Άλλα δύο τουλάχιστον γονίδια που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση της κοινής παχυσαρκίας στα παιδιά, εντόπισε η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα γενετική μελέτη πάνω σε αυτό το πρόβλημα, η οποία ρίχνει φως στο γιατί αρκετά παιδιά έχουν γενετική προδιάθεση για πάχος.
Προηγούμενες έρευνες είχαν ανακαλύψει γονίδια που συμβάλουν στην παχυσαρκία των ενηλίκων, καθώς και στην υπερβολική παχυσαρκία των παιδιών, ελάχιστα, όμως ως τώρα, ήταν γνωστά για το γενετικό υπόβαθρο της κοινής παιδικής παχυσαρκίας.
Οι δύο νέες γενετικές ποικιλομορφίες εντοπίσθηκαν από μία διεθνή ερευνητική κοινοπραξία (Early Growth Genetics Consortium), με επικεφαλής τον Στρούαν Γκραντ του Κέντρου Εφαρμοσμένης Γενετικής του Νοσοκομείου Παίδων της Φιλαδέλφεια, στην οποία συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής ερευνητής Πάνος Δελούκας του βρετανικού Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger.
Οι επιστήμονες βρήκαν δύο μεταλλάξεις γονιδίων, μία στο γονίδιο OLFM4 (στο χρωμόσωμα 13) και μία στο γονίδιο HOXB5 (στο χρωμόσωμα 17), καθώς και ενδείξεις για άλλες δύο γενετικές ποικιλομορφίες, που σχετίζονται με την παιδική παχυσαρκία.
Κανένα από αυτά τα γονίδια δεν είχε συσχετισθεί με την παχυσαρκία στα παιδιά μέχρι σήμερα. Άγνωστος, προς το παρόν, παραμένει ο βιολογικός μηχανισμός και ο τρόπος που τα εν λόγω γονίδια αυξάνουν την ροπή προς παχυσαρκία, αλλά εκτιμάται ότι η δράση τους σχετίζεται με τη λειτουργία του εντέρου στα παιδιά.
