Ο Aldo Drudi ή Didi, ο σχεδιαστής πίσω από τα γραφικά του εξοπλισμού ασφαλείας του Valentino Rossi αλλά και του Marquez, από τα κράνη της Arai και πολλά προϊόντα της Dainese /AGV, ο άνθρωπος που έφερε την αναγεννησιακή πολυχρωμία στα GP, έχει συνηθίσει να βλέπει το όνομά του σε τίτλους άρθρων.
Αφορμή σήμερα είναι μια διαφορετική Honda VFR1200F, μια μοτοσυκλέτα με διττή προσωπικότητα, σπορ και τουρισμού, η οποία ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει τι θέλει να είναι, επτά χρόνια μετά την παρουσίασή της.
Αυτή τη σχιζοφρενή «φυσιογνωμία» βάλθηκε να θεραπεύεσει η Drudi Performance, με στόχο την ολική βελτίωση: «More comfort, more control, more driving safety». Κατέληξε σε ένα κόνσεπτ που απλά δεν θα βλέπαμε ποτέ από την Honda.
Το ονόμασε Burasca 1200. Η λέξη στην τοπική ιταλική διάλεκτο της Εμίλια Ρομάνα σημαίνει «καταιγίδα». Για να δώσει περιεχόμενη στην αναβαπτισμένη VFR1200 ο Drudi αφαίρεσε 27 ολόκληρα κιλά από το σώμα της με εκτεταμένη χρήση τιτανίου και ανθρακονημάτων. Τελικά η ζυγαριά σταμάτησε στα 240,4 κιλά -με τη μοτοσυκλέτα γεμάτη και έτοιμη για τον δρόμο.
Κατά τη διαδικασία της μετουσίωσης αυτής, η Burasca αντάλλαξε τα μαμίσια μέλη της με κορυφαία aftermarket όπως πιρούνια Öhlins NIX 30, αμορτισέρ Öhlins TTX 36 GP, φρένα Nissin, πανάλαφρες ζάντες της Fast Mec και μια υπέροχη κατά παραγγελία εξάτμιση της Αkrapovič.
Αλλά βέβαια όλο το ζουμί βρίσκεται στην αβανγκάρντ σχεδίαση της Burasca 1200, με την οποία ο Didi περνάει από τη 2D (γραφιστικά επιφανειών) στη σχεδίαση 3D, στην κατασκευή. Ο μονός προβολέας και το χαμηλωμένο εμπρός μέρος υποβάλλουν την αίσθηση μιας συγκρατημένης απειλής που τονίζεται από την γκρι-χρυσαφένια διχρωμία με τις κοκκινόμαυρες λεπτομέρειες.
Σας αφήνουμε να απολαύσετε τις φωτογραφίες και το βίντεο.
Θανάσης Χούντρας