Ένωσαν τις φωνές τους για να προβάλουν μια γενιά ανθρώπων που βρίσκεται σε διαρκή κίνηση, όπως λένε. Πρόσφυγες, μετανάστες και Έλληνες πολίτες συγκρότησαν τον πολυπολιτισμικό διαδικτυακό ραδιοφωνικό σταθμό Shabab Radio, που, με έδρα την Αθήνα, μεταδίδει ειδήσεις, μουσικές, ψυχαγωγικές εκπομπές και χρηστικές πληροφορίες.
Το ραδιόφωνο στήθηκε πριν από περίπου ένα μήνα και τα προγράμματά του μεταδίδονται στα αγγλικά, τα ελληνικά, τα αραβικά και τα φαρσί. Στην εκπομπή «Kalispera, Shabab!» φιλοξενούν συνεντεύξεις, όπως αυτή του μουσικού συγκροτήματος Kabul Dreams, που ξεκίνησε από το Αφγανιστάν και σήμερα έχει «κατακτήσει» τις σκηνές των ΗΠΑ. Στο «Shabab on the Ground» κάνουν επιτόπιο ρεπορτάζ και μιλάνε με πρόσφυγες στην Ελλάδα, ενώ στις υπόλοιπες εκπομπές τους ενημερώνουν για το πρόγραμμα μετεγκατάστασης και για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τις πληροφορίες «ντύνουν» με μουσικές από όλο τον κόσμο.
«Παρουσιάζουμε ιστορίες που αφορούν τη νέα γενιά, τους ανθρώπους ηλικίας 20-40 ετών. Αυτή η γενιά έχει την ευκαιρία να αλλάξει τα πράγματα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η 25χρονη Στέφανι Σισόφσκι, μία εκ των δημιουργών του ραδιοφωνικού σταθμού. Η Στέφανι, που μεγάλωσε στη Γερμανία και έχει καταγωγή από την Πολωνία, ζει στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια δουλεύοντας ως δημοσιογράφος freelancer. Μαζί με τον Σύρο Αχμέντ Αγιάς, τον Ισπανό Λουίς Σάντος και την Ελληνίδα Ξανθίππη Λεμοντζόγλου αποφάσισαν να στήσουν το Shabab Radio, ένα ραδιόφωνο για «φιλαράκια», όπως μεταφράζεται το όνομά του από τα αραβικά. «Η γενιά μας έχει διαπιστώσει ότι όλοι είμαστε το ίδιο, από όποια χώρα και αν προερχόμαστε, και δεν πρέπει να φοβόμαστε ο ένας τον άλλον», εξηγεί η Στέφανι.
Ένας από τους πρόσφυγες που συνεργάζεται με το σταθμό είναι ο 20χρονος Αφγανός Αζάντ Αμίντι. Ο Αζάντ βρίσκεται στην Ελλάδα μόλις τέσσερις μήνες και αναμένει με ανυπομονησία την πρώτη του συνέντευξη για τη διαδικασία ασύλου. Το όνομά του, όπως μας λέει, σημαίνει ελευθερία. Γι’ αυτό και έφυγε από το Αφγανιστάν, για να αναζητήσει την ελευθερία. «Το Αφγανιστάν είναι σε εμφύλιο και δεν έχουμε ασφάλεια. Η κυβέρνηση στη χώρα μου δεν αφήνει τη νέα γενιά να σπουδάσει νομική και πολιτική, γίνονται επιθέσεις σε δημοσιογράφους. Μπορεί να μην έχουμε πόλεμο, αλλά δεν έχουμε ασφάλεια», περιγράφει και κάνει έκκληση η Ευρώπη να αντιμετωπίσει τους Αφγανούς ως ανθρώπους με δικαιώματα και να νοιαστεί για εκείνους.
Ο Αζάντ, που στην πατρίδα του δούλευε σε τηλεοπτικό σταθμό, μιλάει με μεγάλο ενθουσιασμό για το «Shabab». Η συνεργασία του με το ραδιόφωνο σηματοδοτεί γι’ αυτόν την πολυπόθητη ελευθερία. «Δουλεύω στο ραδιόφωνο γιατί είναι ο λόγος για τον οποίο αισθάνομαι ελεύθερος. Μπορούμε να μιλήσουμε για οτιδήποτε. Θέλω να μιλάω για ελευθερία, να έχω ελευθερία στη ζωή μου. Γι’ αυτό ήθελα να γίνω δημοσιογράφος, για να βοηθάω τους ανθρώπους, να λέω την αλήθεια».
Στην ομάδα του Shabab βρίσκεται και ο 25χρονος Σύρος Ταρίκ Γουάντι, ο οποίος έφυγε τον περασμένο Φεβρουάριο από την πατρίδα του και έφτασε μέσω Τουρκίας στη Χίο. Σήμερα ζει στην Αθήνα. Ο Ταρίκ ασχολείται με τη ραπ μουσική και αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που έφυγε από τη Συρία. «Εκεί δεν μπορείς να είσαι καλλιτέχνης. Χρησιμοποιούσα ψεύτικες φωτογραφίες ως ράπερ, γιατί φοβόμουν ότι η κυβέρνηση θα με σκότωνε», περιγράφει. Ο Ταρίκ έχει κάνει αίτηση για το πρόγραμμα μετεγκατάστασης και περιμένει τις απαντήσεις. Σε λίγες εβδομάδες μπορεί να βρίσκεται οπουδήποτε στην Ευρώπη. Όπου και να πάει, όμως, δηλώνει ότι θα συνεχίσει να ασχολείται με το «Shabab» με τη βοήθεια της τεχνολογίας. «Μ’ αρέσει το “Shabab”, γιατί μπορώ να ασχοληθώ με τη μουσική χωρίς να φοβάμαι», εξομολογείται.
Ζώντας σε διαρκή κίνηση, όπως και η νέα γενιά στην οποία απευθύνονται, οι δημιουργοί του Shabab Radio έχουν να αντιμετωπίσουν μία ακόμα πρόκληση: να κρατήσουν ζωντανό ένα ραδιοφωνικό σταθμό από διαφορετικές χώρες ο καθένας. Η Στέφανι που είχε την ιδέα του διαδικτυακού ραδιοφωνικού σταθμού εξηγεί ότι ήταν απόφασή της να έχει έδρα την Αθήνα, ωστόσο ζώντας τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης δεν ξέρει αν θα μπορεί να συνεχίσει να ζει στην Ελλάδα. Ο Αχμέντ Αγιάς μετεγκαταστάθηκε στην Ισπανία, αλλά συνεχίζει να συνεργάζεται με το ραδιόφωνο ως graphic designer, ο Σύρος Τζορτζ Νουνέ μετεγκαταστάθηκε στην Κύπρο και μεταδίδει τις εμπειρίες του από ένα κέντρο φιλοξενίας προσφύγων, στο οποίο βρίσκεται, ο Λούις Σάντος επέστρεψε στην πατρίδα του την Ισπανία. «Μπορούμε εύκολα να γίνουμε ένα ευρωπαϊκό δίκτυο», εξηγεί η Στέφανι.
Από όπου και αν βρίσκονται, ο στόχος τους είναι η διαρκής ανάπτυξη του ραδιοφώνου, που σήμερα, καθώς λειτουργεί σε εθελοντική βάση, μεταδίδει λίγες ώρες εκπομπών. Για το λόγο αυτό αναζητούν χορηγίες και συνεργασίες για τη συνεχή λειτουργία του σταθμού και για την παραχώρηση εξοπλισμού που θα τους προσφέρει την επιθυμητή ποιότητα ήχου.
Τα σχέδιά τους, όμως, δεν σταματούν μόνο στην ανάπτυξη του ραδιοφώνου. Θέλουν να «χτίσουν» μια κοινότητα γύρω από αυτό, με φεστιβάλ, συναυλίες και άλλες εκδηλώσεις. «Το ραδιόφωνο δεν είναι απλά ένα μέσο, είναι η φιλοσοφία τού να χτίσεις μια κοινότητα γύρω από αυτό», όπως λένε.
