Ένας φίλος μου αποκαλούσε τα παιδιά του energy vampires. Κι ενώ με χαρά ασχολιόμουν μαζί τους όταν βγαίναμε έξω, ώστε να απολαύσουν κι αυτοί οι δόλιοι γονείς λίγο χρόνο πραγματικής χαλάρωσης και ένιωθα ότι όχι μόνο δεν μου ρουφάνε ενέργεια, αλλά μου δίνουν κιόλας, όταν έκανα δικό μου παιδί διαπίστωσα ότι και πολύ λίγα έλεγε!
Δεν είναι μόνο ο πραγματικός χρόνος που αφιερώνεις για να καλύψεις τις ανάγκες ενός παιδιού σε καθημερινή βάση, αλλά και ότι μέσα σε αυτό το σερί υποχρεώσεων, δεν σου μένει μυαλό, ενέργεια και διάθεση να ασχοληθείς λιγάκι με τον εαυτό σου. Αποτέλεσμα; Έρχεται κάποια στιγμή που νιώθεις το βάρος της γονεϊκότητας να σε πνίγει. Παύεις να αντλείς χαρά από την ιδιότητα του γονιού, απομακρύνεσαι από το παιδί και νιώθεις μόνιμο άγχος μαζί με σωματική και ψυχική εξάντληση. Με λίγα λόγια υποφέρεις από γονεϊκό burnout. Διάβασε περισσότερα στο Love Yourself
