Για το μελλοντικό του γάμο με την Ζέτα Μακρυπούλια, αλλά και για το ενδεχόμενο ενός παιδιού μίλησε σε συνέντευξή του στο «Down Town» Κύπρου ο Μιχάλης Χατζηγιάννης.

Ο τραγουδιστής, πέρα από τα προσωπικά του, πήρε δημόσια θέση στα πολιτικά ζητήματα της Κύπρου.

Ακολουθεί μία γεύση από τα όσα είπε στο περιοδικό:

Τι σε έκανε να πάρεις την απόφαση ώστε να στηρίξεις δημόσια την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη στις προσεχείς προεδρικές εκλογές;
Στηρίζω δημόσια την υποψηφιότητα του Νίκου Αναστασιάδη στις προσεχείς εκλογές γιατί πιστεύω ότι είναι ο άνθρωπος που έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά για να φέρει σε πέρας τα όσα δύσκολα πρέπει να γίνουν από εδώ και πέρα. Ανεξάρτητα από κομματικές πεποιθήσεις και αποχρώσεις, σημασία έχει ποιος είναι ικανότερος για να οδηγήσει τη χώρα-με γνώμονα το δίκαιο και το σωστό-σε ήρεμα νερά.

Το να γίνεις αναγνωρίσιμος ήταν κάτι που πάντα ήθελες;
Όχι, καθόλου! Αυτό θα ήταν πολύ ματαιόδοξο και, αν σκεφτόμουν έτσι, θα έμπαινα στη δισκογραφία με άλλους στόχους. Όμως, η αναγνωρισιμότητα είναι απόρροια της δουλειάς. Δεν μπορεί ένας καλλιτέχνης να μην είναι αναγνωρίσιμος.

Σε ενοχλεί που η αναγνωρισιμότητα ελκύει τα βλέμματα πολλών και στο κομμάτι της προσωπικής σου ζωής;
Δεν με ενοχλεί πάντα, ως ένα βαθμό το κατανοώ. Με ενοχλεί εν μέρει όταν κάποιοι δεν σέβονται κάποια όρια. Αυτό, βέβαια, είναι αποτέλεσμα μίας φθίνουσας εποχής που τη χαρακτηρίζει μία ηθική παρακμή.

Η εργένικη ζωή σού λείπει;
Όχι, καθόλου! Ως εργένης ήμουν λίγο χύμα. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν πολύ τυπικός ή καθώς πρέπει, αλλά σε αυτό με βοήθησε πολύ ο στρατός, τότε που υπηρέτησα στην Κύπρο. Στο στρατό έμαθα να είμαι πειθαρχημένος, να υπάρχει τάξη, αλλά και συνέπεια. Αυτά με βοήθησαν στην εργένικη ζωή μου, την οποία, να σου πω κιόλας, τη χάρηκα πολύ, την έζησα και την απόλαυσα στο έπακρο. Ειλικρινά σου μιλάω, δεν έχω κανένα απωθημένο.

Οπότε, να υποθέσω, ότι είσαι έτοιμος να προχωρήσεις σε ένα γάμο;
Εγώ είμαι από τους ανθρώπους που θα έκαναν ένα τέτοιο βήμα στη ζωή τους, μόνο για τους σωστούς λόγους. Αυτή τη στιγμή όλα είναι καλά στη ζωή μου, οπότε ένα τέτοιο σενάριο δεν είναι «ξένο» για μένα.

Έχεις φανταστεί ποτέ πώς θα ήσουν ως πατέρας;
Δεν το έχω φανταστεί πολύ. Βέβαια, δεν μπορώ να σου δώσω μία σαφή εικόνα του πώς θα είμαι. Αλλά πιστεύω ότι θα είμαι ένας δίκαιος και σωστός πατέρας -όχι αυστηρός, με την πατριαρχική έννοια.
Πιο είναι το καλύτερο στοιχείο του χαρακτήρα σου και ποιο το χειρότερο;
Το καλύτερο θα σε αφήσω να το πεις εσύ, Αλέξανδρε! (γελάει) Το χειρότερο είναι ότι είμαι μη ανεκτικός. Σε πολλά πράγματα. Στην αγένεια, στην ανισορροπία και την έκπτωση της εποχής, στην έλλειψη ήθους, στην έλλειψη τρόπων.

Ευτυχισμένος είσαι;
Ναι, είμαι! Πλέον αντιλαμβάνομαι ότι τα απλά πράγματα, που δεν είναι και τόσο απλά, τελικά είναι και τα πιο ζωτικά. Κι εκεί βλέπεις ποιος είσαι, με ποιους τα μοιράζεσαι και ισορροπείς.