Η πολυαγαπημένη ηθοποιός, Ζωή Λάσκαρη, έχει διαγράψει μια καλλιτεχνική πορεία που αρκετές σύγχρονές της και νεότερες ηθοποιοί θα ζήλευαν. Κάνοντας ένα φλας μπακ στην καριέρα της, θυμάται τους ανθρώπους που την βοήθησαν στα πρώτα της βήματα και τους κομβικούς σταθμούς αυτής της πορείας.
«Ο Κατσέλης ήταν ο πρώτος μου δάσκαλος. Τότε ήμουν μικρή, πολλά απ’ όσα έλεγα δεν τα καταλάβαινα, αν και τα ρουφούσα σαν σφουγγάρι. Στην πορεία μου κάθε του προτροπή αναβίωνε την ώρα που έπαιζα πάνω στη σκηνή». Η Ζωή Λάσκαρη πιστεύει πως αν δεν υπήρχε ο Φίνος δεν θα υπήρχαν ούτε και εκείνοι. Όσον αφορά το θέατρο, όταν ο Μίνως Βολανάκης δίδασκε στη σκηνή εκείνη άκουγε μαγεμένη και ένιωθε μαθήτρια της πρώτης δημοτικού. «Ο Ανδρέας Βουτσινάς ακροβατούσε μεταξύ μεθόδου και ενστίκτου και δεν εγκατέλειπε τον ηθοποιό». Τέλος, η Ζωή Λάσκαρη νιώθει ευλογημένη που έκανε την παρθενική της εμφάνιση στην Επίδαυρο με σκηνοθέτη το Μιχάλη Κακογιάννη.
Πηγή: People
