Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία «επιδιώκει να επαναφέρει τη γνήσια πολιτική στο προσκήνιο». Αυτό αναφέρει στο προοίμιο του Καταστατικού του, το οποίο έχει καταρτιστεί και εγκριθεί αρκετό καιρό πριν ο Στέφανος Κασσελάκης αναλάβει να ηνία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τι συμβαίνει όμως όταν ο ίδιος ο πρόεδρος παραβαίνει το Καταστατικό του πολιτικού σχηματισμού που ηγείται; Πολύ απλά, οδηγείται σε όξυνση της αντιπαράθεσης με αυτούς που δεν είδαν με καλό μάτι την εκλογή του. Εκτός εάν αυτό επιδιώκει.
Και εξηγούμαστε: Βγήκε ο κ. Κασσελάκης την ημέρα που ανακοίνωνε τους τομεάρχες του και αφού υπογράμμισε πως «έχω καταβάλει κάθε προσπάθεια η σύνθεση να είναι όσο το δυνατόν ενωτική και διευρυμένη, με πυξίδα το μέλλον του προοδευτικού χώρου και της Σύγχρονης Αριστεράς», απείλησε μέσω ανάρτησης στο Facebook (σημεία των καιρών) πως «όποιος υπονομεύσει την ενότητα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, δεν θα έχει θέση σε μελλοντικά ψηφοδέλτια του κόμματος». Η προειδοποίηση πήγαινε προφανώς: 1) σε όσους βουλευτές επέλεξαν να μην υπερψηφίσουν τις αλλαγές προσώπων στις θέσεις – «κλειδιά» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, 2) προς όσους αρνήθηκαν να αναλάβουν τη θέση τομεάρχη που τους πρότεινε, 3) αλλά και προς όσους αμφισβητήσουν τις μελλοντικές του επιλογές.
Με άλλα λόγια θα θέτει εκτός ψηφοδελτίων όσους πάνε κόντρα στα σχέδιά του. Αυτό όμως αντιβαίνει ξεκάθαρα του άρθρου 39, παρ. 1 του Καταστατικού του Κόμματος. Τι αναφέρει εκεί; Πως: «Η επιλογή των υποψήφιων βουλευτών/τριών γίνεται με απόφαση των Νομαρχιακών Επιτροπών μετά από διαβούλευση με τις ΟΜ (σ.σ. τις τοπικές Οργανώσεις Μελών). Η Κεντρική Επιτροπή έχει το δικαίωμα αιτιολογημένης τροποποίησης των επιλογών των Νομαρχιακών Επιτροπών με αυξημένη πλειοψηφία 70%, αφού προηγουμένως συζητήσει με τις Νομαρχιακές Επιτροπές». Και συνεχίζει αμέσως μετά επί λέξει: «Σε κάθε περίπτωση η τελική έγκριση των υποψήφιων βουλευτών ανήκει στην Κεντρική Επιτροπή».
Στην περίπτωση μάλιστα που οι βουλευτικές εκλογές διεξάγονται με σύστημα κλειστής «λίστας», η επιλογή των υποψηφίων βουλευτών «γίνεται με εσωκομματική προκριματική εκλογή ανά εκλογική περιφέρεια εφ’ όσον μεταξύ της προκήρυξης των εκλογών και της προθεσμίας κατάθεσης των συνδυασμών μεσολαβούν τουλάχιστον δέκα (10) ημέρες και εκτός εάν πρόκειται για επαναληπτικές εκλογές. Σε κάθε άλλη περίπτωση η προκριματική εκλογή γίνεται εφ’ όσον κατά την κρίση της Κεντρικής Επιτροπής αυτό είναι τεχνικά εφικτό». Ξεκάθαρο και διαυγές. Η επιλογή των προσώπων που θα κατέλθουν υποψήφιοι βουλευτές γίνεται με απόφαση των Νομαρχιακών Επιτροπών και το μόνο όργανο που έχει δικαίωμα τροποποίησης αυτών των επιλογών είναι η Κεντρική Επιτροπή. Ακόμη κι αυτή, τις όποιες αλλαγές μπορεί να τις κάνει μόνο με αυξημένη πλειοψηφία. Ούτε ο πρόεδρος δεν αποφασίζει μόνος του, ούτε κανένας άλλος.
Όσον αφορά τους ευρωβουλευτές, η επιλογή των υποψηφίων γίνεται αμιγώς από την Κεντρική Επιτροπή, «λαμβάνοντας υπόψη και την ευρύτερη δυνατή εκπροσώπηση των περιφερειών της χώρας στο ψηφοδέλτιο» όπως αναφέρεται επίσης στο Καταστατικό. Ούτε εδώ υπάρχει μέριμνα για αποκλειστικό δικαίωμα του προέδρου να λαμβάνει τέτοιου είδους αποφάσεις. Άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν αντίθετο προς την κουλτούρα της Αριστεράς και εν προκειμένω του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία.
- Γεώργιος Σαρρής, Δημοσιογράφος – πολιτικός επιστήμων – ιστορικός
