιμετώπισαν το κείμενο με τρόπο αμήχανο και άγαρμπο. Είτε λέγοντας ότι πρόκειται για νέο μνημόνιο, είτε στη συνέχεια ότι πρόκειται για έκθεση ιδεών» αναφέρουν πηγές της κυβέρνησης και επιπλέον σημειώνουν: «Είναι προφανές ότι οι πολιτικές δυνάμεις που έστησαν και συντήρησαν ένα κρατικοδίαιτο, διεφθαρμένο και εν τέλει θνησιγενές οικονομικό και παραγωγικό μοντέλο, νιώθουν άβολα στην ιδέα μιας συντεταγμένης και τεκμηριωμένης μακροπρόθεσμης στρατηγικής για τη χώρα».
Να σημειωθεί ότι τη διαδικασία αυτή ακολούθησαν, τόσο η Πορτογαλία, όσο και η Ιρλανδία, όταν βγήκαν από τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής και «συνιστά πράξη σοβαρότητας και ευθύνης, τόσο έναντι των πολιτών αυτής της χώρας, όσο όμως και έναντι των εταίρων μας στο διεθνές πεδίο».
Κρίσιμη παράμετρος αποτελεί το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους.
Στο Σχέδιο γίνεται ρητή αναφορά στους τομείς στους οποίους εντοπίζονται δυνατότητες σημαντικής ανάπτυξης και αναβάθμισης της χώρας στον διεθνή οικονομικό ανταγωνισμό.
Πρόκειται για τους τομείς της μεταποίησης, της βιομηχανίας, του αγροδιατροφικού τομέα, του τουρισμού, της ναυτιλίας, του φαρμάκου, των logistics, της καινοτομίας, των start-ups, των υποδομών, της ενέργειας.
Όλα τα παραπάνω συνδέονται και με την ισχυροποίηση του τομέα των εξαγωγών, ο οποίος ήδη από το αδύναμο 19% του 2009, έχει φτάσει σήμερα στο 33%, με στόχο το 50% το 2025.
Στο κείμενο, παρουσιάζονται τα δεδομένα για κάθε κλάδο, καθώς και οι προοπτικές του, με τρόπο αναλυτικό και με συγκεκριμένη αναφορά στα βήματα για την ανάπτυξη του καθώς και τους μετρήσιμους στόχους για τον καθένα ξεχωριστά.
Στο πρώτο σκέλος γίνεται εκτενής αναφορά στις σημαντικές τομές που έχουν ήδη γίνει στη χώρα στο επίπεδο της νομοθεσίας, όσον αφορά τις επιχειρήσεις.
Από τον Αναπτυξιακό Νόμο και τις ειδικές μέριμνές του για τη στήριξη του κυττάρου της ελληνικής οικονομίας, που είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέχρι τις αλλαγές που διευκολύνουν την ίδρυση νέων επιχειρήσεων, την καθιέρωση συγκεκριμένων αναπτυξιακών κινήτρων για τις νέες επιχειρήσεις, το νέο πλαίσιο για τις Στρατηγικές Επενδύσεις και η taskforce, στην οποία προΐσταται ο πρωθυπουργός και συνολικά όλες τις σχετικές πρωτοβουλίες που κινούνται γύρω από τον άξονα:
Στο δεύτερο σκέλος βρίσκεται το κρίσιμο ζήτημα των πόρων. Τα χρηματοδοτικά εργαλεία που θα τροφοδοτήσουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της παραγωγής.
Η χώρα έχει πλέον στη διάθεση της, όχι μόνο τους πόρους από το ΠΔΕ και το ΕΣΠΑ, στο οποίο για τρία συναπτά έτη παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη απορρόφηση πανευρωπαϊκά, αλλά και από το πακέτο Γιούνκερ, με επενδύσεις αξίας 8 δισ., την ΕΙΒ με επενδύσεις που θα αποφέρουν, σύμφωνα με την τράπεζα, έως και 20 δισ. την επόμενη τριετία, καθώς και 2,5 δισ. αρχικά από την ΕBRD.
Το Σχέδιο αναφέρεται στις πρωτοβουλίες στήριξης, τόσο του Τομέα της Δημόσιας Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα έχουν τα ζητήματα της εργασίας, με κύρια σημεία:
Το εθνικό σχέδιο με ορίζοντα τριετίας, για την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας, την επαναφορά των βασικών αρχών των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού.
