Με τη φαρέτρα του ενισχυμένη από τη σαφή στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της Γαλλίας και της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας στις Βρυξέλλες και με την έκτακτη ενίσχυση των χαμηλοσυνταξιούχων ψηφισμένη από ευρύτατη πλειοψηφία, ο Αλέξης Τσίπρας μεταβαίνει σήμερα στο Βερολίνο για το κρίσιμο τετ α τετ με την Γερμανίδα Καγκελάριο, Άνγκελα Μέρκελ.
Στην ατζέντα του γεύματος εργασίας των δύο ηγετών βρίσκονται όλα τα ζητήματα, συμπεριλαμβανομένου του προσφυγικού, στο οποίο το Βερολίνο δείχνει να σκληραίνει τη στάση του, το Κυπριακό, ζητήματα ασφαλείας και φυσικά η πορεία του ελληνικού προγράμματος, που θα αποτελέσει και το κυρίως «μενού».
Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι στο γεύμα εργασίας με την Άνγκελα Μέρκελ η κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει «ταμείο» από τις μέχρι στιγμής συμμαχίες στις Βρυξέλλες, που μετά την ψυχρολουσία του Eurogroup με το πάγωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος με αφορμή τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού, έδωσαν σημαντικές ανάσες στο Μέγαρο Μαξίμου.
Συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα υπογραμμίζουν την ανοιχτή στήριξη που έλαβε ο πρωθυπουργός σε όλες τις επαφές που είχε το τελευταίο 24ωρο στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής, παραπέμποντας στις δηλώσεις Μοσκοβισί, Ολάντ, Σουλτς αλλά και του επικεφαλής των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών, Τζιάνι Πιτέλα. Την ίδια ώρα, η σφοδρή επίθεση της Κομισιόν μέσω του Πιερ Μοσκοβισί στην μονομερή, όπως αποδεικνύεται, ενέργεια του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κατά της Ελλάδας επιβεβαιώνει πως οι συσχετισμοί δυνάμεων στην ευρωπαϊκή σκακιέρα έχουν αποκρυσταλλωθεί. Από τη μία πλευρά βρίσκεται η Ελλάδα, έχοντας στο πλευρό της σχεδόν το σύνολο των ευρωπαϊκών θεσμών και κυβερνήσεων καθώς και το επιχείρημα πως έχει υλοποιήσει μέχρι κεραίας παρά το πολιτικό και κοινωνικό κόστος ότι προβλέπεται από τα συμφωνηθέντα και από την άλλη το Βερολίνο, το οποίο δείχνει να συμπλέει υπογείως με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Ήδη, μετά το πέρας της Συνόδου Κορυφής ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε τα μηνύματά του στη Γερμανία, με μείζον ζήτημα για την κυβέρνηση να είναι ο διαχωρισμός της θέσης της Άνγκελα Μέρκελ από αυτή του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς και ο ρόλος του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Η νέα επίθεση του πρωθυπουργού στο ΔΝΤ, το οποίο κατηγόρησε ως αντιδημοκρατικό, εγκαλώντας το μάλιστα για προσπάθεια καταπάτησης του ευρωπαϊκού κεκτημένου στο θέμα των εργασιακών, επιβεβαιώνουν πως ο ρόλος του Ταμείου και εί δυνατόν ο «παροπλισμός» του στο ελληνικό πρόγραμμα θα ήταν ένα ιδεατό σενάριο για την κυβέρνηση. Ως γνωστόν πάντως, το σενάριο αυτό προσκρούει στο εσωτερικό ακροατήριο και πολιτικό προσωπικό της γερμανικής κυβέρνησης, καθιστώντας το ενδεχόμενο εξόδου του Ταμείου εξαιρετικά φιλόδοξο.
Δείχνοντας τους στόχους του, ο Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξη Τύπου μετά τη Σύνοδο Κορυφής έθεσε ως προτεραιότητα όχι το πάγωμα των μέτρων για το χρέος, για το οποίο κυβερνητικές πηγές εκτιμούσαν με συγκρατημένη αισιοδοξία ότι μέχρι τα Χριστούγεννα (στο επόμενο EuroWorking Group) θα έχει επιλυθεί, αλλά η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, η οποία βαλτώνει στα νερά Σόιμπλε και ΔΝΤ αναφορικά με την απαίτηση μέτρων πέραν του 2018 και τα εργασιακά. Για αυτό ο πρωθυπουργός επέλεξε να ξεκαθαρίσει για μία ακόμη φορά πως δεν προτίθεται να υπερβεί τις δύο αυτές κόκκινες γραμμές.
Προς τούτο δε, ο Αλέξης Τσίπρας για ακόμη μία φορά ανέσυρε το χαρτί της οικονομικής και πολιτικής σταθερότητας της Ευρώπης και όχι μονάχα της Ελλάδας, υπενθυμίζοντας το ρόλο της χώρας μας στην ανάσχεση της προσφυγικής κρίσης, την κρίση ασφαλείας, τους κοινά αποδεκτούς ρυθμούς ανάπτυξης που επιτυγχάνει η Ελλάδα αλλά και το προεκλογικό 2017, το οποίο μετά το βρετανικό και το ιταλικο δημοψήφισμα εγκυμονεί κινδύνους ευρύτερης αποσταθεροποίησης.
Παράλληλα, στέλνοντας σαφές μήνυμα στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών χωρίς ωστόσο να τον κατονομάσει, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως όλοι θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Μέγιστο πολιτικό ατόπημα
Την ίδια ώρα μπορεί η καρδιά της διαπραγμάτευσης να χτυπά στο Βερολίνο, ωστόσο ουδείς στην κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένος να αφήσει να καταλαγιάσει η σκόνη από τη χθεσινή κοινοβουλευτική μάχη για τη 13η σύνταξη, δεδομένου ότι η Ηρώδου Αττικού εκτιμά πως βγήκε πολλαπλά ωφελημένη. Αφενός παρά τις απειλές δεν έκανε πίσω και προχώρησε στη νομοθέτηση της ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων, αφετέρου η ΝΔ μετά το αίτημα για ονομαστική ψηφοφορία μετά και τις αντιδράσεις των δανειστών, με το «παρών» εκτιμάται ότι επιβεβαίωσε από μόνη της την πλήρη ταύτισή της με το Βερολίνο και το ΔΝΤ, τους ακραίους δηλαδή των δανειστών.
Κυβερνητική πηγή από τις Βρυξέλλες χαρακτήριζε «πολιτικό ατόπημα» και «γκάφα ολκής» την αλλαγή στάσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τονίζοντας πως «εκτέθηκε ανεπανόρθωτα και διέπραξε τεράστιο πολιτικό λάθος, υπερθεματίζοντας τη γερμανική ένταση». Παραδοχόμενη η ίδια πηγή την «καλή στάση που τήρησε το ΠΑΣΟΚ», εκτίμησε πως «η στάση της ΝΔ θα είναι ένα θέμα που θα απασχολήσει και στο μέλλον το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεδομένων των διαφωνιών που εκφράστηκαν στην Κοινοβουλευτική της Ομάδα».