Το Suzuki DR 650 ήταν μια μοτοσυκλέτα on-off που έκανε φανατικούς φίλους και στην Ελλάδα, κατά τη δεκαετία του ’90. Είχε αποκτήσει μια καλτ εικόνα, που της εξασφάλισε κοινό ανάμεσα κυρίως στους «αντί-» της εποχής, όσους δηλαδή δεν ήθελαν να προσκυνήσουν τα τοπ-χιτ της εποχής, τα Yamaha XT και Honda ΧL. Με την πάροδο του χρόνου και την ανανέωση της γκάμας, το DR 650 ξεχάστηκε από όλους. Σχεδόν…
Όχι όμως και από την Extemporae. Που είναι μια από τις πιο δυναμικές εταιρείες ιδιοκατασκευών και μετατροπών στην Ιταλία. Με βάση στη Βαρέζε –στη γειτονιά των MV Agusta και Husqvarna- είχε την καλοτυχία ή τις σωστές γνωριμίες, ώστε το 2011 να παρουσιάσει τις δύο πρώτες δημιουργίες της, ένα Yamaha TT 600 και ένα XT 550 στο ιταλικό περιοδικό Riders.
Το Riders είναι ένα πανέμορφο περιοδικό μοτοσυκλετιστικού lifestyle, το οποίο φημίζεται για τις φωτογραφήσεις του και έχει τεράστια επιρροή στο ποιος και τι θεωρείται «ιν» στην ιταλική μοτοσυκλέτα. Η παρουσίαση των δύο μοντέλων ήταν λοιπόν η χρυσή ευκαιρία της Extemporae. Επιβλήθηκε στο εκλεκτικό κοινό των ιδιοκατασκευών και από τότε καλπάζει από επιτυχία σε επιτυχία.
Η τελευταία δημιουργία της Extemporae είναι βασισμένη σε ένα Suzuki DR650 του 1994. Το DR650 έχει από κατασκευής μια μουντή προσωπικότητα, με στυλ απρόσωπο και αδιάφορο, στοιχεία ακριβώς που την κάνουν ιδανική για μετατροπές. Απλή μηχανολογικά και εύκολη αλλά πολύ αποτελεσματική, σαν το Dominator της Honda, μπορεί πολύ εύκολα να ενδυθεί όποιον ρόλο της αναθέσει ο βελτιωτής της.
Αγγίζοντας αυτοσχεδιαστικά το DR η Extemporae, επέλεξε να εμπνευστεί από τις γραμμές ενός ασυνήθιστου αυτοκινήτου, του Caterham Seven. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε το συγκεκριμένο πράσινο χρώμα, σήμα κατατεθέν των Caterham/Lotus. Παρεμπιπτόντως οι μετρ της Extemporae επιμένουν ότι το χρώμα χαρίζει «ελαφράδα» στη μοτοσυκλέτα.
Μπροστά το πλαίσιο δέχτηκε «κοπτοραπτική» ώστε να μπορέσει να φιλοξενήσει ένα ρεζερβουάρ από DT1 των 400 κ.εκ. της Yamaha, μίας ακόμα ιστορικής μοτοσυκλέτας, τον παππού του πρώτου θρυλικού ΧΤ500.
Το πιρούνι ανακατασκευάστηκε και κοντινέ, ενώ στους δύο τροχούς έχουν τοποθετηθεί χειροποίητα μεταλλικά φτερά «εποχής». Το πίσω μέρος αντίστοιχα έχει υποβληθεί σε weight watchers λεπταίνοντας ώστε να χαμηλώσει και να δεχτεί ένα μεγαλύτερο, χειροποίητο δίσελο.
Μετά τη γενική επισκευή του ο κινητήρας ρυθμίστηκε ώστε να λειτουργεί χωρίς το κανονικό του φίλτρο αλλά με κωνικό, πιο ελεύθερο. Το δοχείο λαδιού άλλαξε θέση, όψη και όγκο και, στιλάτο κυλινδρικό πλέον, τοποθετήθηκε κάθετα στην κεντρική δοκό του πλαισίου, ώστε να ψύχεται κιόλας.
Το τιμόνι είναι ένα ταπεινό, ανώνυμο ανταλλακτικό από dirt racer της δεκαετίας του ’70, φινιρισμένο όμορφα σε μαύρο χρώμα. Οι καλλιτέχνες της Extemporae έφτιαξαν με τα χεράκια τους τη διακριτική εξάτμιση αλλά και το ψυγείο λαδιού.
«Η μοτοσυκλέτα είναι απλή, ελαφριά, διασκεδαστική και πολύ cool», συνοψίζουν οι ιδρυτές της Extemporae, ο Alex και ο Paolo.
