Ο έλληνας πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Β. Σόιμπλε ως αποδιοπομπαίο τράγο για την κατάσταση στην Ελλάδα και ελπίζει ότι έτσι θα συσπειρώσει το κόμμα του, υποστηρίζει η Die Welt. Θα γίνουν τελικά φίλοι σε πολιτικό επίπεδο ο Αλέξης Τσίπρας και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; Ως γνωστόν ο γερμανός υπουργός Οικονομικών θεωρεί λάθος την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και μάλιστα λάθος που διορθώνεται. Από την πλευρά του ο έλληνας πρωθυπουργός καταλογίζει στον Β. Σόιμπλε ότι τον έχει καθιερώσει στα ευρωπαϊκά δημοσιονομικά ως επικίνδυνο διαχειριστή, καθιστώντας τον την ίδια στιγμή σημείο αναφοράς στις αντιπαραθέσεις εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Η διαμάχη αυτή έγινε σαφής και στο άρθρο του έλληνα πρωθυπουργού στον ελληνικό τύπο το περασμένο Σάββατο, στο οποίο ο Αλέξης Τσίπρας σημειώνει: «Ο συνδυασμός της λιτότητας και της ξενοφοβίας, ενισχυμένης μάλιστα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις, δημιουργεί το περιβάλλον για την ενίσχυση της ακροδεξιάς στην Ευρώπη». Ο πρωθυπουργός δεν αναφέρει βέβαια σε αυτά τα συμφραζόμενα το όνομα του γερμανού υπουργού, αναφέρει το δημοσίευμα, όπως αναμεταδίδει η Deutsche Welle. Όμως από ελληνική σκοπιά κανείς άλλος πολιτικός δεν συμβολίζει καλύτερα τις απαιτήσεις για όλο και περισσότερα μέτρα λιτότητας και μεταρρυθμίσεις απ’ ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Όλα αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά. Το νέο στοιχείο είναι ωστόσο ότι ο Αλ. Τσίπρα αποδίδει, όπως όλα δείχνουν, στον Β. Σόιμπλε μερίδιο της ευθύνης για την ενίσχυση της ακροδεξιάς στο ευρωπαϊκό πολιτικό τοπίο.

Παραπαίει η ελληνική οικονομία

Το γεγονός αυτό προκαλεί μάλλον έκπληξη σε πολλούς στη Γερμανία, μιας και οι υποχωρήσεις των Ευρωπαίων ως προς τα οικονομικά έναντι της Ελλάδας θεωρούνται ένας από τους λόγους για την ενίσχυσης του λαϊκιστικού κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία». Ο Αλέξης Τσίπρας αναζητεί ένα αποδιοπομπαίο τράγο για την άσχημη κατάσταση, στην οποία βρίσκεται όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και πολλές άλλες χώρες στην ΕΕ. Κατά την άποψή του κανένας δεν δείχνει πιο κατάλληλος από τον Β. Σόιμπλε. (…) Μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει πλέον ρεαλιστική εικόνα της κατάστασης στην Ελλάδα, η οποία λίγο πριν τη συμπλήρωση ενός χρόνου του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία σίγουρα δεν είναι ευχάριστη. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται στο ίδιο σημείο όπου βρίσκονταν όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας. Ίσως και σε χειρότερο. Ως προς τα δημοσιονομικά πάντως η κατάσταση επί Τσίπρα είναι χειρότερη από ότι επί Σαμαρά. Επί πρωθυπουργίας Αντώνη Σαμαρά η χώρα βρίσκονταν κοντά στην επιστροφή της στις αγορές, με τη βοήθεια των εταίρων της. Η τρόικα θα εγκατέλειπε τη χώρα, αν και οι έλεγχοι θα συνεχίζονταν σε μικρότερο επίπεδο, αλλά με λιγότερες αρμοδιότητες. Επί πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα ωστόσο οι ελεγκτές θα παραμείνουν στη χώρα για τρία ακόμα χρόνια, μιας και ο πρωθυπουργός από κοινού με τον υπουργό Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη έφεραν, με τον τρόπο διαπραγμάτευσής τους, τη χώρα σε οριακή θέση.

Ελπίδες για συσπείρωση μέσω ενός εξωτερικού εχθρού

Παρόλα αυτά όμως ο Αλέξης Τσίπρας επανεξελέγη. Στο μεταξύ όμως έχει απολέσει σημαντικό τμήμα της κοινοβουλευτικής του ομάδας και κυβερνά με μόλις τρεις ψήφους πλειοψηφία στο κοινοβούλιο. Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ βράζει στο εσωτερικό. (..) Ο πρωθυπουργός αναζητεί συμμάχους μέσα στο κόμμα του. Η αντιπαράθεση με έναν, ακόμα και φανταστικό εχθρό, από το εξωτερικό θεωρείται συχνά, και όχι μόνο στην Ελλάδα, το κατάλληλο μέσο. Για τον Αλέξη Τσίπρα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι προφανώς το ιδανικό πρόσωπο, ακριβώς επειδή ο γερμανός πολιτικός αμφισβητεί ανοιχτά τις ελληνικές προθέσεις για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Β. Σόιμπλε διατύπωσε στις Βρυξέλλες με τον πλέον σαφή τρόπο την άποψή του για την πρόταση Τσίπρα να μείνει εκτός το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα. Τέτοιου είδους δηλώσεις δεν είναι «προς το ελληνικό συμφέρον», είπε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και γελώντας ειρωνικά αναφέρθηκε στην παροιμία σύμφωνα με την οποία «η στάμνα δεν πρέπει να πηγαίνει στην πηγή μέχρι να σπάσει» εννοώντας ότι όποιος το παρακάνει, στο τέλος την πατάει. Η στάμνα ή καλύτερα ο Αλέξης Τσίπρας έλαβε το μήνυμα. Και τώρα το χρησιμοποιεί για να συσπειρώσει το κόμμα του.