Ένας στους πέντε ανθρώπους έχει βιώσει χρόνιο πόνο τους τελευταίους τρεις μήνες ή και παραπάνω.

Κι ενώ ο χρόνιος πόνος δε οδηγεί στο θάνατο, μπορεί να κάνει τη πολύ δύσκολη ζωή όσων υποφέρουν. Μάλιστα, όπως αναφέρουν έρευνες, μπορεί να είναι ακόμη πιο δύσκολη ακόμη και από αυτή όσων υποφέρουν από άσθμα ή διαβήτη.

Παρότι όμως, ο χρόνιος πόνος είναι κάτι τόσο κοινό, μια θλιβερή κατάσταση για την υγεία, οι άνθρωποι δε μιλάνε πολύ συχνά γι’ αυτόν.

Κι αυτό ίσως γιατί σε πολλές περιπτώσεις, δε γνωρίζουμε για ποιο λόγο μας συμβαίνει. Πολλές φορές τείνουμε να πιστεύουμε, ότι όλα είναι μέσα στο μυαλό μας. Κι αν κάποιος υποφέρει από πόνο, αναζητά απελπισμένα τρόπους για να κάνει τον εγκέφαλό του να σταματήσει να… πονά.

Ο χρόνιος πόνος είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, εξαιτίας του οποίου αρκετοί άνθρωποι σταματούν να κοινωνικοποιούνται, να εργάζονται και να κάνουν πράγματα που θα τους άρεσε ή θα έπρεπε να κάνουν.

Πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από χρόνιο πόνο, χωρίς να έχουν βιώσει κάποιο σοβαρό τραυματισμό. Και στις περιπτώσεις που υπήρξε κάποιος τραυματισμός, τα γνωστά τρωτά σημεία εξηγούν μόνο μερικές πτυχές της μεταβλητότητας του πόνου, δηλαδή αυτοί οι παράγοντες τρωτότητας αποτελούν φτωχούς, προγνωστικούς παράγοντες για την ανάπτυξη του πόνου μετά από τραυματισμό, εξηγεί ο ερευνητής Andreas Goebel σε άρθρο του στο LiveScience.

Οι μέθοδοι «εκπαίδευσης» του εγκεφάλου γενικά δε λειτουργούν. Όμως νέα στοιχεία έχουν αναδυθεί, τα οποία μπορεί να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε το χρόνιο πόνο, στον οποίο μπορεί να συμβάλλουν περιφερειακοί παράγοντες.

Ερευνητές βρήκαν, ότι στο αίμα ασθενών που υποφέρουν από πόνο σε ακρωτηριασμένα άκρα (phantom limb pain) υπάρχουν ειδικές ανοσολογικές ουσίες (αυτοαντισώματα). Οι ουσίες αυτές μπορεί να προκαλούν τον πόνο, δεσμεύοντας περιφερειακούς ιστούς και ενεργοποιώντας τα αισθητήρια νεύρα. Ωστόσο, ο ακριβής τρόπος λειτουργίας τους δεν έχει γίνει πλήρως κατανοητός.

Ο χρόνιος πόνος δεν είναι μόνο μέσα στο μυαλό των ασθενών, καταλήγει ο ερευνητής.

«Η ανώμαλη περιφερική νευρική δραστηριότητα (phantom limb pain), ή περιφερική ενεργοποίηση του ανοσοποιητικού συστήματος (CRPS) είναι πιθανόν να αποτελούν τους κύριους ένοχους για την πρόκληση κάποιων καταστάσεων χρόνιου πόνου, και αυτό πρέπει να γίνει θεραπεύσιμο».