Το 2ο τριήμερο δοκιμών MotoGP στην πίστα της Sepang (Μαλαισία) σημαδεύτηκε από δύο γεγονότα: την απουσία του νεαρού πρωταθλητή Marc Marquez και την απόφαση της Ducati να αποχωρήσει από την εργοστασιακή κατηγορία Factory και να προσχωρήσει στην κατηγορία Open.
Η απουσία του Marquez οφείλεται σε κάταγμα της περόνης από πτώση κατά την προπόνησή του στο dirt-track. Παρότι το παιδί-φαινόμενο έχασε τα δοκιμαστικά αυτά και τα επόμενα στο Phillip Island, ο τραυματισμός δεν αναμένεται να επηρεάσει την φετινή απόδοσή του και την υπεράσπιση του τίτλου του. Η περόνη είναι ένα δευτερεύον κόκαλο και δένει γρήγορα, χωρίς επιπλοκές.
Η δεύτερη είδηση, η προσχώρηση της Ducati στις τάξεις της κατηγορίας Open (ουσιαστικά στις τάξεις της Dorna), σημαίνει πως η πλάστιγγα γέρνει πλέον προς τη μεριά των διοργανωτών, στη μάχη τους με τα εργοστάσια για τα ενιαία ECU/Λογισμικό.
Η Yamaha φαίνεται να έχει πάρει το μήνυμα, φτιάχνοντας την καλύτερη μέχρι τώρα μοτοσυκλέτα της Open. Αποτέλεσμα; Αν και όχι ακόμη στα χαρτιά, στην ουσία η Honda μένει μόνη.
Αν θα αποδεχτεί τη νέα κατάσταση ή θα αποχωρήσει το 2017, όπως έχει απειλήσει πολλάκις ο Nakamoto του HRC, αυτό είναι ζήτημα «παζαρέματος». Θα κάνει η Dorna κάποιες παραχωρήσεις, ώστε να μείνει στα GP ο μεγαλύτερος κατασκευαστής;
Αν όχι, και εφόσον ο Nakamoto παραμείνει άλλα δύο χρόνια στη θέση του (πράγμα δύσκολο), τότε μπορεί πράγματι η Honda να χαιρετήσει.
Η απόφαση λοιπόν της Ducati να συνταχθεί με την πλευρά της Dorna θα έχει μεσοπρόθεσμα, αλλά και μακροπρόθεσμα πολύ σημαντικές επιπτώσεις στην πορεία των MotoGP, τις οποίες δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε σε όλη τους την έκταση.
Έτσι είχαν τα πράγματα εκτός πίστας. Στην πίστα η κατάσταση είναι πιο ξεκάθαρη: απόλυτη επικράτηση της Honda, μέσω του Dani Pedrosa αυτή τη φορά. Ο Rossi κατέλαβε για λίγο τα πρωτοσέλιδα, έχοντας κάνει τον ταχύτερο χρόνο των δοκιμαστικών μαζί με τον Pedrosa, αλλά η αλήθεια για το ποιος είναι πιο γρήγορος κρύβεται αλλού.
Στην προσομοίωση αγώνα. Όπου η υπεροχή της RC213V είναι απίστευτη: ο μέσος ρυθμός αγώνα του Pedrosa ήταν ταχύτερος και από καλύτερο μοναδιαίο γύρο κάθε άλλου αναβάτη, στις ανάλογες προσομοιώσεις!
Το πρόβλημα για την Yamaha έγκειται στα λάστιχα. Τόσο ο Rossi όσο και ο Lorenzo παραπονέθηκαν πικρά πως η δομή του «νέου» ελαστικού της Bridgestone, φτιαγμένου για μεγαλύτερη αντοχή, ευνοεί τις Honda.
Το λάστιχο είναι έτσι φτιαγμένο που να λειτουργεί καλύτερα στις πολύ γρήγορες πίστες όπως το Phillip Island και το Mugello. Όμως σε πίστες με χαμηλότερη πρόσφυση όπως η Sepang, δεν φτάνει τις θερμοκρασίες λειτουργίας που μπορεί να εκμεταλλευτεί η M1. Το λάστιχο φέρει στα «μάγουλα» μία πρόσθετη θερμάντοχη στρώση υλικού που του χαρίζει αντοχή.
Ο Rossi έκανε 7 γύρους σε προσομείωση αγώνα, αλλά διέκοψε την προσπάθεια γιατί αντιμετώπισε πρόβλημα με το μπροστινό λάστιχο. Στην απόσταση αυτή ήταν ήδη 4 δευτ. πιο αργός του Pedrosa.
Πόσο επηρέασε τον ρυθμό του το προβληματικό λάστιχο δεν το ξέρουμε. Όμως ο Jorge Lorenzo που έκανε 13 γύρους σε ρυθμό αγώνα, ήταν 3 δευτ. πιο αργός του Pedrosa στον 7ο γύρο και 7,5 δευτ. στον 13ο!
Ο Lorenzo τις πρώτες δύο μέρες ήταν τόσο εκνευρισμένος με την αδυναμία της M1 του να συντονιστεί με το λάστιχο που απέφυγε να μιλήσει στους δημοσιογράφους. Την τελευταία μέρα δέχτηκε να εμφανιστεί στη συνέντευξη Τύπου, όπου δήλωσε ότι είχαν καταφέρει να κάνουν κάποια πρόοδο, καθόλου όμως ικανή για να τον φέρει δίπλα στις Honda.
«Είναι αδύνατον να είμαστε ανταγωνιστικοί», δήλωσε. Το θετικό είναι είπε, πως τώρα ξέρουν ότι μπορούν να βγάλουν τον αγώνα με 20 λίτρα καυσίμου. Αλλά πόσο «επίτευγμα» μπορεί να θεωρηθεί αυτό, όταν γυρίζει μισό δευτερόλεπτο πιο αργά από τον αντίπαλο;
Ο Ισπανός έφτασε κάποια στιγμή να χαρακτηρίσει το νέο λάστιχο επικίνδυνο. Όμως η Bridgestone απέρριψε κάθε τέτοιον χαρακτηρισμό κατηγορηματικά. Καταρχήν το λάστιχο δεν είναι νέο, δήλωσε ο Thomas Scholz στη γερμανόφωνη ιστοσελίδα Speedweel.com.
Χρησιμοποιήθηκε πέρυσι στο Assen, το Sachsenring, το Mugello, την Ινδιανάπολη και το Phillip Island. Η αλήθεια είναι πως o Lorenzo με τον 7ο χρόνο των δοκιμών, είδε τον Rossi με την ίδια ακριβώς μοτοσυκλέτα και τον Aleix Espargaro με μια πιο αργή M1 Open να γυρίζουν πιο γρήγορα. Ο Rossi δήλωσε ότι το λάστιχο δεν ταιριάζει στην Yamaha, όμως ο ίδιος κατάφερε να βρει τρόπο να ξεπεράσει το πρόβλημα.
Το πρόβλημα του Jorge είναι αλλού και είναι γνωστό. Πηγάζει από τον τρόπο που οδηγεί. Μεγάλη ταχύτητα μέσα στη στροφή και υπερβολική κλίση της μοτοσυκλέτας. Η οδήγηση αυτή είναι δυνατή μόνον με εξαιρετικά ομαλούς χειρισμούς, στους οποίους ο Lorenzo είναι μοναδικός, οδηγώντας βελούδινα.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι αφενός ότι το νέο λάστιχο δεν ζεσταίνεται στο όριο των μάγουλων όσο θα ήθελε ο Ισπανός για να εκμεταλλευτεί τις ακραίες κλίσεις. Και αφετέρου, το νέο λογισμικό της Yamaha που καταφέρνει να μειώσει την κατανάλωση στα 20 λτ. ανά αγώνα, έχει χαλάσει την απόκριση το γκάζι, καθώς το μείγμα είναι τώρα πολύ φτωχό.
Ο Jorge δεν μπορεί να οδηγήσει όπως ξέρει, γιατί η απόκριση στις εντολές του καρπού του είναι απότομη και μη γραμμική και ταράζει την ισορροπία της Μ1.
Από την άλλη ο Rossi που έχει μεγάλη εμπειρία από την προ ηλεκτρονικών εποχή, καταφέρνει να μιμηθεί ως ένα βαθμό τον τρόπο που στρίβουν τα Honda (βαθειά είσοδο και απότομη αλλαγή κατεύθυνσης) και έτσι να ξεπεράσει την ασυμβατότητα του ελαστικού με τη Μ1 του.
Ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα των δύο Sepang. Η πιο σκληρή μάχη θα είναι αυτή για την 3η θέση του βάθρου, γιατί μη ξεχνάμε, σε μερικές βδομάδες επιστρέφει και ο άπιαστος Marquez. Ο Lorenzo είναι ταχύτερος όλων των υπολοίπων στον ρυθμό αγώνα, αλλά η απόστασή του από τον επόμενο, τον Aleix Espargaro με την Forward Yamaha Μ1 Open είναι πολύ μικρή.
Ο Aleix πάλι με τη σειρά του είναι ελαχιστότατα πιο γρήγορος από τον Stefan Bradl με την LCR Honda, αποδεικνύοντας ότι για κάποιον ανεξήγητο λόγο ο Ισπανός είχε μείνει άδικα εκτός του ραντάρ των μεγάλων ομάδων.
Όμως φέτος λήγει το συμβόλαιό του και ήδη οι μετοχές του έχουν ανέβει τρομερά. Αν συνεχίσει έτσι, σίγουρα κάποια δορυφορική ομάδα (τουλάχιστον) θα κινήσει γη και ουρανό για να τον πάρει.
Πολύ πιο γρήγορος από ό,τι έχουμε συνηθίσει ήταν ο Andrea Dovizioso με την Ducati Desmosedici GP14 Open σε προσομοίωση αγώνα. Ο ρυθμός του ήταν παρόμοιος με των Espargaro και Bradl. Ο Ιταλός μάλιστα έκανε και τον 3ο ταχύτερο γύρο στην Sepang (ταχύτερο απ’ ό,τι έχει γίνει ποτέ με Ducati), αλλά με τη μοτοσυκλέτα Factory.
Ωστόσο η GP14 είναι τόσο βελτιωμένη που και με την Open είναι φανερά πιο γρήγορος από πέρυσι. Ο ίδιος δήλωσε ανακουφισμένος πως είναι η καλύτερη Desmosedici που έχει οδηγήσει ποτέ.
Προφανώς η Ducati Corse έχει πάρει επιτέλους τον σωστό δρόμο στην εξέλιξη της GP. Η μεταπήδηση στην Open κατηγορία προσφέρει απρόσκοπτη και απεριόριστη εξέλιξη κι έτσι δεν αποκλείεται ως τα μέσα της χρονιάς η GP14 να είναι ανταγωνιστική των εργοστασιακών και να κυνηγά επιτέλους βάθρο.
Για τη Suzuki τώρα, αυτό που βλέπουμε είναι πρόοδος, η οποία όμως χαρακτηρίζεται μάλλον αργή. Η ομάδα έχει πλέον περάσει όλο της το λογισμικό στην ενιαία ECU της Magneti Marelli, ενώ στη Sepang 2 έφερε για δοκιμή νέα πλαίσιο και κινητήρα.
Ο de Puniet είναι τώρα κάπου 1,43 δευτ. πιο αργός από τον Pedrosa, όσο περίπου και πέρυσι στις πρώτες δοκιμές του καλοκαιριού (1,5 δευτ. κατά μέσο όρο τότε). Με αυτόν τον ρυθμό εξέλιξης όμως, είναι αμφίβολο αν θα πλησιάσει ως το 2015 τις Honda και Yamaha.
Όσο για τις υπόλοιπες Open μοτοσυκλέτες, ο 40χρονος πλέον Colin Edwards ήταν πάνω από ένα 1,7 δευτ. πιο αργός του Pedrosa και 1,6 του συναθλητή του στην Forward Racing, του Aleix Espargaro.
Ο Nicky Hayden βελτίωσε πολύ τον χρόνο του με την Open Honda, ανεβάζοντας την RCV1000R στην 15η θέση. Όμως απέχει σχεδόν 2 δευτ. από τους πρώτους. Ο Αμερικανός είναι δουλευταράς και έβαλε το κεφάλι του κάτω, προσάρμοσε την οδήγησή του στη μοτοσυκλέτα και βρήκε δέκατα στο φρενάρισμα και την είσοδο.
Η RCV1000R πάντως υστερεί φανερά σε δύναμη και αν το HRC δεν φέρει κάποιο ικανή αναβάθμιση, ο Nicky θα παλεύει για να πάρει έστω και έναν βαθμό σε κάθε αγώνα. (Πηγή: A&R, motomatters)