Μια εγκληματική οργάνωση που δρα σε μια πόλη δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο. Η Μαφία, η Γιακούζα και οι Τριάδες είναι μόνο μερικά παραδείγματα που εκμεταλλεύονται τα πλούτη πόλεων σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, αυτό που κάνει τη συμμορία των «Forty Elephants» μοναδική, εκτός από το παράξενο όνομά της, είναι το γεγονός ότι ήταν μια γυναίκεια οργάνωση, η οποία είχε αρχηγό μια «βασίλισσα».

Η ιστορία της πρώτης ηγέτιδας τους, της Μάρι Κάρ, αποδίδεται σε μια νέα σειρά 6 επεισοδίων του Disney+ από τον δημιουργό του Peaky Blinders, Στίβεν Νάιτ. Η σειρά «A Thousand Blows» εστιάζει στη ζωή της Μάρι Κάρ, την οποία υποδύεται η Έριν Ντόχερτι, γνωστή για τον ρόλο της ως πριγκίπισσα Άννα στο The Crown, και στον Χεζεκία Μόσκο (Μαλάχι Κίρμπι), έναν Τζαμαϊκανό που ήρθε στο Λονδίνο στα τέλη του 19ου αιώνα.

Ο Νάιτ είχε αρχικά προσεγγιστεί από την παραγωγή της εταιρείας που ίδρυσε το ζευγάρι Στίβεν Γκράχαμ και Χάνα Γουόλτερς (που εμφανίζονται και στη σειρά) με την ιδέα να γράψει ένα δράμα για τον Μόσκο. Ο Νάιτ δηλώνει στον BBC: «Η ιστορία ενός πραγματικού ανθρώπου που ήρθε από την Τζαμάικα με φιλοδοξία να γίνει εκπαιδευτής λιονταριών και έγινε διάσημος πυγμάχος; Αυτό είναι ακαταμάχητο. Και όταν έψαξα και ανακάλυψα την ιστορία του, ήταν πολύ ενδιαφέρον. Είχα όμως πάντα την επιθυμία να πω την ιστορία των Forty Elephants. Και οι δύο αυτές αληθινές ιστορίες είναι καταπληκτικές, και το γεγονός ότι συνέβαιναν ταυτόχρονα και στο ίδιο μέρος, με έκανε να σκεφτώ ότι θα ήταν ενδιαφέρον να φανταστούμε τι θα συνέβαινε αν η Μάρι και ο Χεζεκία συναντιούνταν, και σε αυτό αναφέρεται η σειρά».

Η σειρά ανοίγει με τον Μόσκο και τον φίλο του, που μόλις έχουν φτάσει στο Λονδίνο, να παρακολουθούν την Κάρ και τις Elephants να εκτελούν μια απάτη με ληστεία στην περιοχή των αποθηκών. Σύντομα μαθαίνουμε ότι η Κάρ έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες και σχεδιάζει μια τολμηρή ληστεία. «Ο καθένας μπορεί να κλέψει από τους φτωχού», λέει σε μέλη της συμμορίας της. «Ήρθε η ώρα να κλέψουμε από τους πλούσιους», συμπληρώνει. Συναντά τον Μόσκο στο Blue Coat Boy, μια παμπ που ανήκει στον Χένρι «Σάγκαρ» Γκούντσον (Γκράχαμ),έναν πυγμάχο και πραγματική ιστορική προσωπικότητα. Παρουσιάζεται ως «η Βασίλισσα των Forty Elephants, της μεγαλύτερης, ταχύτερης και πιο ανεξάρτητης συμμορίας γυναικών σε ολόκληρο το Λονδίνο».

Η αληθινή ιστορία της Μάρι Κάρ είναι γεμάτη κενά. Γνωρίζουμε ότι γεννήθηκε το 1862 στο Χόλμπορν του Λονδίνου και το 1881 ήταν τρόφιμος σε γυναικείο σωφρονιστικό ίδρυμα στο Κεντ, μια αυστηρή φυλακή για γυναίκες που διευθυνόταν από την Εκκλησία της Αγγλίας. Ο λόγος για τον οποίο είχε εισαχθεί είναι ασαφής, αλλά φαίνεται πως είχε καταδικαστεί για κλοπή από κατάστημα σε ηλικία 14 ετών. Η μητέρα της είχε πεθάνει και ο πατέρας της, κλέφτης και απατεώνας, ίσως ήταν στη φυλακή ή στο εξωτερικό.

Σύμφωνα με το βιβλίο του Μπράιαν ΜακΝτόναλντ «Alice Diamond and the Forty Elephants», η Κάρ είχε εντυπωσιακή εμφάνιση και δούλευε ως πωλήτρια λουλουδιών στο Κόβεντ Γκάρντεν του Λονδίνου. Ήταν επίσης μοντέλο για καλλιτέχνες, όπως η Ντόροθυ Τένναντ, η οποία δημοσίευσε ένα εικονογραφημένο βιβλίο με τίτλο London Street Arabs, και ο Φρέντερικ Λέιτον, γνωστός για το έργο του Flaming June. Περίπου το 1890, εξελέγη βασίλισσα των Forty Elephants, μιας οργάνωσης περίπου 40 γυναικών της οποίας η προέλευση είναι ασαφής.

Η ιστορικός και συγγραφέας Χάλι Ρούμπενχολντ, η οποία έχει γράψει πολλά βιβλία για τις γυναίκες και το έγκλημα, ήταν ιστορική σύμβουλος στη σειρά A Thousand Blows. «Είχα ακούσει για τις Forty Elephants, αλλά μέχρι να συμμετάσχω στη σειρά δεν είχα ερευνήσει πραγματικά γι’ αυτές», λέει. «Είναι μια ενδιαφέρουσα, αλλά μυστηριώδης ιστορία. Κάποιοι έχουν υποθέσει ότι υπήρχαν ήδη από τον 18ο αιώνα, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποια αξιόπιστη έρευνα που να το επιβεβαιώνει. Φυσικά, υπήρχαν πολλές γυναίκες κλέφτες εκείνη την περίοδο, όπως δείχνουν τα αρχεία των δικών, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπήρχε σύνδεση με τις Forty Elephants. Η πρώτη φορά που αναφέρονται είναι στη δεκαετία του 1870».

Η συμμορία της Κάρ ήταν βασισμένη στην περιοχή Elephant and Castle του νότιου Λονδίνου και πολλές από τα μέλη της ήταν κοπέλες ή συγγενείς ανδρών από τη συμμορία των Elephant Boys. Η περιοχή αυτή πήρε το όνομά της από μια κακόφημη παμπ στην περιοχή. Η κύρια εγκληματική δραστηριότητα των Forty Elephants ήταν η κλοπή από καταστήματα και οι απάτες, συχνά στοχεύοντας σε καταστήματα υψηλής ποιότητας του Λονδίνου. Η Κάρ και οι συνεργάτες της εμφανίζονται ξανά και ξανά στα αρχεία της αστυνομίας και τα πρακτικά των δικών, συχνά κατηγορούμενες για κλοπή και διαχείριση κλοπιμαίων.

Στο βιβλίο του Χένρι Μέιχιου, London Labour and the London Poor, που δημοσιεύτηκε το 1851, περιγράφεται η περιοχή Elephant and Castle ως σημείο υψηλής εγκληματικότητας και αναφέρονται οι μέθοδοι κλοπής που χρησιμοποιούσαν συχνά η Κάρ και οι Elephants. Δύο ή τρεις γυναίκες έμπαιναν σε ένα κατάστημα όταν ήταν γεμάτο και ζητούσαν να δουν διάφορα προϊόντα: «Θα ζητήσουν να δουν κάποια άλλα προϊόντα και θα συνεχίσουν να κοιτάζουν μέχρι να μαζέψουν αρκετά για να τα βάλουν κάτω από τη φούστα ή το κάλυμμα τους, ενώ η άλλη προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του καταστηματάρχη».

Φορούσαν ρούχα ειδικά σχεδιασμένα για να διευκολύνουν την κλοπή. Οι φούστες τους είχαν μια κρυφή τσέπη που εκτεινόταν από την τσέπη μέχρι κάτω, σχηματίζοντας έναν μεγάλο χώρο γύρω από τη φούστα, με άνοιγμα μπροστά, όπου μπορούσαν να τοποθετήσουν αντικείμενα χωρίς να γίνουν αντιληπτές

«Οι άνθρωποι συχνά περίμεναν από τις γυναίκες να είναι πιο έντιμες και υπάκουες στο νόμο, γεγονός που τους έδινε πλεονέκτημα στις επιδρομές τους »λέει η Ρούμπενχολντ. «Η επιχείρησή τους φαίνεται να ήταν πιο εξελιγμένη και οργανωμένη από μια απλή ευκαιριακή κλοπή», συμπλήρωσε.

Οι Elephants έγιναν επίσης ειδικοί σε μια μορφή εκβιασμού. Η Μάρι ή κάποια από τις συνεργάτιδές της προσέγγιζε έναν ηλικιωμένο κύριο και τον κατηγορούσε για επίθεση, απειλώντας να πάει στην αστυνομία. Άλλα μέλη της συμμορίας εμφανίζονταν και υποστήριζαν ότι είχαν γίνει μάρτυρες της «επίθεσης». Συνήθως, το θύμα παρέδιδε τα τιμαλφή του για να αποφύγει τη ντροπή.

Ένα άλλο στοιχείο ήταν η στρατηγική της επιβίωσης και της επέκτασης της επιρροής της συμμορίας. Οι Forty Elephants όχι μόνο συμμετείχαν σε απλές ληστείες, αλλά είχαν οργανώσει έναν πλήρη εγκληματικό μηχανισμό ο οποίος περιλάμβανε την κλοπή πολύτιμων αντικειμένων, την πώλησή τους στην μαύρη αγορά, και τη χρησιμοποίηση των κλοπιμαίων για να εδραιώσουν την κυριαρχία τους σε μια εποχή που οι γυναίκες είχαν ελάχιστη κοινωνική εξουσία.

Αυτή η οργανωμένη εγκληματική ομάδα, η οποία κατάφερε να διατηρήσει τον έλεγχο για πάνω από μισό αιώνα, δεν ήταν μόνο γνωστή για τη στυγνότητα των μεθόδων της, αλλά και για την εκπληκτική της ικανότητα να παραμένει κρυφή από τις Αρχές, εκμεταλλευόμενη την αδυναμία του συστήματος να εντοπίσει γυναίκες που ενέχονταν σε εγκληματικές δραστηριότητες.

Το 1912, η Κάρ συνελήφθη και φυλακίστηκε για μια σειρά κλοπών, αλλά ακόμα και στη φυλακή η επιρροή της παρέμεινε ισχυρή, καθώς συνέχισε να οργανώνει κλοπές και να παρακινεί τους συμμάχους της έξω από το κελί της. Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη φυλακή, η φήμη της αυξήθηκε και η ιστορία της συγκαταλέγεται πλέον σε αυτές των πιο επικίνδυνων γυναικείων εγκληματικών οργανώσεων της εποχής.

Η σειρά A Thousand Blows όχι μόνο αποδίδει την ιστορία της Μάρι Κάρ και των Forty Elephants, αλλά και φωτίζει τη θέση των γυναικών στην κοινωνία του Λονδίνου τον 19ο και 20ο αιώνα. Μέσα από τη δράση και την ανυποχώρητη στάση των ηρωίδων της, η σειρά δείχνει πώς μια γυναικεία εγκληματική οργάνωση κατάφερε να επιβιώσει και να αναδειχθεί σε έναν θρύλο του εγκλήματος.

Το A Thousand Blows είναι, επομένως, μια ιστορία γεμάτη δυναμισμό, αληθινές ιστορικές αναφορές, και ανεπανάληπτες ανατροπές που αποτυπώνουν τη ζωή και τις προκλήσεις αυτής της ομάδας εγκληματιών, που κατάφεραν να ξεχωρίσουν και να επιβιώσουν σε έναν κόσμο γεμάτο κινδύνους και προκαταλήψεις.