Ο ρόλος της οικογένειας στην πρόληψη και αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας είναι καθοριστικός.

Η πρόληψη της παχυσαρκίας έχει κοινή προσέγγιση για μικρούς και μεγάλους. Συστήνεται ενθάρρυνση για φυσική δραστηριότητα και μείωση χρόνου καθιστικών δραστηριοτήτων, τακτικό ζύγισμα, ενώ διατροφικά προτείνεται η κατανάλωση τροφών μειωμένης ενεργειακής πυκνότητας (ολικής άλεσης σιτηρά, φρούτα και λαχανικά) και η μείωση της κατανάλωσης τροφών υψηλής ενεργειακής πυκνότητας (τροφές που περιέχουν λιπαρά, γλυκές τροφές, γλυκά ροφήματα, fast food).

Για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας ενός παιδιού, θα πρέπει να ασχοληθούμε με τους παράγοντες που βρίσκονται «πίσω» από το πρόβλημα του βάρους. Η επιβολή μιας υγιεινής διατροφής δεν θα έχει αποτελέσματα, αντιθέτως, η αναζήτηση λύσεων σε προβληματικές διατροφικές συνήθειες θα επιφέρει βελτίωση.

Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίζουμε το πρόβλημα όσο το δυνατόν πιο νωρίς, κατά προτίμηση «πριν ακόμα ξεκινήσει». Ως γνωστόν, η πρόληψη είναι προτιμότερη της θεραπείας. Η θεραπεία της παχυσαρκίας ενός παιδιού δεν είναι πάντα εύκολη, διότι εξαρτάται από διάφορους παράγοντες.

Ο βασικότερος είναι ότι το επιπλέον βάρος του παιδιού είναι αποτέλεσμα της διαφοράς ανάμεσα στην πρόσληψη θερμίδων και στην κατανάλωσή τους (ισοζύγιο ενέργειας). Άμεση επιρροή ασκεί το κοντινό περιβάλλον του παιδιού, δηλαδή η οικογένεια του και οι γαστρονομικές της συνήθειες, το σχολείο, το κυλικείο και οι συμμαθητές/φίλοι.

Ο ρόλος της οικογένειας στη βελτίωση της διατροφικής συμπεριφοράς των παιδιών, είναι καθοριστικός και τα παιδιά επηρεάζονται από διάφορες πρακτικές όπως:

-προσπάθεια εξοικείωσης του παιδιού με νέα τρόφιμα,
-οικογενειακά γεύματα,
-διαθεσιμότητα υγιεινών τροφών (μαγειρεμένο φαγητό, φρούτα, λαχανικά) και
-μίμηση από το παιδί των ατόμων που λειτουργούν ως πρότυπα γι’ αυτό (γονείς, δάσκαλοι, συμμαθητές, φίλοι).

Συχνά, οι γονείς χρησιμοποιούν λανθασμένες πρακτικές, όπως αυστηρός περιορισμός, συχνή επιβράβευση με άλλο τρόφιμο, υπερβολική πίεση για κατανάλωση, που μάλλον οδηγούν σε αντίθετα αποτελέσματα όπως είναι τα εξής:

-Η διάκριση των τροφίμων σε καλά και κακά.
-Η μείωση κατανάλωσης τροφίμων για τα οποία ασκήθηκε πίεση.
-Η υπερκατανάλωση τροφίμων που οι γονείς χρησιμοποιούν ως δώρα (συνήθως γλυκά).
-Η ανάπτυξη μη υγιούς σχέση με το φαγητό.

Η αναζήτηση λύσεων για βελτίωση της διατροφικής συμπεριφοράς, για ένταξη φυσικής δραστηριότητας, για ενθάρρυνση στη μείωση καθιστικών δραστηριοτήτων και για την εξασφάλιση ενός ασφαλές ψυχολογικά περιβάλλον, θα επιφέρουν βελτίωση στο βάρος του παιδιού.

Πηγή: mednutrition.gr