Σε μια εποχή που η ανάλυση είναι πια high-definition και τα τηλεοπτικά προγράμματα έχουν αποκτήσει εκτυφλωτικά χρώματα, μοιάζει ολότελα παράξενο να βλέπει κάποιος μαυρόασπρα όνειρα.
Κι όμως, για κάποιους ανθρώπους αυτή είναι η πραγματικότητα, το στάδιο του ύπνου που αφορά στα όνειρα παραμένει ταραγμένο και συναισθηματικά έντονο. Οι περισσότεροι άνθρωποι που συμμετέχουν σε τέτοιες έρευνες αναφέρουν πως τα συχνότερα μοτίβα είναι η πτώση, η πτήση και η αποτυχία σε κάτι μεγάλο, όπως σε εξετάσεις και συνεντεύξεις για δουλειά.
Υπάρχει όμως ένας ακόμα κοινός παρονομαστής σε όσους μεγάλωσαν στα χρόνια της ασπρόμαυρης τηλεόρασης, όπως αποκάλυψε πανεπιστημιακή μελέτη του 2008. Όσοι ήταν 25 χρονών και μικρότεροι και δεν είχαν εκτεθεί ποτέ σε ασπρόμαυρη εικόνα, ανέφεραν πως δεν βλέπουν σχεδόν ποτέ μαυρόασπρα όνειρα. Άνθρωποι ηλικίας 55 χρονών και πάνω όμως που ως παιδιά δεν είχαν έγχρωμη τηλεόραση, δήλωσαν πως βλέπουν μαυρόασπρα όνειρα στο 25% των φορών!
Συνολικά, ένα 12% των ανθρώπων συνεχίζουν να ονειρεύονται αποκλειστικά σε τόνους του γκρι. Αν πάμε μάλιστα πίσω κατά 70-80 χρόνια, τότε η επίδραση της τηλεόρασης σε όσα βλέπουμε με τα μάτια κλειστά είναι ακόμα πιο ξεκάθαρη: στη δεκαετία του 1940, όπως υπέδειξε άλλη μελέτη, τα 3/4 των Αμερικανών δεν έβλεπαν «ποτέ ή σπανίως» έγχρωμα όνειρα.
Σήμερα αυτοί οι αριθμοί έχουν αντιστραφεί. Ακόμα κι έτσι όμως, ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων συνεχίζουν να ονειρεύονται στη μονοχρωματική παλέτα του μαύρου…
