Έκπληξη και κραδασμούς προκάλεσαν στην κυβέρνηση οι αναφορές του υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου σε συνέντευξη Τύπου, ο οποίος εξέφρασε επιφυλάξεις για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και έθεσε εαυτόν στη διάθεση του πρωθυπουργού.
Το πλήρες κείμενο της ομιλίας ακολουθεί:
«Στη Θεσσαλονίκη έγινε την περασμένη Πέμπτη συζήτηση για τη συνένωση των δυνάμεων του ΕΣΥ στη βόρεια Ελλάδα και πήγε εξαιρετικά καλά, τόσο από πλευράς ουσίας, όσο και από την πλευρά της αντιμετώπισής της από τους πολίτες. Μάλιστα, πήγε καλύτερα από ό, τι στην αντίστοιχη συνάντηση της Μ.Τρίτης για την Αθήνα και τον Πειραιά. Αξιοποιήσαμε δηλαδή, στη δεύτερη φάση της διαβούλευσης την εμπειρία της πρώτης. Η τρίτη φάση της διαβούλευσης θα γίνει την Παρασκευή για τις περιοχές της Θεσσαλίας, Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας.
Ξεκαθάρισα ευθαρσώς, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων, πως αν δεν εξορθολογήσουμε το σύστημα των υποδομών του ΕΣΥ, αν δεν ενώσουμε τις δυνάμεις του, αν δεν μειώσουμε τη σπατάλη, αν δεν αυτοσυγκρατηθούμε, τότε την 1/1/2012 το υπουργείο Υγείας, με οποιονδήποτε υπουργό οποιασδήποτε κυβέρνησης, δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει το 40% των νοσοκομείων με ό, τι αυτό συνεπάγεται.
Το παλεύουμε. Και τα στοιχειά που διαθέτουμε για το 1οτετράμηνο του 2011 δείχνουν, πως πηγαίνουμε αρκετά καλά. Ο αγώνας, όμως, αυτός πρέπει να αφορά κι όλους τους μετέχοντες στο χώρο της Υγείας. Χρειάζεται συνεισφορά από όλες τις πλευρές. Ακόμη και η φαινομενικά μικρότερη ενέργεια, αθροιζόμενη, διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο, ενώ από μόνη της έχει σπουδαίο συμβολικό χαρακτήρα. Πρέπει να συνεννοηθούμε, αλλά και να συντονιστούμε όλοι στην κοινή προσπάθεια, κι αυτό πολλές φορές δεν γίνεται.
Ας δώσω δύο πρόσφατα παραδείγματα: α) Ένας μη ασφαλισμένος, προσέρχεται στο Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός» το περασμένο Σάββατο, κάνει μία σειρά εξετάσεων, του δίνουν φάρμακα, υλικά, ζητά να πληρώσει και του λένε : « μα είναι Σάββατο, φύγετε, δεν πειράζει!!». Μας έδωσε όλα τα ονόματα και τις ειδικότητες των γιατρών που τον εξέτασαν. Παρ’ ότι το έχουμε διευκρινίσει στους διοικητές πολλές φορές, σήμερα ο Γ.Γ. του ΥΥΚΑ, κ. Πολύζος αναγκάζεται, να εκδώσει εγκύκλιο περί μη εφαρμογής επί του θέματος της θεωρίας των αλλότριων καθηκόντων, πως επιτρέπεται δηλαδή τη διοικητική εργασία της είσπραξης κατά τη διάρκεια της εφημερίας να την κάνει και ένας γιατρός. β) Στο νοσοκομείο των Σερρών, ο διοικητής εντόπισε υπάλληλο στα μαγειρεία να αφαιρεί υλικά από αυτά και να τα εμπορεύεται σε τιμές που «χτυπούσαν την αγορά». Φυσικά και έγινε αυτό που επιβάλει ο νόμος και καλώ τη διοίκηση της 4ης ΥΠΕ να τελειώσει το θέμα, αλλά πρόκειται για μία περίπτωση όπως με ενημερώνουν ανάμεσα στις πολλές. Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου ήταν ότι είχε τυπώσει και μπιλιέτο! Πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί λοιπόν για να αλλάξουμε τα δεδομένα του ΕΣΥ, προστατεύοντας τους Έλληνες φορολογουμένους και προασπίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών στο εθνικό σύστημα υγείας.
Να μου επιτραπεί όμως τώρα να γυρίσω σελίδα. Ο κανόνας της συλλογικής μάχης για τη σωτηρία της χώρας, πρέπει να διαπνέει οριζοντίως όλους μας στην κυβέρνηση, διότι μόνο εάν επιτύχουμε όλοι μαζί, αφενός θα έχουμε κάνει το καθήκον μας απέναντι στην πατρίδα και αφετέρου θα έχουμε προστατεύσει τους βασικούς της θεσμούς, όπως π.χ. το Ε.Σ.Υ. Η χώρα μάχεται για να κερδίσει την τελευταία της ευκαιρία, προκειμένου η κρίση να μην μετατραπεί σε κατάρρευση και κατάπτωση.
Δίνουμε έναν πόλεμο σε καιρό ειρήνης, έναν ιδιόρρυθμο πόλεμο και πρέπει να τον κερδίσουμε. Οι ημέρες που περνάμε είναι κρίσιμες. Πρέπει να άρουμε αμέσως τις λανθασμένες εντυπώσεις που έχουν δημιουργηθεί εκτός συνόρων και πρέπει να συνειδητοποιήσουμε εντός συνόρων πως ο αγώνας που έχουμε είναι μπροστά. Διανύσαμε, βέβαια, μια σημαντική πορεία, αλλά πολλές και βασικές μάχες είναι ακόμη προ των πυλών και μία από τις πιο κρίσιμες δίνεται αυτές τις μέρες.
Πρέπει να πολεμήσουμε ομόφωνοι, ορκισμένοι, δυνατοί και αποφασισμένοι. Μνημονεύω εδώ τη φράση του Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου, πως θα συνεχίσει την μάχη με όσους έχουν πάρει την απόφαση να παλέψουν μαζί του. Ενοχικές στάσεις και αμφισημίες δεν χωρούν. Ο επαναπροσδιορισμός των μαχητών στην πρώτη γραμμή πρέπει να γίνει σήμερα, κατά κυριολεξία. Δεν πρέπει να χαθεί άλλος χρόνος. Οφείλουμε με τις πολιτικές μας, να καλύψουμε τα ελλείμματα που εμφανίζονται ήδη στην εκτέλεση του προϋπολογισμού του 2011. Ακόμη και με ορισμένες οριζόντιες πολιτικές.
Επανειλημμένα με δημόσιες παρεμβάσεις μου έχω πει, πως δεν πρέπει να οργανώνουμε την πορεία μας με κλειστές βεβαιότητες. Θα κάνουμε ό,τι και αν χρειασθεί η χώρα και οι πολίτες της. Προφανώς και δεν εννοώ να θιγούν οι συνταξιούχοι και οι χαμηλόμισθοι. Αλλά πέραν αυτών, δεν θα πρέπει να εξαιρεθεί κανείς. Ανέφερα ήδη στο Υπουργικό Συμβούλιο της 15ης Απριλίου 2011, πως οι προσλήψεις στο Δημόσιο από 1 προς 5 πρέπει να γίνουν 0 προς 5, με ελάχιστες αναγκαίες εξαιρέσεις. Θα κάνουμε ό, τι χρειάζεται η χώρα, αυτός πρέπει να είναι ο κανόνας με τον οποίο θα εξειδικευθούν οι πολιτικές μας για το 2011, καθώς και για το μεσοπρόθεσμο σχέδιο 2012 – 2015, αλλά και για τις αποκρατικοποιήσεις. Με αυτά τα δύο κείμενα, αλλά και με τα μέτρα συμπλήρωσης των εσόδων για το 2011, καθώς και με τον πεντακάθαρο λόγο με τον οποίο πρέπει να τα συνοδεύσουμε, οφείλουμε να απευθυνθούμε προς όσους μας ακούν εντός και εκτός συνόρων. Δηλαδή πρέπει να αρθρώνουμε έναν πολιτικό λόγο για όλα τα ακροατήρια.
Ταυτοχρόνως, πρέπει να εξασφαλίσουμε τη σύνδεσή μας, με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, που οικοδομήθηκε τον Μάρτιο του 2011. Ακόμη και αν χρειαστεί να συμφωνήσουμε σε νέο κείμενο προτεραιοτήτων. Και πάντως, όλα τα σχετικά κείμενα, όπως π.χ. την επικαιροποίηση του υπάρχοντος μνημονίου πρέπει να τα υπογράφουν όλα τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου και όχι μόνο ο υπουργός Οικονομικών όπως γίνεται σήμερα. Το συνολικό αυτό σχέδιο θα επιτρέψει τη συναρμολόγηση και άλλων επιμέρους στρατηγικότερων πολιτικών ή κινήσεων μας. Με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Μόνο αυτή η ασφαλής πολιτική, η σίγουρη και η αποτελεσματική, που θεμελιώνεται στη δράση μας, στην Ε.Ε. και στην Ευρωζώνη, μπορεί να άρει το φόβο που έχουν οι πολίτες για το μέλλον της χώρας, καθώς και για το δικό τους μέλλον. Και ακόμη, μόνο αυτή η ασφαλής πολιτική μπορεί να διασφαλίσει το μέλλον των κοινωνικών κατακτήσεων και να τις κατοχυρώσει οριστικά απέναντί στη λαίλαπα της κρίσης.
Προφανέστατα όλες αυτές οι δράσεις πρέπει να συναρμολογούνται με τη θεμελίωση της εφαρμογής των αναπτυξιακών μας προτεραιοτήτων. Με τους άξονες αυτής της πολιτικής πρέπει να ταυτιστούν όσοι θα δώσουν την κρίσιμη μάχη, εδώ και τώρα. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια να χαθεί ούτε μία ημέρα. Εκτός συνόρων είναι πολλοί αυτοί που, στηριζόμενοι στις ανεπάρκειες, την αμηχανία μας, τη στάση ορισμένων ενώσεων του κοινωνικού χώρου, καθώς και τη στάση ορισμένων κόμματων της αντιπολίτευσης, μιλούν για δήθεν απροθυμία των Ελλήνων να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους. Κρύβεται έτσι το βασικό και το ουσιώδες: πως ο ελληνικός λαός με τον πιο σαφή τρόπο στήριξε τις προσπάθειες αυτής της κυβέρνησης για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές, για την περικοπή της δημοσιονομικής σπατάλης και συνεισέφερε στην μεγάλη του πλειοψηφία τον οβολό του στον κοινό αγώνα. Έκδηλη επιβράβευση αυτής της προσπάθειας ήταν η στάση των πολιτών στις περιφερειακές εκλογές του Νοεμβρίου του 2010.
Για να σταλεί λοιπόν το απαραίτητο μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, πρέπει το σχετικό σχέδιο νόμου, με τις πολιτικές που προαναφέρθηκαν, να ψηφιστεί μέσα από δημιουργική κοινοβουλευτική διαδικασία, όπου θα κατατεθούν στους βουλευτές όλα τα στοιχεία που αφορούν την οικονομική κατάσταση της χώρας και που για την ψήφιση του όμως θα πρέπει να ζητήσουμε αυξημένη πλειοψηφία. Τα 3/5 ή τα 2/3 της Βουλής μπορούν να αποτελέσουν όχι βέβαια τη συνταγματική ( τέτοιο ζήτημα δεν τίθεται ), αλλά τη διευρυμένη πολιτική νομιμοποίηση του σχεδίου νόμου.
Αυτό επιβάλλει το συμφέρον της χώρας, αυτό θα αποτελέσει την πιο βροντερή απάντηση όλων μας, πως οι Έλληνες και οι Έλληνιδες παλεύουν να ξεπεράσουν τις δραματικές αυτές περιστάσεις και πως οι προσπάθειες τους δεν περιορίζονται από κομματικές αγκυλώσεις και από τη ζημιογόνα πόλωση που χαρακτηρίζει εδώ και πολλές δεκαετίες το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Όποιος αντιλαμβάνεται την τραγικότητα των περιστάσεων, δεν μπορεί παρά να συμφωνεί με την ανάγκη να σφυρηλατηθεί η ενότητα όλων των δυνάμεων της πατρίδας.
Ό, τι είναι να κάνουμε, ας το κάνουμε λοιπόν σήμερα, τώρα. Στη λογική αυτής της στρατηγικής είμαι στρατιώτης από την πρώτη στιγμή. Και δίνω και θα δίνω όσες δυνάμεις διαθέτω. Σε νεφελώδεις και αντιφατικές πολιτικές πάντως, δεν νομίζω πως έχω θέση. Σε κάθε περίπτωση είμαι στη διάθεση του Πρωθυπουργού».
