Τρία είναι τα διακυβεύματα που προκύπτουν από την εκλογή νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ σύμφωνα με την υποψήφια για την προεδρία του κόμματος, Άννα Διαμαντόπουλου. Όπως αναφέρει σε άρθρο της στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ενόψει τον εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πρώτο και σημαντικότερων όλων είναι ότι «με την ψήφο μας δεν επιλέγουμε απλά αρχηγό κόμματος, ούτε καν αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Επιλέγουμε τον επόμενο πρωθυπουργό, δηλαδή πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που έχει όραμα και σχέδιο για την Ελλάδα του σήμερα. Και βεβαίως τις δυνατότητες να πάρει και να κρατήσει το τιμόνι της χώρας στα χέρια του».
Δεύτερο διακύβευμα, σύμφωνα με την κ. Διαμαντοπούλου είναι «η αποφυγή και αποτροπή αντιλήψεων και πρακτικών, που εισήγαγε πολιτικά, κομματικά και βεβαίως κυβερνητικά ο ΣΥΡΙΖΑ στον δημόσιο βίο της χώρας». «Η “συριζοποίηση” του ΠΑΣΟΚ αποτελεί από τους μεγαλύτερους κινδύνους, δηλαδή να το κρατήσει στάσιμο και θα του αφαιρέσει εξαρχής την ευκαιρία και τη δυνατότητα ν’ αλλάξει πορεία, ώστε να γίνει πρώτη πολιτική δύναμη και να κυβερνήσει τη χώρα» τονίζει στο η κ. Διαμαντοπούλου.
Το τρίτο διακύβευμα της εκλογής, προσθέτει η κ Διαμαντοπούλου, «είναι o ίδιος ο χαρακτήρας του Κινήματος μας… Σήμερα, μετά τον δεκαπενταετή πολιτικό του παραμερισμό, έχει τη μεγάλη ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει ξανά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Αυτό για να γίνει, πέραν των προγραμματικών και πολιτικών προϋποθέσεων απαιτεί ένα κόμμα ανοιχτό, συμμετοχικό και διαδικτυακό και προϋποθέτει την αλλαγή της νοοτροπίας του «μικρού και κλειστού» κόμματος, που καλλιέργησε τα τελευταία χρόνια».
Ακολουθεί το άρθρο της Α. Διαμαντοπούλου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:
Με αφετηρία την διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας το ΠΑΣΟΚ οφείλει να μετεξελιχθεί άμεσα σε ανοιχτό και αντιπροσωπευτικό κόμμα των δημοκρατικών πολιτικών ρευμάτων και κυρίως όλων των κοινωνικών δυνάμεων της εργασίας, που εκφράζει ιστορικά. Για να το πετύχει η νέα ηγεσία του είναι σημαντικό να έχει τον ορίζοντα και την εμπειρία του τι σημαίνει ανοιχτό, δημοκρατικό και νικηφόρο Κίνημα, που μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα τον 21ο αιώνα.
Από την καθημερινή μου επαφή με τους πολίτες και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής σ΄όλη την Ελλάδα προκύπτουν τρία διακυβεύματα γύρω από τα οποία εντείνεται και θα κορυφωθεί το ενδιαφέρον της εκλογή της ηγεσίας του.
Πρώτο και το σημαντικότερο όλων, ότι με την ψήφο μας δεν επιλέγουμε απλά αρχηγό κόμματος, ούτε καν αρχηγό Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Επιλέγουμε τον επόμενο πρωθυπουργό, δηλαδή πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ που έχει όραμα και σχέδιο για την Ελλάδα του σήμερα. Και βεβαίως τις δυνατότητες να πάρει και να κρατήσει το τιμόνι της χώρας στα χέρια του.
Ο κόσμος που ακούει ξανά και προσβλέπει στο ΠΑΣΟΚ προσδοκά αυτή τη προοπτική η οποία δυναμώνει μετά την αποτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη και την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Επιζητεί και θέλει πειστικό, σύγχρονο και ρεαλιστικό λόγο και σχέδιο για την ανάταξη και την ενδυνάμωση της κοινωνίας και της χώρας. Ενδιαφέρεται πρωτίστως να μιλήσουμε και να προτείνουμε λύσεις για τα δικά του προβλήματα και όχι ν’ ακούσει μια συζήτηση για τα δικά μας προβλήματα και μάλιστα του παρελθόντος. Γι’ αυτό είμαι απολύτως σίγουρη και γι’ αυτό στο μεγαλύτερο μέρος της καμπάνιας μου επιλέγω να μιλώ προγραμματικά για την κοινωνία και την χώρα, στο παρόν και στο μέλλον.
Δεύτερο διακύβευμα είναι η αποφυγή και αποτροπή αντιλήψεων και πρακτικών, που εισήγαγε πολιτικά, κομματικά και βεβαίως κυβερνητικά ο ΣΥΡΙΖΑ στον δημόσιο βίο της χώρας. Ο καταγγελτικός, μηδενιστικός, διχαστικός λόγος σε συνδυασμό με τις κομματικές πρακτικές της αλληλοεξόντωσης και των διαρκών διαιρέσεων δεν μπορεί να υπάρχει ως πρότυπο συνέχειας στο προοδευτικό κίνημα και βεβαίως στην ατζέντα της νοοτροπίας, της πολιτικής και των σχέσεων του ΠΑΣΟΚ.
Η “συριζοποίηση” του ΠΑΣΟΚ αποτελεί από τους μεγαλύτερους κινδύνους, δηλαδή να το κρατήσει στάσιμο και θα του αφαιρέσει εξαρχής την ευκαιρία και την δυνατότητα ν’ αλλάξει πορεία, ώστε να γίνει πρώτη πολιτική δύναμη και να κυβερνήσει την χώρα. Την ίδια στιγμή, αυτή η αρνητική εξέλιξη, αποτελεί την «κρυφή» ελπίδα της κυβέρνησης: να εξελιχθεί το ΠΑΣΟΚ σε πολιτικό ομοίωμα του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός στο οποίο οφείλει κατά κύριο λόγο την πολιτική της υπεροχή τα τελευταία χρόνια.
Το τρίτο σημαντικό διακύβευμα της εκλογής είναι o ίδιος ο χαρακτήρας του Κινήματος μας. Το ΠΑΣΟΚ καταξιώθηκε και πορεύτηκε στην ελληνική κοινωνία ως φορέας εθνικής εμβέλειας, με κοινωνική αναφορά συνολικά στον κόσμο της εργασίας και με πολυετή συμμετοχή στην διακυβέρνηση της χώρας. Σήμερα, μετά τον δεκαπενταετή πολιτικό του παραμερισμό, έχει την μεγάλη ευκαιρία να πρωταγωνιστήσει ξανά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Αυτό για να γίνει, πέραν των προγραμματικών και πολιτικών προϋποθέσεων απαιτεί ένα κόμμα ανοιχτό, συμμετοχικό και διαδικτυακό και προϋποθέτει την αλλαγή της νοοτροπίας του «μικρού και κλειστού» κόμματος, που καλλιέργησε τα τελευταία χρόνια».
