Ψηφίστηκε από την Ολομέλεια της Βουλής στο σύνολό του και κατά πλειοψηφία, το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντοςμε τίτλο «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις». Υπενθυμίζεται ότι το νομοσχέδιο είχε ήδη ψηφιστεί επί της αρχής και κατά άρθρο στις 10 Μαρτίου 2011.

Με το νέο νόμο δημιουργείται εθνικό σύστημα προστατευόμενων περιοχών, με την ενσωμάτωση όλων των κατηγοριών προστασίας, την εναρμόνιση με το κοινοτικό πλαίσιο και την απλοποίηση των διαδικασιών χαρακτηρισμού. Επίσης, αποσαφηνίζεται το καθεστώς και οι επιτρεπόμενες χρήσεις στις περιοχές προστασίας.

Εισάγονται προστατευτικές ρυθμίσεις για το σύνολο του φυσικού χώρου, ώστε να επιτευχθεί ικανοποιητικό επίπεδο αναχαίτισης της καταστροφής των ευαίσθητων οικοσυστημάτων, των μικρών υγροτόπων, των ακτών και του θαλάσσιου περιβάλλοντος.

Εντάσσονται σε σαφές και σύγχρονο καθεστώς προστασίας τα σημαντικά, αλλά και τα ενδημικά είδη, εκείνα δηλαδή τα ζώα και φυτά που υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα. Προστατευτικές ρυθμίσεις εισάγονται για τους γενετικούς πόρους και για τις αυτόχθονες φυλές αγροτικών ζώων και φυτών που αποτελούν πολύτιμα συστατικά της αγροτικής βιοποικιλότητας.
Αξιοποιείται η επιστημονική γνώση, με πρόβλεψη για ενοποίηση και ολοκληρωμένη επεξεργασία των επιστημονικών και χωρικών δεδομένων που προκύπτουν.

Προβλέπονται κίνητρα για την προστασία της βιοποικιλότητας, καθώς και ποινικές κυρώσεις για όσους εσκεμμένα υποβαθμίζουν το φυσικό περιβάλλον.

Περιορίζει τη δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές του Δικτύου Natura.

Ο νέος νόμος δεν τροποποιεί απλώς διάσπαρτες διατάξεις για την προστασία ειδών και βιοτόπων που ίσχυαν μέχρι σήμερα.

Αποτελεί θεμέλιο για την οικοδόμηση μιας ολοκληρωμένης, αποτελεσματικής, καινοτόμου και διαφανούς πολιτικής για τη θεσμική προστασία και διαχείριση της βιοποικιλότητας, καθώς και για την επιστημονική έρευνα.

Βρίσκεται όμως και στην «καρδιά» του στόχου της Κυβέρνησης για πράσινη ανάπτυξη, καθώς αποδεικνύει πως η ολοκληρωμένη διατήρηση και διαχείριση του φυσικού μας πλούτου, όχι απλώς δεν αντιστρατεύεται την οικονομική δραστηριότητα, αλλά αντίθετα αποτελεί θεμέλιο για μια πραγματικά βιώσιμη οικονομία.