«Η ελληνική δικαιοσύνη δεν σπαράσσεται, απονέμεται εύρυθμα και χωρίς παρεμβάσεις από ευσυνείδητους λειτουργούς», απαντά ο υπουργός Δικαιοσύνης, Νίκος Παρασκευόπουλος, με αφορμή τις ανακοινώσεις κομμάτων της αντιπολίτευσης περί παραβίασης της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης σχετικά με την πειθαρχική καταδίκη του προϊσταμένου της Εισαγγελίας Εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου, η οποία τον κατέστησε «έκπτωτο».

Ο υπουργός μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «αυτοί που αντιδρούν αβάσιμα, με επιλεκτικές συνηγορίες και αμετροέπεια, οι ίδιοι ταυτόχρονα αναφέρονται σε «θύελλα αντιδράσεων». Το φαινόμενο μοιάζει να κινείται μεταξύ αυτοεκπληρούμενης προφητείας και φάρσας».

Αναλυτικά η δήλωση του υπουργού Δικαιοσύνης Νίκου Παρασκευόπουλου έχει ως εξής:

«Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή κάποια αρμόδια στελέχη της αντιπολίτευσης στηλιτεύουν το Υπουργείο Δικαιοσύνης ότι παραβιάζει την ανεξαρτησία της. Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο το στηλιτεύουν ότι είναι απόν και άπραγο, τη στιγμή που η δικαιοσύνη σπαράσσεται.

Κατά τις τελευταίες ημέρες η καταστροφολογία έχει ως αφορμή την είδηση για επιβολή πειθαρχικής ποινής σε Εισαγγελέα του Εφετείου Αθηνών. Υπενθυμίζω ότι:

Η αναφερόμενη ποινή στηρίχθηκε στην απόφαση του αρμόδιου οργάνου, απαρτιζόμενου από 9 ανώτατους δικαστές που ορίζονται με κλήρωση.

  • Η άσκηση της πειθαρχικής αγωγής από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, σύμφωνα με την κατά νόμο αρμοδιότητά του έλαβε χώρα 16/2/2016 και η έφεση ασκήθηκε 1/7/2016. Είναι ολοφάνερο ότι και οι ημερομηνίες διαψεύδουν κάθε κακόβουλο συσχετισμό της είδησης με πρόσφατες εξελίξεις και με δήθεν επίκαιρες συμπαιγνίες κυβέρνησης-δικαιοσύνης.
  • Η καταγραφή πειθαρχικών ευθυνών δικαστικών λειτουργών, αφορά εξαιρέσεις, που φυσικά δεν μπορούν να λείπουν τελείως. Η καταδίκη ενός λειτουργού εφόσον δεν οδηγεί σε έκπτωση δεν τον καθιστά αποσυνάγωγο, αλλά απλώς αντιμετωπίζει αναλογικά μια συγκεκριμένη παρεκτροπή. Αυτό που εκπλήσσει όμως εδώ είναι το εξής: ενώ οι πειθαρχικές ευθύνες, αναζητούμενες είτε από τον Υπουργό είτε το συχνότερο με βάση δικαστική πρωτοβουλία, αφορούν αρκετές περιπτώσεις, τα κόμματα της αντιπολίτευσης αντιδρούν επιλεκτικά: Επικεντρώνονται σε ορισμένες περιπτώσεις και δεν διστάζουν για χάρη τους να στιγματίζουν τη δικαιοσύνη γενικότερα και τελείως ατεκμηρίωτα για δήθεν υπόγειες επαφές με την κυβέρνηση, συμμετοχές σε ιδιοτέλεια κλπ.

Με δυο λόγια: αυτοί που αντιδρούν αβάσιμα, με επιλεκτικές συνηγορίες και αμετροέπεια, οι ίδιοι ταυτόχρονα αναφέρονται σε «θύελλα αντιδράσεων». Το φαινόμενο μοιάζει να κινείται μεταξύ αυτοεκπληρούμενης προφητείας και φάρσας.

Για πολλοστή φορά επισημαίνω ότι η ελληνική δικαιοσύνη δεν σπαράσσεται, απονέμεται εύρυθμα και χωρίς παρεμβάσεις από ευσυνείδητους λειτουργούς. Δομικό της πρόβλημα, κατά βάση σωρευμένο από το παρελθόν, είναι οι καθυστερήσεις. Αυτή τη στιγμή γίνεται με πολύπλευρη και σε βάθος χρόνου προσπάθεια επιτάχυνσής της, η οποία ελπίζουμε να επιτευχθεί με τη στήριξη όλων».