Η Κομισιόν εξετάζει το ενδεχόμενο να συμπεριλάβει στο κείμενο της εμπορικής συμφωνίας Ε.Ε.-Mercosur ένα ουσιαστικό κεφάλαιο για το εμπόριο και την αειφόρο ανάπτυξη, το οποίο θα αφορά την περιβαλλοντική προστασία.
Αυτή ήταν η απάντηση του Επιτρόπου Εμπορίου κ. De Gucht σε ερώτηση του ευρωβουλευτή των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλη Τρεμόπουλου για τους κινδύνους σχετικά με την υπό διαπραγμάτευση εμπορική συμφωνία.
Η Ε.Ε. έχει στις προτεραιότητές της την ολοκλήρωση της εμπορικής συμφωνίας με τις 4 νοτιοαμερικανικές χώρες που συγκροτούν το μπλοκ Mercosur, δηλαδή τη Βραζιλία, την Αργεντινή, την Ουρουγουάη και την Παραγουάη.
Ευρωπαϊκές οργανώσεις αγροτών αλλά και επίσημες εκθέσεις εμπειρογνωμόνων για λογαριασμό της Κομισιόν έχουν προειδοποιήσει πως μια βιαστική συμφωνία θα μπορούσε να έχει σημαντικές αρνητικές επιπτώσεις στον αγροτικό τομέα της Ευρώπης, στην προστασία των δασών και της βιοποικιλότητας στις χώρες αυτές, καθώς και αυξημένους κινδύνους για την ποιότητα των τροφίμων που θα εισάγει η Ε.Ε.
Στην απάντησή της η Κομισιόν αποφεύγει να τοποθετηθεί για ενδεχόμενα μέτρα προστασίας των Ευρωπαίων αγροτών και της διατροφικής ασφάλειας της Ευρώπης.
Διευκρινίζει όμως ότι στη Συμφωνία θα ενσωματωθούν ειδικές αναφορές για την προστασία των φυσικών πόρων και πως δεν θα υπάρξει καμία ελαστικότητα στις προδιαγραφές ασφάλειας τροφίμων που ισχύουν σήμερα στην ΕΕ για τα τρόφιμα που θα εισάγονται από τις χώρες της Mercosur.
Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος δήλωσε σχετικά ότι η Ευρώπη χρειάζεται να δείξει πως έχει αντλήσει τα σωστά συμπεράσματα από την αχαλίνωτη φιλελευθεροποίηση του παγκόσμιου εμπορίου τη δεκαετία του ΄90 και ότι έχει πλέον την πολιτική βούληση να αξιοποιήσει την πολιτική και οικονομική της δύναμη για να μην υπάρχουν επιπτώσεις στους αγροτικούς πληθυσμούς και τους φυσικούς πόρους των χωρών που ωθούνται σε ακόμη εντονότερο εξαγωγικό προσανατολισμό.
Συμπλήρωσε ότι χρειάζονται σαφείς και δεσμευτικές εγγυήσεις για όσους Ευρωπαίους αγρότες κινδυνεύσουν να πληγούν από τέτοιες συμφωνίες και βέβαια να μην υπάρχει η παραμικρή έκπτωση στις προδιαγραφές ασφάλειας και ποιότητας των τροφίμων.
Το διεθνές εμπόριο δεν πρέπει να υπονομεύει τη διατροφική ανεξαρτησία κάθε ηπείρου και την ανάγκη να μπορεί να στηρίζεται σε δική της παραγωγή για να καλύπτει τη διατροφή των κοινωνιών της.
Ζήτησε τέλος να υπάρξει ρητή απαγόρευση εισαγωγών από γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες.
