Τελικά φέτος είναι η χρονιά της νέας γενιάς του Yamaha R1 που μετράει ήδη μιάμιση σχεδόν δεκαετία ζωής. Δύο από τις νέες μοτοσυκλέτες συνελήφθησαν από τους ανθρώπους του Australian Motor Cycle News να δοκιμάζονται σε πίστα και μάλιστα σε άμεση σύγκριση με μία από τις κορυφαίες σε απόδοση μοτοσυκλέτες της κατηγορίας, την BMW S1000RR.
Η εμφάνιση δεν λέει και πολλά, πέρα από την προσπάθεια της Yamaha να κρύψει το R1 κάτω από τα πλαστικά του R6. Παρότι θα περίμενε κανείς η διαφορά μεγέθους να είναι φανερή, χρειάζεται μεγάλη παρατηρητικότητα για να εντοπίσει κανείς τις λεπτομέρειες που αποκαλύπτουν ότι δεν πρόκειται για ένα νέο R6.
Το ταίριασμα των πλαστικών αποκαλύπτει επίσης ότι το νέο R1 θα είναι πολύ μικρό σε μέγεθος, σαν 600άρι σχεδόν. Παρεμπιπτόντως, και η BMW στα πρώτα στάδια της εξέλιξής του, έντυνε το S1000RR ακριβώς με τα πλαστικά του R6.
Η σημαντικότερη ένδειξη είναι βέβαια το ογκώδες καζανάκι της εξάτμισης, πίσω και κάτω από τον κινητήρα. Μεγαλύτερο από ό,τι στα 600, ταιριάζει απόλυτα στις ανάγκες ενός 1000 και αποκαλύπτει μια σειρά αλλαγών που έρχονται με το νέο R1.
Τέλος για τα δύο τελικά κάτω από τη σέλα, που αντιπροσώπευαν την παλιά μόδα αλά Superbike. Τώρα όπως επιτάσσει η μόδα των MotoGP οι εξατμίσεις τελειώνουν κάτω από τον κινητήρα, συμβάλλοντας στη θρυλική συγκέντρωση των μαζών.
Η επιλογή αυτή φέρνει την επόμενη αλλαγή. Το ψαλίδι του τρέχοντος R1 φέρει την ενίσχυσή του στην κάτω μεριά, όπως και την άρθρωση/βάση του αμορτισέρ, ώστε να προκύπτει χώρος για τις επάνω εξατμίσεις. Τώρα η χωροταξία αντιστρέφεται, η ενίσχυση του ψαλιδιού ανεβαίνει στην επάνω μεριά, όπως και η άρθρωση της ανάρτησης.
Την ίδια λύση ακολουθούν ήδη οι BMW S1000RR, Honda Fireblade και Kawasaki ZX-10R και το R6 της ίδιας της Yamaha, από χρόνια μάλιστα.
Αλλαγών συνέχεια, αυτή τη φορά εμπρός. Βασικότερη είναι η μονή εισαγωγή του ram air στο κέντρο του φέρινγκ. Αυτό είναι το πιο αποτελεσματικό σημείο για μια εισαγωγή αέρα, όπως γνωρίζουν πολύ καλά όσοι συμμετέχουν σε αγώνες και έχουν κάνει τις δοκιμές τους σε αεροσήραγγες. Περίεργως και εδώ, η επιλογή αυτή υπήρχε στο R6 από χρόνια, αλλά όχι και στο R1.
Σημαίνουν όλα αυτά ότι η Yamaha αποφάσισε να αντιμετωπίσει στα ίσα τον ανταγωνισμό, που τα τελευταία χρόνια έχει ξεφύγει πολύ σε απόδοση; Μάλλον.
Το R1 με τον crossplane στρόφαλο είναι, θα λέγαμε, το πιο «οικόσιτο» superbike, έχοντας όμως χάσει κάθε σχεδόν επαφή με τον άγριο, σχεδόν αδάμαστο χαρακτήρα του πρώτου R1 του 1998 που είχε συνεπάρει τις μοτοσυκλετιστικές παρέες.
