Υπό τον τίτλο «Οδικός χάρτης για την Κεντροαριστερά», ο νεοεκλεγείς ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Νίκος Φαραντούρης και η πρώην υπουργός και ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής Κατερίνα Μπατζελή, υπέγραψαν κοινό άρθρο στην εφημερίδα «Καθημερινή» με το οποίο κάνουν λόγο για την ανάγκη συγκρότησης ενός προοδευτικού πόλου.
Ειδικότερα, αναφερόμενοι στο μείζον ζήτημα της κλιματικής κρίσης δείχνουν ένα από τα πεδία στα οποία θα μπορούσαν οι δύο πλευρές να συνεργαστούν, κάνοντας λόγο για «ευθύνη των προοδευτικών – δημοκρατικών δυνάμεων να συνεργάζονται… μακριά από περιχαρακώσεις και εγωισμούς για όσα (πολλά) μπορούν να ενώσουν».
Θυμίζουμε ότι τόσο ο κ. Φαραντούρης όσο και η κα Μπατζελή βρέθηκαν στο συνέδριο του Αλέξη Τσίπρα, που για πολλούς θεωρείται ως η απαρχή της ώσμωσης των στελεχών του προοδευτικού χώρου. Το προσεχές διάστημα οι κοινές παρεμβάσεις στελεχών από τον ΣΥΡΙΖΑ και από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αναμένεται να πολλαπλασιαστούν, παρά το γεγονός ότι τόσο ο Στέφανος Κασσελάκης όσο και ο Νίκος Ανδρουλάκης ξορκίζουν τα σενάρια περί συνεργασία.
Πάντως, ο ευρωβουλευτής και η πρώην υπουργός Γεωργίας αναφέρουν με νόημα ότι: «Η ευρωπαϊκή πολιτική περιβάλλοντος και οι επιμέρους πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την προστασία της φύσης είναι ένα πεδίο που προσφέρεται για κοινές δράσεις, θέσεις και πρωτοβουλίες των δημοκρατικών – προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας. Διότι κοινό χαρακτηριστικό των προοδευτικών – δημοκρατικών δυνάμεων είναι η έγνοια για τις επόμενες γενιές και το συλλογικό καλό, μακριά από την αντίληψη της εφήμερης ευημερίας για ορισμένους. Δεν ισχυριζόμαστε ότι αυτό αποτελεί το μοναδικό ή το απολύτως ικανό κοινό σημείο επαφής των προοδευτικών δυνάμεων για συμπόρευση. Είναι όμως ένας κοινός παρονομαστής για σημαντικές πρωτοβουλίες που μπορούν να μετουσιωθούν σε νόμους, θεσμούς και πολιτικές και να οδηγήσουν σε συνέργειες προς όφελος της κοινωνίας, δίχως κατ’ ανάγκη ή ως προϋπόθεση την άρση της αυτοτέλειας των κομματικών σχηματισμών».
Προσθέτουν δε πως: «Στο νέο συντηρητικό πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στην Ευρώπη είναι ευθύνη των προοδευτικών – δημοκρατικών δυνάμεων να συνεργάζονται και να αξιώνουν ένα καλύτερο αύριο για τις επόμενες γενιές και την κοινωνία. Επειδή η Ε.Ε. οφείλει να έχει προμετωπίδα της την οικολογία και την περιβαλλοντική προστασία σε κάθε επιμέρους πολιτική και ασφαλώς στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ_, δεν μπορεί να «τσουβαλιάζει» συλλήβδην όλες τις χώρες ανεξαρτήτως ιδιαιτεροτήτων και ως εκ τούτου να στραγγαλίζει κάποιες έναντι κάποιων άλλων. Γι’ αυτό προτείνουμε οι χώρες που αποδεδειγμένα βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της κλιματικής κρίσης, με ερημοποίηση, θεομηνίες, ξηρασία, ξηροθερμία, τροπικότητα κτλ. (όπως η Ελλάδα), να μην αντιμετωπιστούν στην επόμενη ΚΑΠ οριζόντια και ισοπεδωτικά, αλλά με μεγαλύτερη ευελιξία και περισσότερους πόρους. Με άλλα λόγια, η ένθεση της περιβαλλοντικής πολιτικής και της κλιματικής κρίσης στην ΚΑΠ να γίνει από φαινομενικό μειονέκτημα, πλεονέκτημα για εξασφάλιση περισσότερων πόρων και μεγαλύτερης ευελιξίας».
Και καταλήγουν: «Στο νέο συντηρητικό πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται στην Ευρώπη, με την προστασία του περιβάλλοντος να επισκιάζεται από άλλες γεωστρατιωτικές προτεραιότητες, είναι ευθύνη των προοδευτικών – δημοκρατικών δυνάμεων να συνεργάζονται και να αξιώνουν κάθε φορά ένα καλύτερο αύριο για τις επόμενες γενιές και την κοινωνία, μακριά από περιχαρακώσεις και εγωισμούς για όσα (πολλά) μπορούν να ενώσουν. Η αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης με την κοινωνία σύμμαχο είναι ένα μόνο από αυτά και μπορεί να αποτελέσει τον ασφαλέστερο οδικό χάρτη της συνεργασίας των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς».
