«Σοκαριστικό», «παρανοϊκό», «δεν μπορώ να συνέλθω», είναι κάποια από τα σχόλια που σίγουρα έχεις ακούσει από φίλους για το «Μικρό Ταρανδάκι», τη νέα σειρά του Netflix που έχει σοκάρει τους συνδρομητές της πλατφόρμας. Και το πιθανότερο να σε έχουν προτρέψει να μην το δεις «για το καλό σου, γιατί θα σε χαλάσει ή θα σε επηρεάσει πολύ».

Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι άλλη σειρά να με έχει επηρεάσει τόσο, όσο το «Μικρό Ταρανδάκι». Μία μέρα μετά κι αφού παρακολούθησα μεμιάς τα 7 ημίωρα επεισόδια, προσπαθώ να επεξεργαστώ αυτό που είδα. Είναι σοκαριστικό; Ναι, αλλά όχι η ίδια η σειρά, όσο το θέμα που πραγματεύεται. Και αν υπολογίσεις πως πρόκειται για αληθινή ιστορία και μάλιστα του πρωταγωνιστή, Ρίτσαρντ Γκαντ, αυτό το κάνει ακόμα πιο ανατριχιαστικό.

Ναι, το «Μικρό Ταρανδάκι» είναι ότι πιο σοκαριστικό έχει βγει στην πλατφόρμα και έχει κυκλοφορήσει τα τελευταία χρόνια. Ξέρω, έχω χρησιμοποιήσει αρκετές φορές τη λέξη «σοκαριστικό», αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια άλλη για να περιγράψει τα όσα παρακολουθούμε στη σειρά. Ή μάλλον τα όσα βίωσε ο πρωταγωνιστής και με συγκλονιστικό τρόπο μεταφέρει στην οθόνη.

Η υπόθεση της σειράς

Ο Ρίτσαρντ Γκαντ στη σειρά είναι ο Ντόνι Νταν, ένας νεαρός άνδρας ο οποίος ονειρεύεται να κάνει καριέρα ως κωμικός. Όλα ξεκίνησαν το 2015, όταν σε μία παμπ του Λονδίνου όπου δούλευε, εμφανίστηκε μία λυπημένη γυναίκα, η Μάρθα, η οποία δεν είχε χρήματα πάνω της και ο Γκαντ/Ντόνι προσφέρθηκε να την κεράσει ένα τσάι. Από εκείνη τη στιγμή, ξεκίνησε ένας εφιάλτης που κράτησε 6 ολόκληρα χρόνια.

Η Μάρθα έπαθε εμμονή μαζί του, του έστειλε μέσα σε αυτά τα χρόνια 41.071 email, φωνητικά μηνύματα 350 ωρών, 744 tweets, 46 μηνύματα στο Facebook, 106 σελίδες επιστολών και αρκετά περίεργα δώρα. Κάθε email μάλιστα που εμφανίζεται στη σειρά του Netflix, είναι ένα πραγματικό μήνυμα που έλαβε ο Ρίτσαρντ Γκαντ. Η Μάρθα παρενόχλησε επίσης αρκετούς ανθρώπους που ήταν κοντά του, συμπεριλαμβανομένων των γονιών του και μιας τρανς γυναίκας, με την οποία είχε αρχίσει να βγαίνει λίγο πριν ξεκινήσει η εμμονή της μαζί του.

Όταν ο Γκαντ απευθύνθηκε στην αστυνομία για βοήθεια, ανακάλυψε ότι οι νόμοι γύρω από την παρενόχληση και την κακοποίηση ήταν δυσλειτουργικοί. Χρειάζονταν συγκεκριμένα στοιχεία για άμεσες απειλές, προκειμένου οι αρχές να λάβουν οποιαδήποτε δράση, παρά το γεγονός ότι στο παρελθόν η Μάρθα είχε φυλακιστεί. Παράλληλα με την ιστορία του stalking, αποκαλύπτεται ότι ο Γκαντ είχε πέσει θύμα βιασμού ενός χειριστικού σκηνοθέτη, ο οποίος του είχε υποσχεθεί ότι θα τον βοηθήσει στην καριέρα του.

Τι μας άρεσε στη σειρά:

Αν μη τι άλλο, αυτό που κάνει ξεχωριστό το «Μικρό Ταρανδάκι» είναι πως αυτή είναι από τις λίγες φορές που παρακολουθούμε μία σειρά που έχει να κάνει με την ανδρική κακοποίηση. Παρακολουθούμε την ιστορία ενός άνδρα που πέφτει θύμα βιασμού από έναν άλλο άνδρα, ο οποίος εκμεταλλεύεται τη θέση ισχύος του, ενώ παρενοχλείται σεξουαλικά από μία γυναίκα – stalker που έχει κάνει κόλαση τη ζωή του και οι νόμοι έτσι, όπως είναι φτιαγμένοι, δεν μπορούν καν να τον προστατεύσουν.

Παρακολουθούμε πώς η πατριαρχία μπορεί να συνθλίψει κι έναν άνδρα και πόσο ανήμπορος είναι αυτός ως θύμα. Γιατί, αν για μία γυναίκα είναι μία φορά δύσκολο να μιλήσει, μπορούμε να φανταστούμε πόσες φορές πιο δύσκολο είναι για έναν άνδρα να μιλήσει για τον βιασμό του. Ο Ντόνι νιώθει ντροπή και μετά την κακοποίησή του γίνεται ακόμα πιο ενοχικός, με τάσεις αυτοκαταστροφής.

Και αυτή η βαθιά ενοχικότητα που αισθάνεται καθορίζει και την εξέλιξη της σχέσης του με τη Μάρθα που είναι και το επίκεντρο της ιστορίας. Ο Ντόνι είναι θύμα και θύτης. Έχει μία στάση απέναντί της που σε πολλά σημεία είναι ανεξήγητη, εκνευρίζοντας τον θεατή. Προσπαθεί να ξεφύγει από την stalker του, αλλά από την άλλη μοιάζει να έχει ανάγκη την παρουσία της. Η αλήθεια είναι πως δεν μπορείς εύκολα να εξηγήσεις την ψυχοσύνθεση του ήρωα. Η κακοποίησή του, του έχει αφήσει βαθιά τραύματα, τον έχει μπλοκάρει, τον έχει καταστήσει εύκολο θύμα χειραγώγησης.

Το «Μικρό Ταρανδάκι» μέσα σε όλα έχει προκαλέσει και μία φρενίτιδα στον κόσμο, στα όρια της εμμονής για τα πραγματικά πρόσωπα της ιστορίας. Ποιος είναι ο σκηνοθέτης που βίασε τον Ρίτσαρντ Γκαντ, ποια είναι η αληθινή Μάρθα. Και αυτό είναι όλο λάθος. Να μείνουμε δηλαδή στην επιφάνεια και να μη δούμε την ουσία της σειράς.

Ο Γκαντ αποφάσισε να μιλήσει για την φρικτή ιστορία του, μέσω της Τέχνης. Ίσως γιατί του ήταν πιο εύκολο να το κάνει. Ίσως γιατί μέσα από την δική του εμπειρία, καταφέρει να περάσει ένα δυνατό μήνυμα, αυτό της ανδρικής ενδυνάμωσης. Να μιλήσει για τους άνδρες θύματα, γιατί η κακοποίηση δεν έχει φύλο. Να ταρακουνήσει, όμως, και το «δυσκοίλιο» νομικό σύστημα, το οποίο στην εποχή της τεχνολογίας και των social media, δεν έχει καταφέρει να φτιάξει ένα δίχτυ προστασίας για τα άτομα που παρενοχλούνται και ηλεκτρονικά. Δεν γίνεται να μην σου αρκούν 40 χιλιάδες emails για να κινητοποιηθείς.

Αξίζει να το δείτε;

Ναι, το «Μικρό Ταρανδάκι» είναι σοκαριστικό, ανατριχιαστικό, σκοτεινό, ωμό, σε σημείο που σε «χαλάει». Αλλά είναι και μία σειρά από τις λίγες που σε βάζει τόσο μέσα στον ψυχισμό ενός θύματος. Μάλιστα πολλά θύματα κακοποίησης ή παρενόχλησης ενδέχεται να ταυτιστούν με την ερώτηση του αστυνομικού: «γιατί άργησες να το καταγγείλεις;» αλλά και όσα «απαντάει» το θύμα κάνοντας μία ανάκληση του ιστορικού στη μνήμη του.

Και ναι, αξίζει να το δείτε, απλά οπλιστείτε με μπόλικη αντοχή. Αν, πάλι, δεν έχετε και την καλύτερη ψυχολογία, καλύτερα να το αφήσετε γι’ αργότερα.