Ένας από τους αγαπημένους μύθους των «ειδικών» της διατροφής, είναι η δίαιτα της συντήρησης. Σημαντική όπως και η «αποτοξίνωση» με αντίστοιχο μηδενικό επιστημονικό κύρος και αξία.

Η «συντήρηση» είναι μια δίαιτα φετίχ, άπιαστο όνειρο για πολλούς, που πρέπει οπωσδήποτε κανείς όχι μόνο να φτάσει σε αυτήν αλλά και να την εφαρμόσει για κάμποσους μήνες για να «ρυθμίσει το μεταβολισμό του» και να «κλειδώσει» σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό ώστε «να μην ξαναμπούν τα κιλά».

Βασική αφετηρία του μύθου αυτού είναι ότι η δίαιτα χωρίζεται σε στάδια/φάσεις μέσα από τα οποία κανείς πρέπει να περάσει για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εν αρχή ην η αποτοξίνωση, η φάση της κάθαρσης και απομάκρυνσης από το σώμα κάθε τι μη καθαρού και τοξικού έτσι ώστε να «ξεμπλοκάρει» ο μεταβολισμός και να μπουν σε κίνηση τα γρανάζια των «καύσεων». Πρόκειται για μια πλάνη.

Το επόμενο στάδιο είναι του «καψίματος του λίπους» που φυσικά μπορεί κανείς να ρυθμίσει και από πού θα καεί. Άλλη μεγάλη πλάνη και εξαπάτηση αυτή που ατυχώς ελάχιστοι διαιτολόγοι άκριτα υιοθετούν και προβάλουν για καθαρά εμπορικούς λόγους.

Ποιο είναι το νόημα σε αυτή τη προσπάθεια;

Όταν πια κανείς έχει διαβεί με επιτυχία όλη αυτή τη πορεία τότε πλέον είναι ανάγκη να συμβεί το προαναφερθέν, δηλαδή «να ρυθμιστεί και να κλειδώσει ο μεταβολισμός σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό ώστε να τρώει και να μην παίρνει» δηλαδή να διαβεί το μακρινό μονοπάτι της «συντήρησης».

Η επιστημονική αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει τέτοια δίαιτα, ούτε σύνολο προγραμμάτων διατροφής που να καταφέρνουν κάτι τέτοιο. Πουθενά στην παγκόσμια βιβλιογραφία δεν είναι καταγεγραμμένη κάποια ειδική διαδικασία ρύθμισης του μεταβολισμού (όπως ρυθμίζει κανείς τη μηχανή του αυτοκινήτου). Ούτε κανένας επιστήμονας διαιτολόγος διδάσκεται κάτι τέτοιο. Και πολύ περισσότερο δεν υπάρχει καμία κλινική μελέτη ή έρευνα που να επιβεβαιώνει την ύπαρξη ή τη δυνατότητα ενός τέτοιου διατροφικού σχήματος.

Ποια είναι η αλήθεια;

Για τον κάθε ένα που ξεκινάει μία δίαιτα ή ένα πρόγραμμα διατροφής σημαίνει πολλά πράγματα. Όμως η αντικειμενική αλήθεια είναι ότι ένα πρόγραμμα διατροφής είναι μία ανατροπή της καθημερινής σχέσης με το φαγητό και την τροφή γενικότερα και ο επαναπροσδιορισμός της σε νέα (και πιο σωστή) βάση.

Αν λοιπόν κάποιος νομίζει ότι η απώλεια των κιλών συμβαίνει γιατί ακολουθεί μια αλληλουχία γευμάτων και μόνο, έχει καταφέρει απλά να δει το κλαδί και να χάσει τον Αμαζόνιο.

Γιατί αυτό που πραγματικά προσπαθεί ο επιστήμονας της διατροφής και διαιτολογίας να κάνει, είναι να διδάξει το διαιτώμενο πώς να τρέφεται σωστά, πώς να καλύπτει τις ανάγκες του οργανισμού του σε θρεπτικά συστατικά και πώς να διαχειρίζεται τις συνθήκες και τις καταστάσεις που του προκύπτουν στην καθημερινότητά του σε σχέση με το φαγητό.

Γιατί πρακτικά είναι αδύνατον κάποιος να κάνει την τέλεια δίαιτα ή να εφαρμόσει 100% σε κάθε λεπτομέρεια ένα πρόγραμμα διατροφής. Σημαντικό λοιπόν είναι κάποιος μέσα από μία συνεργασία με ένα διαιτολόγο να αναπτύξει την δεξιότητα να προλαβαίνει ή ακόμα καλύτερα να διορθώνει τα λάθη του. Με αυτό το σκεπτικό η «συντήρηση» δεν μπορεί αν είναι παρά μία προέκταση του προγράμματος διατροφής, μία πρακτική εφαρμογή όλων όσων εμπειριών και γνώσεων απέκτησε κάποιος στην διάρκεια της προσπάθειάς του να μειώσει το σωματικό του βάρος.

Αυτό σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να εξακολουθεί να στερείτε ή να βρίσκετε σε περιορισμό;

Ο περιοριστικός χαρακτήρας ενός προγράμματος είναι απαραίτητος στο βαθμό που οι υπερβάσεις από τη προβλεπόμενη (ή αναγκαία για τη διατήρηση καλής υγείας) λήψη τροφής είναι σημαντικές. Από εκεί και πέρα ένα πρόγραμμα διατροφής περισσότερο είναι ένα σύνολο κανόνων τους οποίους κάποιος καλείται να τους εφαρμόσει (και να προσαρμόσει) στην πραγματικότητα, προσπαθώντας πάντα να μείνει μέσα σε κάποια όρια.

Η απάντηση λοιπόν στο παραπάνω ερώτημα είναι ότι στη «συντήρηση» ή πιο σωστά στο υπόλοιπο της ζωής του, κάποιος που έχει χάσει κιλά (λίγα ή πολλά δεν έχει σημασία), θα πρέπει να είναι υποψιασμένος και να κάνει τις ανάλογες επιλογές με τέτοιο τρόπο ώστε σε μέσο όρο η διακύμανση του βάρους του να μην ξεπερνάει κάποια όρια. Με άλλα λόγια κάποιος θα πρέπει να ξέρει ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος αλλά ταυτόχρονα να ξέρει και το τι πρέπει να κάνει για να διορθώσει το λάθος του.

Το πώς μπορεί να το πετύχει είναι πάρα πολύ εύκολο και σίγουρα δεν χρειάζεται να ακολουθήσει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής για να «κλειδώσει» το μεταβολισμό του. Μια συστηματική καταγραφή της κατανάλωσης τροφής σε εβδομαδιαία βάση είναι αρκετή για να του θυμίζει ποιες μέρες ξέφυγε από το κανονικό.

Αφήστε λοιπόν τις δικαιολογίες και δείτε την αλήθεια κατάματα. Τα κιλά επέστρεψαν όχι γιατί δεν ακολουθήσατε την «ιεροτελεστία της συντήρησης» που σας πρότεινε ο «ειδικός», αλλά γιατί επιστρέψατε πίσω στις κακές συνήθειες και συμπεριφορές σε σχέση με το φαγητό και την τροφή. Αντί να αναζητήσετε λοιπόν τη λύση σε ανορθόδοξες δίαιτες και σε ατεκμηρίωτες οδηγίες, εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και ακολουθήστε το ένστικτό σας. Η διαφορά ανάμεσα σε αυτά που κάνετε και σας προσθέτουν βάρος και σε αυτά που κάνετε και το μειώνουν είναι η σωστή λύση.

Πηγή: diatrofi.gr