«Οι σοβαρές, θετικές, μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση καθίστανται εφικτές μόνον όταν, εκτός από τον κατάλληλο σχεδιασμό και προγραμματισμό τους, εφαρμόζονται υπό όρους συνέχειας και διάρκειας. Ειδάλλως, παραμένουν οιονεί “ημιτελείς συμφωνίες” των εμπνευστών τους, οι οποίες, εκτός του ότι αποβαίνουν σε βάρος της όποιας υστεροφημίας τους, επιβαρύνουν δραματικά τις χρόνιες παθογένειες της Δημόσιας Διοίκησης, με όλες τις συνέπειες για την κοινωνία, την οικονομία και τους δημοκρατικούς θεσμούς».
Αυτό τόνισε, μεταξύ άλλων ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος στον χαιρετισμό του κατά την έναρξη του συνεδρίου με θέμα «Μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση και ανάπτυξη: εμπειρίες και προτάσεις» που διεξάγεται στο κτίριο του Κοινοβουλίου με πρωτοβουλία του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Ο Προκόπης Παυλόπουλος υπογράμμισε ότι ορισμένες από τις διοικητικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες επιχειρούνται τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας υπό το καθεστώς “Μνημονίων” ή “Προγραμμάτων”, «θα έπρεπε να έχουν δρομολογηθεί και περατωθεί με δική μας, πρωτοβουλία, ως μάλλον αυτονόητες».
Όπως εξήγησε, οι κατάλληλα σχεδιασμένες και προγραμματισμένες μεταρρυθμίσεις στη Δημόσια Διοίκηση μπορούν να οδηγήσουν αφενός σε δραστική μείωση του κόστους λειτουργίας της κρατικής μηχανής, «δίχως μάλιστα, να θίγεται η αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία της», αφετέρου στην πάταξη της γραφειοκρατίας και της «δίδυμης αδελφής της», της διαφθοράς.
Ο Πρόεδρος συνέστησε να συνδεθεί η εκστρατεία καταπολέμησης της διαφθοράς με τη δραστική μείωση του κόστους λειτουργίας της κρατικής μηχανής διότι, όπως εξήγησε, «αποτελεί κοινό τόπο ότι το δημοσιονομικό κόστος της διαφθοράς, κυρίως στην χώρα μας, είναι εξαιρετικά υψηλό, ενώ παράλληλα, λειτουργεί ανασταλτικά στην όλη διαδικασία ανάπτυξης, αφού πλήττει καίρια την κάθε μορφής αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας».
Συμπλήρωσε, τέλος, ότι η πάταξη της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς επενεργούν ευεργετικά προς την εμπέδωση ενός κλίματος «φιλικότητας» μεταξύ των στελεχών των δημόσιων υπηρεσιών και των διοικουμένων, φυσικών ή νομικών προσώπων, «κλίμα, το οποίο είναι απαραίτητο για την αποτελεσματική και αποδοτική λειτουργία της κρατικής μηχανής και για την ουσιαστική δημοκρατική νομιμοποίησή της, αλλιώς δημιουργούνται φαινόμενα καταπίεσης που δεν συνάδουν με το δημοκρατικό πολίτευμα».
