Τα μυστικά του διάσημου πίνακα της Μόνα Λίζα και έξι άλλων πορτρέτων του Λεονάρντο ντα Βίντσι αποκαλύπτονται χάρη σε επιστημονικές αναλύσεις που προσδιόρισαν τη σύνθεση και το πάχος του κάθε στρώματος χρώματος στα έργα, με τη βοήθεια της τεχνικής «σφουμάτο».
Πάρα πολύ λεπτά στρώματα χρώματος απλώθηκαν για να σβήσουν βαθμιαία τα περιγράμματα και να κάνουν πιο ομαλές τις μεταβάσεις από τη σκιά στο φως στα πρόσωπα επτά πινάκων του Ντα Βίντσι.
Οι νέες αναλύσεις που έγιναν από την ομάδα του Φιλίπ Βαλτέρ, του Εργαστηρίου του κέντρου έρευνας και αποκατάστασης των Μουσείων της Γαλλίας, διευκρινίζουν πως έχει γίνει η διαβάθμιση των φωτοσκιάσεων με την τεχνική που ονομάζεται «σφουμάτο».
Επτά πίνακες που αποδίδονται στον Λεονάρντο ντα Βίντσι υποβλήθηκαν σε ανάλυση χωρίς άμεση δειγματοληψία, από τις αίθουσες του Μουσείου του Λούβρου. Πρόκειται για τα έργα: Ο Ευαγγελισμός, η Παναγία των Βράχων, η Ωραία Σιδηρουργός, η Μόνα Λίζα, ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, ο Βάκχος και η Αγία Άννα, η Παρθένος και το Βρέφος, σύμφωνα με το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας.
Για να προσδιοριστεί η σύνθεση και το πάχος του κάθε στρώματος του υλικού σε εννέα πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένου και εκείνου της Μόνα Λίζα, χρησιμοποιήθηκε φασματομετρία φθορισμού ακτίνων Χ. Αυτή η μέθοδος χημικής ανάλυσης, δεν απαιτεί να ληφθούν δείγματα από τον καμβά του έργου. Φωτίζεται μια περιοχή του πίνακα με ακτίνες Χ και στη συνέχεια συλλέγονται οι άλλες ακτίνες φθορισμού Χ, που εκπέμπονται από τα υλικά του έργου.
Διάφορες τεχνικές, που χαρακτηρίζονται από τη λεπτότητα των στρωμάτων των ημιδιαφανών αδρών γραμμών, τη φύση των χρωστικών ουσιών ή των προσθέτων, έχουν χρησιμοποιηθεί για να αποδοθούν οι σκιές στα πρόσωπα.
