Τα Mahindra Pantero και Mahindra Centuro παρουσιάστηκαν από τη Mahindra 2 Wheelers, παρακλάδι της Mahindra & Mahindra Ltd (MM) μίας από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες της Ινδίας και του κόσμου.
Η «Mahindra 2 Wheeler» επιστρέφει ξανά στην αγορά για δεύτερη φορά, δύο χρόνια μετά την παύση της παραγωγής του Stallio το 2011. Αν και δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί η τιμή των δύο μοντέλων ούτε το χρονοδιάγραμμα της διάθεσής τους στην αγορά της Ινδίας, η πρόταση δεν μπορεί παρά να είναι δελεαστική.
«Η τιμολογιακή πολιτική μας είναι εμφανής από τις επιλογές που έχουν γίνει στον εξοπλισμό των μοντέλων και θα είναι χαμηλότερη του ανταγωνισμού. Είναι βέβαιο ότι η τιμή θα είναι τέτοια ώστε οι πελάτες να αντιλαμβάνονται ότι αξίζει για το προσφερόμενο προϊόν», δήλωσε ο Anoop Mathur, Πρόεδρος του τμήματος δικύκλων του Ινδικού κολοσσού.
Τα Mahindra Pantero και Mahindra Centuro φορούν κινητήρες 110 κυβικών, με ηλεκτρονική ανάφλεξη, σχεδιασμένους και κατασκευασμένους εξ ολοκλήρου από την ίδια την εταιρεία. Θα κατασκευάζονται στο εργοστάσιο στο Pithampur κοντά στο Indore.
Το Mahindra Pantero θα βγει πρώτο στην κυκλοφορία και στοχεύει το πιο νεανικό κοινό. Με κινητήρα 110cc MCi-5 (Micro Chip Ignited 5-Curve) θα αποδίδει 8,6 ίππους στις 7.500 σαλ. Οι σύγχρονες πινελιές επάνω του έρχονται από τα φωτιστικά σώματα με LED στο πίσω μέρος, τους χυτούς τροχούς αλουμινίου και το ψηφιακό όργανο. Έχουν μίζα και μανιβέλα, κιβώτιο 4 σχέσεων και το βάρος τους δεν ξεπερνά τα 120 κιλά, πλήρη υγρών.
Η κατανάλωσή του δηλώνεται ότι θα είναι εντυπωσιακά χαμηλή, φτάνοντας και τα 79,5 χιλιόμετρα ανά λίτρο ή αλλιώς το 1,25 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει πραγματικά, θα αποτελέσει παγκόσμιο ρεκόρ χαμηλής κατανάλωσης και μάλιστα με κινητήρα χωρίς ψεκασμό. Με το ρεζερβουάρ 13,7 λίτρων και αυτή την κατανάλωση, η αυτονομία ξεπερνά τα 1000 χιλιόμετρα με ένα γέμισμα…
«Το Mahindra Pantero θα κυκλοφορήσει μέσα στον μήνα και το Mahindra Centuro μερικές εβδομάδες αργότερα» αναφέρει ο κ. Mathur. Tο Mahindra Centuro είναι επιπλέον εξοπλισμένα με αντικλεπτικό σύστημα, πιο προσεγμένη εμφάνιση με χαρακτηριστική λεπτομέρεια κάτω από το ρεζερεβουάρ και λίγο υψηλότερη τιμή.
Πάντως ο ιστορικός της μοτοσυκλέτας θα πάθει μια σύγχυση στην ανακάλυψη των δύο μοντέλων καθώς σε μερικά σημεία γυρίζουν τη μοτοσυκλέτα και την τεχνολογία της πολλές δεκαετίες πίσω. Το φρένο με ταμπούρο στον εμπρός τροχό έχει «καταργηθεί» ακόμη και στα σύγχρονα 50άρια, ενώ το μήκος του αυλού εισαγωγής του καρμπιρατέρ θα κάνει τα κόκαλα των βελτιωτών κινητήρων να τρίζουν. Το ίδιο και τα ισχνής διαμέτρου καλάμια στο πιρούνι.
Από την άλλη, το κλειδί προέρχεται από σύγχρονο αυτοκίνητο, η τάπα της βενζίνης είναι αεροπορικού τύπου και το πλαίσιο έχει μια ενδιαφέρουσα επένδυση, δείχνοντας περιμετρικό αλουμινίου, ενώ είναι συμβατικό κλειστό.
Είναι άγνωστο αν τα μοντέλα θα βγουν από τα σύνορα της Ινδίας, αν και δεν έχουν και καμία τέτοια έγνοια οι κατασκευαστές. Με στόχο που μπορεί να πλησιάζει το 1 εκατομμύριο δίκυκλα μόνο για την εγχώρια αγορά, τι να τις κάνει τις εξαγωγές… Έτσι μάλλον δεν θα μάθουμε πόσο κοντά στην πραγματικότητα είναι αυτό το 1,25 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα…
Δείτε στο βίντεο μια φωτογραφική σύνθεση των δύο μοντέλων…
