Αίσθημα έντονης αποφασιστικότητας κατάφεραν να δημιουργήσουν επιστήμονες σε δύο ανθρώπους, διεγείροντας ηλεκτρικά συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου τους!

Οι δύο άντρες προσπαθούσαν να εντοπίσουν στους ασθενείς περιοχές του εγκεφάλου τους, οι οποίες τους προκαλούσαν επιληπτικές κρίσεις. Έτσι, ακολουθώντας μια διαδικασία ρουτίνας, μετακινούσαν ηλεκτρόδια σε διαφορετικά σημεία του εγκεφαλικού φλοιού τους.

Όλα κυλούσαν φυσιολογικά, όταν ξαφνικά οι άντρες ένιωσαν τους σφυγμούς τους να αυξάνονται και μια ακαταμάχητη επιθυμία να επιμείνουν σε μια δυσκολία.

Σε έξι δοκιμές που ακολούθησαν, επιβεβαιώθηκε ότι η ενεργοποίηση με χαμηλής έντασης ηλεκτρικό ρεύμα της συγκεκριμένης περιοχής του εγκεφάλου, στον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου, οδηγούσε στο ίδιο αποτέλεσμα. Όπως είπε ο ένας άνδρας, «είναι σαν να οδηγείς το αυτοκίνητό σου, με σκασμένα λάστιχα μέχρι τον προορισμό σου. Δεν μπορείς παρά να συνεχίσεις να προχωράς παρά τις δυσκολίες».

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γιόζεφ Παρβίζι του Τμήματος Νευρολογίας πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, δήλωσαν πως «είναι εντυπωσιακό ότι δύο άτομα, με πολύ διαφορετικές εμπειρίες στο παρελθόν, ανταποκρίθηκαν με παρόμοιο τρόπο μετά από μια χαμηλή ηλεκτρική διέγερση, διάρκειας μόλις ενός ή δύο δευτερολέπτων, στην ίδια περιοχή του εγκεφάλου».

«Αυτοί οι ασθενείς είναι φυσιολογικοί άνθρωποι, έχουν το δείκτη νοημοσύνης τους, έχουν τη δουλειά τους. Δεν μιλάμε για ευρήματα σε άρρωστους εγκεφάλους», δήλωσε ο Παρβίζι.

Για να βεβαιωθούν οι επιστήμονες, εφάρμοσαν την μέθοδο της εικονικής (πλασέμπο) ηλεκτρικής διέγερσης του εγκεφάλου και ενημέρωσαν ψευδώς τους δύο ασθενείς ότι θα τους διοχετεύσουν ξανά ρεύμα στην ίδια περιοχή του εγκεφάλου, αλλά στην πραγματικότητα δεν υπήρχε καθόλου ηλεκτρισμός στα ηλεκτρόδια. Τότε οι δύο άνθρωποι δεν ανέφεραν καμία αιφνίδια ενεργοποίηση της αποφασιστικότητας και επιμονής τους, πράγμα που συνέβη αμέσως όμως, όταν οι επιστήμονες πράγματι επανέφεραν το ρεύμα.

Οι ερευνητές σχεδιάζουν νέα πειράματα για να σιγουρευτούν ότι η ηλεκτρική διέγερση του εγκεφάλου πράγματι καθιστά τους ανθρώπους πιο αποφασιστικούς στην πράξη και δεν τους εξάπτει απλώς ένα αίσθημα αποφασιστικότητας χωρίς πρακτικό αντίκρισμα.

Αν υπάρξει αυτή η επιβεβαίωση, τότε ανοίγει ο δρόμος για την αξιοποίηση της τεχνικής στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και άλλων ψυχικών παθήσεων, για παράδειγμα των ψυχαναγκαστικών διαταραχών, στις οποίες οι ασθενείς θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι πάσχουν από το αντίθετο, δηλαδή από υπερβολική αποφασιστικότητα και εμμονή για κάτι.