Το ξέσπασμα της Ακρίτα για τον Λάνθιμο και τους «σκατόψυχους»

Η Έλενα Ακρίτα τα έβαλε με όσους άσκησαν κριτική στον Γιώργο Λάνθιμο ή υποβάθμισαν τη βράβευσή του στις Κάννες.

Ας σημειωθεί ότι ο Δημήτρης Δανίκας στην ανταπόκρισή του από τις Κάννες για το «Πρώτο Θέμα» έγραψε: «Έκπληξη αποτέλεσε η φετινή απονομή του Χρυσού Φοίνικα των Καννών, καθώς νικητής αναδείχθηκε ο Γάλλος Ζακ Οντιαρντ με το “Dheepan”. Η Λετίσια Κάστα απένειμε το βραβείο των Κριτών (Jury Prize), το Ειδικό Βραβείο του Φεστιβάλ, το “βραβείο της παρηγοριάς”, όπως συνηθίζεται να λέγεται, στον Γιώργο Λάνθιμο».

Η Έλενα Ακρίτα του απάντησε με το άρθρο της στα Νέα υπό τον τίτλο: «Οι σκατόψυχοι κι ο Λάνθιμος».

«Κάποιοι είναι γεννημένοι για να δημιουργούν. Κάποιοι είναι γεννημένοι για να βρίζουν αυτούς που δημιουργούν.
Πως αλλιώς να ερμηνεύσεις τη μιζέρια, την λύσσα την κακιά, το μάτι το γουρλωμένο του συμπλεγματικού, την στιφάδα στο βλέμμα, την κατάρα στο μάτι: “Να πέσει η επιτυχία να σε πλακώσει, κωλολάνθιμε”.

Βγαίνει τώρα ο δημοσιογραφίσκος της εγχώριας σόουμπιζ (της ποιας;;;) ο wannabe συνδυασμός Joseph Pulitzer με μια τζούρα από Edward R. Murrow να αποκαλέσει την τόσο σημαντική διάκριση του Γιώργου Λάνθιμου για την ταινία του ‘Αστακός’ στις Κάννες ‘Βραβείο της παρηγοριάς’.

Πάμε άλλη μία:

Βρα-βεί-ο της Πα-ρη-γο-ριάς!

Αυτοί οι καρμίρηδες έτσι και καταπιούν το πληκτρολόγιο τους θα πάνε από δηλητηρίαση. Γιατί πόσο μικρόψυχος, ποσο κακόψυχος, πόσο σκατόψυχος πρέπει να είσαι για να ρίχνεις λάσπη σε έναν δημιουργό που μας κάνει περήφανους;

Και μάλιστα σε εποχές που σχεδόν τίποτα σε αυτό τον τόπο δεν είναι για να το βγάλεις σεργιάνι με καμάρι στην πλατεία του χωριού;

Γιατί το βραβείο της Κριτικής Επιτροπής που πήρε ο έλληνας σκηνοθέτης είναι ‘βραβείο της παρηγοριάς’, ρε μάγκες;
Δεν κατάλαβα δηλαδή: Χρωστάγανε λεφτά οι Κάννες στον Λάνθιμο και δεν ξέρανε πως να βγάλουν την υποχρέωση; Κι είπαν μεταξύ τους «κάτσε μωρέ να του δώσουμε ένα κωλόχαρτο κει χάμου, βάλτου και μια κόκκινη κορδέλα να το φωτίσει κι όξω απ’ την πόρτα»;

Ρε πάτε καθόλου καλά; Δηλαδή κοτζάμ Κόλιν Φάρελ και Ρέιτσελ Βάις πρωταγωνιστήσανε στην ταινία του γιατί;;; Για να μην τον προσβάλλουν ένα πράμα;

Όχι γιατί ο Λάνθιμος αυτός έχει διακριθεί σε διεθνές επίπεδο;

Όχι γιατί έχει ήδη αποκτήσει ένα υπολογίσιμο διεθνές εκτόπισμα;

Όχι γιατί έχει ταλέντο;

Προσωπικά την αμαρτία μου θα την πω: Ο ‘Κυνόδοντας’ μου άρεσε, οι ”Αλπεις’ πάλι καθόλου.

Και; Τι σημαίνει αυτό;

Ότι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ο Κυνόδοντας είναι καλή ταινία και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ οι Άλπεις είναι φάβα;

Υπάρχουν αυτά τα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ κριτήρια στην τέχνη; Πχ αν εμένα δε μου αρέσουν οι τανίες του Ερίκ Ρομέρ γενικώς και ‘Το γόνατο της Κλαίρης’ ειδικώς παναπεί πως ο Ρομέρ είναι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ κακός σκηνοθέτης; Ή ο Μπαχ κακός συνθέτης κι ο Ραβέλ καλός επειδή ο πρώτος δεν μου αρέσει κι ο δεύτερος μου αρέσει;

Σε αυτή τη χώρα αν ένας άνθρωπος αντέξει μέχρι τα 90 του χωρίς να τον έχουν ξεσκίσει τα όρνια τις σάρκες – τότε και μόνο τότε, έχει εξασφαλίσει την υστεροφημία του.

Τότε και μόνο τότε, όσοι τον βρίζανε, τον προσκυνάνε.

Τότε και μόνο τότε όσοι τον απαξιώναν, τον αποθεώνουν.

Και για να τελειώνουμε – διότι δεν είναι να παίζεις με την υπέρταση με τις μαλακίες που διαβάζουμε:

Ο Λάνθιμος ήταν ένα νεαρό παιδί που, μετά τη Σχολή Σταυράκου, δούλεψε στη διαφήμιση και στους Ολυμπιακούς του 2004, που δειλά δειλά έκανε αυτός τις ταινίες του κι εμάς όλους (‘όλους’ – λέμε τώρα!) περήφανους για τις ταινίες του. Για τις διακρίσεις του. Για το γεγονός ότι, σε μια εποχή που η Ελλάδα σέρνεται σαν σφουγγαρόπανο σε βρώμικα πατώμα – αυτός ο δημιουργός φέρνει στο προσκήνιο το όνομα της χώρας μας με έναν τρόπο που μας έκανε περήφανους.

Κι αντί να του πούμε ένα ‘μπράβο ρε αγόρι μου’, του τη λέμε κι από πάνω. Τον σνομπάρουμε κι από πάνω. Τα ΜΜΕ τον περνάνε στα ψιλά και στις πίσω τους σελίδες.

Γιατί, βλέπεις, τέτοιες διακρίσεις είναι 10 στον παρά για τον τόπο μας. Γιατί, είπαμε, οι Κάννες χρωστάγανε στον Λάνθιμο το βραβείο – στάνταρ αυτό, το ΄χουμε. Γιατί ο Λάνθιμος χρωστάει σε μας να μας κουβαλάει δέκα δέκα τις διακρίσεις.

Και γιατί στην τελική: Οκ καλός κι ο Λάνθιμος μωρέ, αλλά δεν είναι κι η κοπέλα με τον ανεμιστήρα της Γιουροβίζιον. Ούτε θα σου κάνω εγώ τις Κάννες (σιγά τη μεγαλούπολη) σάλα τραπεζαρία με τον πολιτιστικό κολοσσό που λέγεται ‘Γιουροβίζιον’!!!

‘Βραβείο παρηγοριάς’ το βραβείο της δύστροπης Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ των Καννών; Και σας ξυνίζει κιόλας; Δε ντρέπεστε ρε δημοσιογράφοι των εκατό λέξεων; Δε ντρέπεστε καθόλου πια;

Άφήστε το, παίδες, δεν το ‘χετε. Καθόλου όμως. Ενώστε τις αδύναμες φωνούλες σας, τραγουδήστε το ορατόριο «You are the one, you’ re my number one’.

Κι αφήστε τον Αστακό να τον φάει κάνας άλλος που ξέρει να τον εκτιμήσει.
Ασταδιάλα, μεσημεριάτικο».