Η εξέγερση του Πολυτεχνείου στην Αθήνα στις 17 Νοεμβρίου το 1973, η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση που προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα, αποτυπώνεται σε ένα φιλμ – ντοκουμέντο που πλέον έχει πάρει έγχρωμη μορφή. Τα ιστορικά γεγονότα κινηματογραφήθηκαν από τον Νίκο Α. Βερνίκο που τραβούσε κρυφά τα πλάνα απέναντι από το Πολυτεχνείο, από το παράθυρο γωνιακού δωματίου του ξενοδοχείου «Ακροπόλ», μεταξύ 14 και 17 Νοεμβρίου 1973. Όπως περιγράφει ο ίδιος, το δωμάτιο το είχε νοικιάσει και για την υποστήριξη των φοιτητών μελών της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων (ΕΚΙΝ), μιας οργάνωσης για την κινητοποίηση του φοιτητικού κινήματος ενάντια στη δικτατορία.
«Η παρακολούθηση των γύρω από το Πολυτεχνείο γεγονότων γινόταν μέσα από το κατεβασμένο ξύλινο ρολό με ανοικτό το τζάμι, με κομμένη την ανάσα» ανέφερε ο Νίκος Βερνίκος στο σχετικό βίντεο στο YouTube.
Ο Υφυπουργός Πολιτισμού & Αθλητισμού, αρμόδιος για θέματα σύγχρονου πολιτισμού, Νικόλας Γιατρομανωλάκης ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου έκανε μία ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook.
Η ανάρτηση του Νικόλα Γιατρομανωλάκη:
Τα φιλμ αυτά τραβήχτηκαν από το παράθυρο γωνιακού δωματίου στον 1ο όροφο του απέναντι από το Πολυτεχνείο ξενοδοχείου Acropole από τον Νίκο Α. Βερνίκο μεταξύ 14-17 Νοεμβρίου 1973.
“Το δωμάτιο το είχα νοικιάσει και για την υποστήριξη των φοιτητών μελών της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων (ΕΚΙΝ). Οργάνωση για την κινητοποίηση του φοιτητικού κινήματος ενάντια στη δικτατορία”, αναφέρει και προσθέτει. “Η παρακολούθηση των γύρω από το Πολυτεχνείο γεγονότων γινόταν μέσα από το κατεβασμένο ξύλινο ρολό με ανοικτό το τζάμι, με κομμένη την ανάσα.
Μεσάνυκτα Παρασκευής 16 προς Σάββατο 17 Νοεμβρίου στη γωνία του Acropole ήταν σταθμευμένο τανκ που περίμενε να επέμβει. Το κράνος του όρθιου οδηγού έφτανε στο κάτω μέρος του γωνιακού παραθύρου. Λίγο πριν την επέμβαση στο Πολυτεχνείου και ενώ επικρατούσε πλήρης ησυχία, δημιουργήθηκε μικρός θόρυβος μέσα στο δωμάτιο από τους παρευρισκόμενους φίλους συναγωνιστές φοιτητές και το τηλέφωνο. Ο στρατιώτης έστρεψε τη φωτιστική δέσμη του προβολέα του τανκ στην πρόσοψη του ξενοδοχείου, προσπαθώντας να εντοπίσει την πηγή του θορύβου. Σταμάτησε για λίγο στο από πίσω του και λίγο πιο πάνω ευρισκόμενο σκοτεινό, με το κατεβασμένο ρόλο, παράθυρο του δωματίου μας. Το φως του προβολέα έμπαινε μέσα από τις χαραμάδες. Ο στρατιώτης προσπαθούσε να καταλάβει από που ερχόταν ο θόρυβος που ξεχώρισε από τον ήχο των πυροβολισμών. Όπως εκινείτο φώτιζε τοίχους και ιδιαίτερα το ταβάνι του δωματίου προς όλες τις κατευθύνσεις. Η αναπνοή των παρευρισκόμενων στο δωμάτιο σταμάτησε.”
Στο τότε ξενοδοχείο Acropole Palace, νυν Acropole Across το οποίο αυτή τη στιγμή προετοιμάζουμε ως τον πρώτο δημόσιο φορέα εστιασμένο στους ίδιους τους δημιουργούς, ένας χώρος θα αφιερωθεί μόνιμα στη προβολή όλου αυτού του υλικού και στις ημέρες εκείνες του 1973 που άλλαξαν την Ελλάδα και συνέδεσαν για πάντα τα δύο αυτά κτήρια που αντικρύζουν το ένα το άλλο.
