Όσοι έχουν εκτεθεί πολύ στον ήλιο και όσοι έχουν υψηλά επίπεδα της βιταμίνης D έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν σκλήρυνση κατά πλάκας, σύμφωνα με αυστραλιανή μελέτη.
Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι εκείνοι που ζουν κοντά στον ισημερινό έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν τη νόσο σε σχέση με εκείνους που ζουν σε υψηλότερα γεωγραφικά πλάτη, μία διαφορά που μπορεί να εξηγείται από τη μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο και τα υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης D.
Η έρευνα αυτή δεν αποδεικνύει ότι η πολύ μικρή έκθεση στον ήλιο ή τα πολύ χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης D προκαλούν τη νόσο και ενώ οι συγγραφείς της μελέτης επιχείρησαν να δείξουν ότι τόσο η έκθεση στον ήλιο όσο και τα επίπεδα της βιταμίνης D επηρεάζουν από μόνα τους τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, ορισμένοι ειδικοί το αμφισβητούν.
Το κυριότερο συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι η περιορισμένη έκθεση στον ήλιο είναι ενδεδειγμένη τόσο για τη διατήρηση των επιπέδων της βιταμίνης D, αλλά και για άλλους λόγους υγείας.
